Πέντε νίκες για το νταμπλ η ΑΕΚ

Η μοναδική ήττα της ΑΕΚ που ήρθε μέσα στο γήπεδο, από την ώρα που έχασε από τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ, ήταν αυτή με τη Λάρισα.

Αυτό το 2-1 υπέρ των «βυσσινί» δίνει έναν χαρακτήρα δυσκολίας στον ημιτελικό, αλλά επιτρέψτε μου να γράψω πως για την ομάδα αυτόν τον καιρό, ίσως αυτό να είναι προτιμότερο.

Η Ένωση καλείται να βγει το απόγευμα της Τετάρτης στο γήπεδο, για να περάσει στον τελικό. Δεν ισχυρίζομαι πως θα είναι ένα εύκολο παιχνίδι. Τέτοιο θα το κάνει η ΑΕΚ, αν εμφανιστεί όπως πρέπει για να φτάσουμε σε ένα ραντεβού με του μιμητές του Σάββα, που εύχονται να είναι η Ένωση εκείνη που θ’ αντιμετωπίσουν. Πάντως ακόμα και την ΑΕΛ ν’ αντιμετωπίσουν, η εμπειρία του 1985 μόνο ευχάριστη δεν ήταν για εκείνους.

Τώρα ως προς το αγωνιστικό και πνευματικό κομμάτι είναι μια δύσκολη εποχή για όλους τους ποδοσφαιριστές. Ακόμα δυσκολότερη την κάνουν οι παλινωδίες των αρμόδιων πειθαρχικών οργάνων που παίζουν καθυστερήσεις, όπως ο Σιδηρόπουλος στην Τρίπολη στο Αστέρας-ΠΑΟΚ.

Μόνο που το στοιχείο αυτό, όπως γύρισε μπούμερανγκ στο αγωνιστικό κομμάτι για τους Θεσσαλονικείς, μπορεί να γίνει το ίδιο και στο δικαστικό. Όπως λέει το ρεπορτάζ ο Ινφαντίνο ήταν ξεκάθαρος, στη συνάντηση του με τον Γραμμένο. Οποιαδήποτε μείωση της ποινής, θα μας βρει σε πολύ δυσχερή θέση ως ποδόσφαιρο. Κάτι που άλλωστε ήταν γνωστό εδώ και καιρό.

Τώρα στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι θεωρώ πως το πλέον φρόνιμο για όλους τους ανθρώπους που στελεχώνουν την Ένωση, είναι να σκεφτούν τη συνέχεια της καριέρας τους, μετά από αυτά τα ματς. Για τη χρονιά που έκανε η ΑΕΚ, για τον κόσμο, μα πάνω απ’ όλα για τον δικό τους κόπο, θεωρώ πως ο σεβασμός απέναντι σε αυτό που κατάφεραν όλη τη φετινή σεζόν προέχει.

Σίγουρα τα ρεπορτάζ και ο Τύπος, ασχολούνται με το κομμάτι των ανανεώσεων, αλλά αυτό είναι μέρος της καθημερινότητας. Εκείνο που οφείλουν όλοι να σεβαστούν, το ξαναγράφω, είναι ο κόπος που έκαναν όλη τη χρονιά. Αυτή η προσπάθεια, πρέπει ν’ ανταμειφθεί μόνο με νταμπλ, γιατί αυτή θα είναι η αξιότερη και καταλληλότερη αποζημίωση των κόπων τους.

Θα ήθελα να σημειώσω και δύο πράγματα από όσα είπε ο Μάκης Αγγελόπουλος στον Βασίλη Σκουντή. Σαν θιασώτης της παλιάς σχολής του αθλητισμού, ειδικά στο ποδόσφαιρο, συμφωνώ απόλυτα πως μια συμμετοχή δεν μπορεί να είναι δεδομένη στα ευρωπαϊκά Κύπελλα. Απ’ όλες τις δηλώσεις του κρατάω το ζουμί της κόντρας FIBA-Euroleague που είναι σε αυτό το κομμάτι της συνέντευξης του:

«Ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα με τους περισσότερους τίτλους στην Ελλάδα και δεν έχει από την Euroleague τη μεταχείριση που του αρμόζει. Από την άλλη η ύπαρξη 11 κλειστών συμβολαίων υποδηλώνει αποτυχία. Γιατί πρέπει να έχεις αυτούς τους 11 για να έχεις έσοδα; Θεωρώ πως είναι εμπορική αποτυχία και αδυναμία».

Η ΑΕΚ με τη συνειδητή της επιλογή να επιλέξει FIBA θεωρώ πως δικαιώθηκε απόλυτα ήδη και αυτό θα μπει στη συνείδηση του κοινού ακόμα περισσότερο αν η Ένωση κατακτήσει το Final Four που φιλοξενεί. Η απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να πάρει τον Παναθηναϊκό από την Ευρωλίγκα, αν μείνει έτσι ως το τέλος, θεωρώ πως θα ανοίξει τον δρόμο για να γυρίσει το μπάσκετ εκεί που πρέπει. Αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσουν κι άλλοι, γιατί θα έρθουν σε οριακό σημείο οικονομικά. Η ΑΕΚ κι αυτό θα αποδεικνύεται κάθε μέρα περισσότερο, πως ήταν μπροστά από τις εξελίξεις και πήγε με τη σωστή πλευρά.