Πήγε με τη σιγουριά των παλιών και κλείδωσε την πρόκριση ο ΠΑΟΚ, αλλά τώρα η πίστα αλλάζει…

Ο Λουτσέσκου δεν ήθελε να πάρει ρίσκο αυτήν τη φορά, όπως έκανε με τη Μάλμε και με τη σύνθεση και με τις αλλαγές του. Αποφάσισε να πάει στη δοκιμασμένη συνταγή, του περσινού ρόστερ. Έστω και αν το εμπόδιο δεν ήταν και υψηλό, σημασία έχει πως οι πρωταθλητές Ελλάδας, στο τελευταίο ματς του Κωνσταντίνου Κουλιεράκη μπροστά στο κοινό της Τούμπας, καθάρισε από τον πρώτο αγώνα την πρόκριση και την παρουσία του στη League Phase του Εuropa League. Δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα προβλήματα σε ομάδα που έχει πολλά περισσότερα παιχνίδια στα πόδια της, θεωρητικά καλύτερο ρυθμό, αλλά η ποιοτική ανωτερότητα του Δικεφάλου του Βορρά και η περσινή ομοιογένεια τού έδωσαν μια νίκη σχεδόν πρόκριση, αφού θα πρέπει να συμβούν απίθανα πράγματα στον επαναληπτικό για να μην προκριθεί. Υπάρχουν, βέβαια, σημεία στα οποία αξίζει να σταθεί κανείς και θετικά και ορισμένα αρνητικά, που υπάρχουν περιθώρια να διορθωθούν και πρέπει. Μετά από αυτή την αντίπαλο, η πίστα αλλάζει και αυτό, ακόμα και με το συγκεκριμένο ομοιογενές ρόστερ, απαιτεί σοβαρή βοήθεια.

Στον αγώνα ο ΠΑΟΚ είχε μια πολύ δυνατή είσοδο στο παιχνίδι, με τον Πολς να βγάζει δύο εξαιρετικές προσπάθειες, η μία ήρθε από τη συνεργασία του Ότο με τον Ζίβκοβιτς και το τελείωμα του Μπράντον, που απέκρουσε ο Γερμανός πορτιέρε, η άλλη αμέσως μετά με την κεφαλιά του Κεντζιόρα. Ίσως το μόνο, αλλά σημαντικό χρονικό σημείο, που προβλημάτισε στον αγώνα, ήταν από το 15' μέχρι το 35'-40' περίπου, όταν οι Θεσσαλονικείς φάνηκε να έχουν πρόβλημα στο κατέβασμα της μπάλας με άνεση και σε αυτό το διάστημα, φάνηκε η απώλεια του μετρονόμου στην μεσαία γραμμή και το ξεκούραστο ανέβασμα της ομάδας, που πέρυσι είχε αναλάβει ο Μεϊτέ. Ο Ότο είχε μια ακόμα καλή προσπάθεια, που κατέληξε στο γκολ του Μπάμπα, το οποίο δεν μέτρησε, αλλά λίγα λεπτά μετά όλα μπήκαν σε σειρά, με το αυτογκόλ των Ιρλανδών.

Από εκεί και μετά ο ΠΑΟΚ έκανε το αγαπημένο του παιχνίδι με τα κλεψίματα ψηλά, που του έφεραν τα δύο γκολ με τον αγέραστο Τάισον, που δείχνει να συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι και σε κάθε δύσκολο ξεκίνημα μιας σεζόν είναι πολύ σημαντικό, να έχεις δύο-τρεις ποδοσφαιριστές, που θα τραβήξουν το κάρο από τη λάσπη, ειδικά σε μια περίοδο, που αρκετά από τα ατού του ΠΑΟΚ ακόμα δεν είχαν τραβήξει ακόμα σε απόδοση. Αυτό ήταν ένα δεύτερο σερί καλό παιχνίδι από τον Κωνσταντέλια, σε καμία περίπτωση, βέβαια, στα περσινά επίπεδα, αλλά δείχνει από το Σάββατο και μετά ορισμένα σημάδια βελτίωσης. Το τελικό σκορ, αντικατοπτρίζει την διαφορά των δύο ομάδων, αλλά η League Phase του Europa League, θα είναι περισσότερο απαιτητική σε ρόστερ και σε υψηλή απόδοση. Για να είμαστε ειλικρινείς, μετά και την αποχώρηση του Κουλιεράκη, αλλά και χωρίς τον παίκτη που θα αντικαταστήσει τον Μεϊτέ ή τον ίδιο.

Ο ΠΑΟΚ με την άνετη επικράτησή του σε αυτή την αναμέτρηση αγοράζει χρόνο και σίγουρα αυτό το ευρύ σκορ, θα δώσει και τον αέρα στον Λουτσέσκου να πάρει περισσότερο χρόνο, ώστε να ενσωματώσει τους καινούριους. Η Σάμροκ δεν αποτελεί, κατά την ταπεινή μου άποψη, αξιόπιστο δείγμα, για να αξιολογηθεί αν υπάρχει επάρκεια στα χαφ, γιατί γνωρίζουμε με βάση αυτά, που είδαμε στα προηγούμενα παιχνίδια είναι πως λείπει μια παρουσία επιβλητική στη μεσαία γραμμή, με περισσότερα χαρακτηριστικά κόφτη από τον Μεϊτέ. Όσο για το φορ, ο Τσάλοφ έχασε διπλή ευκαιρία με το πέναλτι και το σουτ στο δοκάρι, είχε αμέσως την κεφαλιά που του έβγαλε ο Πολς, αλλά ο Μπάμπα έκανε το 4-0, ωστόσο, με δεδομένο τον τραυματισμό του Μπράντον, σίγουρα ο Ρώσος και ο Τισουντάλι, θα κληθούν να αναλάβουν σύντομα δράση. Όσο για τα στόπερ, η μία προσθήκη, αντί για τον Κουλιεράκη, δεν νομίζω πως θα είναι αρκετή. Ο ΠΑΟΚ θέλει οπωσδήποτε δύο στόπερ ακόμα, για να μπορεί να μιλήσει κανείς για πληρότητα, ο δε ένας με εντελώς διαφορετικά στοιχεία από αυτά που έχουν οι υπάρχοντες.