Πίκρα το 1-1 στο 90’, αλλά είμαστε όρθιοι!

Να είμαστε ξεκάθαροι: Αν κάποιος μας έλεγε «πάρτε την ισοπαλία στο Βέλγιο, χωρίς παιχνίδι» οι 8 στους 10 θα το παίρναμε και θα φεύγαμε. Ο Σκίμπε με ένα σωστά δομημένο πλάνο κατάφερε να περιορίσει και να κλείσει όλους του διαδρόμους. Φυσικό είναι να φας και δύο φάσεις στο πρώτο μέρος, αλλά το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα κράτησε καλά. Κι αφού έμεινε όρθιο στα πρώτα 45 λεπτά, ο «Μητρογκόλ» που όταν σκοράρει, δεν χάνει ποτέ η Εθνική έβαλε το παστελάκι που θα μπορούσε να μας είχε δώσει ακόμα και το διπλό.

Μετά ο Σκίμπε λογικά σκεπτόμενος άλλαξε τη διάταξη, έπαιξε με τριάδα πίσω. Σε μεγάλο βαθμό ήταν σωστή και η αλλαγή του Τζιόλη, μιας και φοβόταν τις σέντρες. Όμως πάντοτε υπάρχει ο αστάθμητος παράγοντας, όπως η αποβολή του Ταχτσίδη. Η συνεχής πίεση, μαζί με το γεγονός πως η ομάδα έμεινε με δέκα, έφερε κόπωση. Ο εξαιρετικός Λουκάκου, νίκησε τον Σωκράτη, αφού τον έβαλε πλάτη. Στη μόνη φάση, που ο φορμαρισμένος Καπίνο, νικήθηκε και φυσικά δεν μπορεί να του ρίξει κανένας την παραμικρή ευθύνη. Έκανε εμφάνιση, αντάξια μεγάλων στιγμών Αντώνη Νικοπολίδη.

Η Εθνική μπορούσε να πάρει το μέγιστο κόλπο. Πήρε όμως ένα καλό κόλπο που βάζει φρένο στους Βέλγους και είμαστε μπροστά από τους Βόσνιους που απ’ αυτή την δαιμονισμένη και γεμάτη μεγάλους αστέρες ομάδα, έφαγε τέσσερα. Ασφαλώς υπάρχουν και τα άσχημα μαντάντα, λόγω των αποβολών του Ταχτσίδη, αλλά και του Τζαβέλλα που πάντως και μόνο με την κίτρινη δεν θα έπαιζε, ενώ θα είναι έξω και ο Σάμαρης. Η Εθνική μας θα πάει να παίξει στη Ζένιτσα μια ακόμα δύσκολη παρτίδα στις 9 Ιουνίου. Όμως αφού άντεξε κόντρα στο Βέλγιο, μπορεί με περισσότερη συγκέντρωση να πετύχει το αποτέλεσμα που θέλει και τουλάχιστον να παραμείνει δεύτερη.

Η ομάδα αυτή ακόμα εκπαιδεύεται. Έχει τα χαρακτηριστικά να συνεχίσει τα επιτυχημένα αποτελέσματα του πρόσφατου ένδοξου παρελθόντος, αρκεί να περιορίσει τα λάθη εκείνα που της κοστίζουν. Ο υπερβολικός ζήλος του Ταχτσίδη ήταν μια ενέργεια που ίσως στέρησε το καλύτερο από αυτό το ματς, αν και πιστεύω πως ο Γερμανός την έβγαλε και πολύ εύκολα την κάρτα. Με τα «αν» όμως δεν γράφεται η ιστορία. Ένας πόντος στο σακούλι, ήταν μια χαρά. Όσο και αν πονάει όταν το τρως στο 90’. Εμείς δεχτήκαμε το γκολ, αλλά είμαστε ακόμα ζωντανοί. Είμαστε όρθιοι. Πονάει το 1-1 στο 90’ αλλά επειδή στο ποδόσφαιρο όλα είναι κύκλος, μπορεί στη συνέχεια να πάρουμε εμείς κάτι στο φινάλε, σε άλλο ματς.