Τα ανεξήγητα ποδοσφαιρικά φαινόμενα Μπεργκ και Λίβερπουλ

Η σημερινή ημέρα κύλησε απολύτως φυσιολογικά στην ποδοσφαιρική Ευρώπη. Στο δικό μας πρωτάθλημα, ήταν η σειρά του Παναθηναϊκού να φιλοδωρήσει με πολλά γκολ τη Βέροια, ο Πασχαλάκης πάλι κατέβασε ρολά και ο ΠΑΣ πήρε έναν πόντο που μάλλον δεν άξιζε στη Λάρισα και ο Παναιτωλικός φυσιολογικά έκαμψε την αντίσταση του Λεβαδειακού. Στη σημερινή στήλη θα καταπιαστώ με δύο ποδοσφαιρικά φαινόμενα. Το ένα αφορά τον πρώτο σκόρερ πλέον του δικού μας πρωταθλήματος και το άλλο την Λίβερπουλ.

Μπορεί να φαίνεται φυσιολογικό αυτό που κάνει φέτος ο Μπεργκ, αλλά δεν είναι. Σε μια εφιαλτική χρονιά για τον Παναθηναϊκό που τα πάντα του στράβωσαν από την αρχή ο Σουηδός από ένα σημείο και μετά σκοράρει συνεχώς. Αυτό σίγουρα έχει να κάνει με την βελτίωση του τρόπου παιχνιδιού της ομάδας, αλλά δεν πρέπει να λησμονούμε ένα πράγμα. Ο Παναθηναϊκός δεν παρουσιάζει ακόμα την απαραίτητη συνέπεια και σταθερότητα, ώστε να επιτρέπει τέτοιες επιδόσεις, σε έναν οποιοδήποτε σκόρερ. Κι ας μην ξεχνάμε ακόμα πως ο Μπεργκ έχει κοπεί και ουκ ολίγες φορές άδοξα, μπροστά από την αντίπαλη εστία, χωρίς να βρίσκεται σε αντικανονική θέση, από τα φιντάνια με τις σημαίες. Άρα υπό νορμάλ συνθήκες θα μιλούσαμε για ακόμα περισσότερα γκολ.

Είναι πραγματικά μοναδική η ευκολία που ακόμα και σε μία τόσο κακή χρονιά ο Σουηδός εμφανίζεται τόσο αποτελεσματικός. Κι ασφαλώς η καλύτερη του επίδοση που είναι τα 17 γκολ, μοιάζουν ένας απόλυτα εύκολος και εφικτός στόχος. Το ζήτημα είναι πως και ο ίδιος όμως δεν κάνει την «ουάου» χρονιά σε σύγκριση με τις προηγούμενες ώστε να έχει μία τέτοια επίδοση. Χωρίς αμφιβολία η αίσθηση του γκολ που έχει ο Μπεργκ είναι μοναδική και αυτό τον κάνει μια περίπτωση χωρίς ταίρι στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αν ο Σουηδός είχε γύρω του μια σωστά δομημένη ομάδα από την αρχή, θα μπορούσε να κάνει εύκολα 25-30 γκολ και να έχει και καμία δεκαριά ασίστ, έτσι για να βρίσκονται.

Πάμε τώρα στο ποδοσφαιρικό φαινόμενο Λίβερπουλ, που όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο, κέρδισε και το ντέρμπι με την Άρσεναλ. Με αυτή την επικράτηση η ομάδα του Κλοπ έμεινε αήττητη για 9ο ντέρμπι στην φετινή Πρέμιερ Λιγκ. Σε αυτά τα παιχνίδια μετράει 5 νίκες και 4 ισοπαλίες, με τις ομάδες της πρώτης εξάδας. Αυτή η ομάδα βλέπει την πλάτη της Τσέλσι από απόσταση 11 πόντων και με ματς περισσότερο. Μπορεί να υπάρχει κάποια λογική εξήγηση σε αυτό το φαινόμενο; Θεωρώ πως οποιαδήποτε άποψη και αν γραφτεί, μπορεί να προσεγγίσει, αλλά όχι ν’ αποκρυπτογραφήσει απόλυτα αυτό το φαινόμενο που θέλει τους «κόκκινους» να παίρνουν εύκολα τα ντέρμπι και να χάνουν από τον κάθε…πικραμένο.

Για να το κάνω ακόμα πιο πιασάρικο. Σε 16 αναμετρήσεις που έχει δώσει η ομάδα του Κλοπ, από τότε που ανέλαβε ο Γερμανός, απέναντι σε Σίτι, Τσέλσι, Γιουνάιτεντ, Άρσεναλ και Τότεναμ έχει 7 νίκες, 8 ισοπαλίες και μόλις μία ήττα. Πως γίνεται αυτή η ομάδα όχι απλά να μην είναι πρώτη, αλλά να μην φαίνεται καθόλου σίγουρη και για την είσοδο στην τετράδα είναι πραγματικά ένα μοναδικό φαινόμενο. Μπορεί στα μεγάλα ματς, παρά τα 27 χρόνια έλλειψης τίτλου να παίζει μόνον η φανέλα; Το απίστευτο είναι μάλιστα, πως πολλά απ' αυτά τα παιχνίδια η Λίβερπουλ τα έκανε να μοιάζουν πολύ εύκολα. Εδώ και αν δεν μπορεί να δοθεί μια λογική εξήγηση.