Τελικά μήπως λείπει περισσότερο ο Όρτα παρά ο Ποντένσε;

Μπορεί πολλοί να περίμεναν μια άνετη και επιβλητική επικράτηση του Ολυμπιακού απέναντι στην Athens Kallithea. Ίσως και λόγω της προέλευσής μου από τη γειτονιά των Νοτίων Προαστίων και γνωρίζοντας τη διαχρονική αγωνιστικότητα σε αρκετά ματς με τους μεγάλους, περίμενα ότι ίσως η ομάδα του Ντονάτι να έβαζε δύσκολα σε εκείνη του Μεντιλίμπαρ. Αυτό, φυσικά, έχει να κάνει και με τον αγωνιστικό ρυθμό των Πειραιωτών, που ακόμα δεν έχουν βρει τέτοιο. Φανταστείτε ότι απέναντι σε θεωρητικά πιο ανέτοιμες ομάδες, ακόμα και οι τρεις μεγάλοι, που είχαν ρυθμό από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις, σε κάποια ματς ή σε όλα βρήκαν δυσκολίες από τους αντιπάλους τους. Βέβαια, η δύσκολη νίκη του Ολυμπιακού μάς προσφέρει το ηθικό δίδαγμα πως κανένα ματς δεν θα είναι εύκολο για κανέναν από τους μεγάλους αν το δεν το κάνουν μόνοι τους τέτοιο.

Για μένα αυτό που αναδείχθηκε περισσότερο στο παιχνίδι ήταν η απουσία του Όρτα από τη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού ή ενός τέτοιου. Σε έναν τόσο φανερό βαθμό, που θα τολμούσα να γράψω πως είναι σημαντικότερο να βρει έναν τέτοιο ο κάτοχος του Conference League, από έναν Ποντένσε ή κάποιον ανάλογο. Επίσης, μου έκανε εντύπωση πως οι «ερυθρόλευκοι», παρά το σχετικά γρήγορο γκολ, δεν πάτησαν πάνω σε αυτό και το ίδιο συνέβη και στον Βόλο, όπως πολύ καλά θα θυμάστε. Ο Ολυμπιακός βρήκε τα πάντα από τον Βέλντε, γκολ, φάσεις, δημιουργία, όρεξη από τον Μαρτίνς, αλλά κατά τα άλλα λίγα πράγματα μετά το πρώτο εικοσιπεντάλεπτο. Και όταν βγήκε και ο Έσε εκτός μάχης, τότε τα πράγματα στο κέντρο έγιναν ακόμα χειρότερα, με τον Ντιμπά από τη Σενεγάλη, που πέρασε σαν αλλαγή, να έχει σημαντικές κερδισμένες μονομαχίες. Η φιλοξενούμενη δεν έκανε λίγες φάσεις, δεν ήταν ας πούμε μια Λαμία στην OPAP Arena, προσπάθησε, έβγαλε φάσεις και δικαιωματικά, έβγαλε ένα γκολ, που έβαλε δύσκολα στον Ολυμπιακό.

Αν πρέπει να κρατήσουμε συμπεράσματα από μονάδες. Θα ξεκινήσω με τον Βέλντε, με τον Αργεντινό να είναι πραγματικά απολαυστικός και παρά τη δεδομένη κόπωση, δεν ξέρω, αν έμενε το σκορ στο 1-1, αν θα υπήρχε και γκρίνια για την επιλογή αυτή. Αλλά από την άλλη θα πρέπει να σκεφτεί κανείς πως οι «ερυθρόλευκοι» έχουν και πολλές επιλογές για να περάσουν στο ματς. Για τον Ολυμπιακό, όπως και στην περίπτωση του ΠΑΟΚ, αυτό που μετράει είναι, ειδικά τώρα, στην αρχή, που όλα τα ματς είναι επικίνδυνα, ακόμα και με φαινομενικά αδύναμους αντιπάλους, είναι να προσφέρουν βοήθεια και ο Γιάρεμτσουκ την έδωσε με το γκολ που σημείωσε.

Από την άλλη η Athens Kallithea αδικεί τον εαυτό της, υπό την έννοια ότι για λόγους, βέβαια, που ξέρει ο Ντονάτι, ο Ντεμέτριους είναι ό,τι ποιοτικότερο έχει και μας χάρισε πολλές ατομικές στιγμές μαγείας. Από την πρώτη του χρονιά στην ομάδα των Νοτίων Προαστίων ισχυρίζομαι πως είναι ποδοσφαιριστής για πολύ καλύτερη ομάδα. Από τη φιλοξενούμενη θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να γίνει πιο παραγωγική, αλλά θα πρέπει να κρατήσουμε στα υπόψη ότι έχει και μια εξαιρετικά δύσκολη εκκίνηση, έχοντας να παίξει με τον Παναθηναϊκό σαν γηπεδούχος στη Λεωφόρο, μετά πάει στη Λαμία και κατόπιν υποδέχεται ως γηπεδούχος την ΑΕΚ. Κάτι, που μπορεί να κρατήσει κάποιος από την Athens Kallithea, είναι το γεγονός πως αποτελεί μια πολύ ισχυρή ομάδα στον αέρα.

Συμπερασματικά, δυσκολίες αντιμετώπισαν όλοι, αλλά ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ ήταν αυτοί που την πάτησαν, τουλάχιστον από τους τρεις που έπαιξαν και τα δύο ματς στην έδρα τους. Από την άλλη ο Ολυμπιακός πήρε από μια νίκη εκτός και εντός και μαζί με τον ΠΑΟΚ μπήκαν μπροστά στην κούρσα.

Υ.Γ.: Γνωρίζετε οι περισσότεροι πως ήμουν από την αρχή ένας άνθρωπος, που δεν ήταν υπέρμαχος του VAR. Κατανοώ πως όλοι οι αντίπαλοι των ομάδων, των οποίων έχει μετρήσει γκολ υπέρ τους ή δεν έχει μετρήσει σε βάρος τους, πάντοτε θα σχολιάζουν πράγματα για τις γραμμές, ευθείες, στραβές και άλλες. Δεν μπορεί, όμως, να θες και VAR, αλλά να υπονοείς όταν δεν σε συμφέρει ότι αυτές δεν μπαίνουν όπως πρέπει, γιατί τότε πάμε για άλλες καταστάσεις, τρελάδικου. Οπότε οι αποφάσεις, πρέπει να γίνονται σεβαστές. Σε τελική ανάλυση βάλτε το ημιαυτόματο οφσάιντ να τελειώνουμε.