Οι δραστικές αλλαγές παντού είναι πλέον μονόδρομος για την ΑΕΚ

O τελικός του Σαββάτου είναι πλέον παρελθόν και έχει αφήσει αρκετούς φίλους της ΑΕΚ περισσότερο σοκαρισμένους απ’ όσο θα έπρεπε. Υπήρχε η προσδοκία, πως απέναντι σε έναν ελλιπή Ολυμπιακό, η 11άδα που έπαιξε στα πλέι-οφ, τουλάχιστον θα ήταν το φαβορί για να κερδίσει. Η Ένωση έκανε μια μεγάλη ευκαιρία στο 7’, δέχτηκε μετά το γκολ και κατόπιν με εξαίρεση ένα τέταρτο στο τέλος του πρώτου μέρους, που πίεσε, δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα.

Ήταν σοκαριστικός ο τρόπος με τον οποίο η ΑΕΚ απέναντι σε έναν υπηρεσιακό 4ο-5ο εξτρέμ που έπαιξε δεξί μπακ και σε έναν περίπου παλαίμαχο ποδοσφαιριστή, αλλά με μεγάλη καρδιά και θέληση δεν μπόρεσε να κάνει φάση, όπως και ούτε σε έναν πιτσιρικά τερματοφύλακα. Η θλιβερή εικόνα των μεγάλων ατού της Ένωσης, εκ των οποίων ίσως να φταίει λιγότερο ο Ολιβέιρα, αλλά αυτό δεν αλλάζει πολύ το πρόσημο του ειδικά στα δύσκολα ματς φέτος, καταδεικνύει πως αυτή η ομάδα, θα πρέπει ν’ αλλάξει πολλά. Ένας Μάνταλος που έδινε συνεχώς ευκαιρίες για κόντρες στον Ολυμπιακό με τα λάθη του, ένας Λιβάια που δεν μπόρεσε να περάσει μια φορά τον Μπρούνο, ένας Κρίστιτσιτς, που παίζει καλά 15-20’ και μετά θαρρείς πως κρεμάει, έχοντας τρέξει μαραθώνιο.

Είναι φανερά και γνωστά αυτά που χρειάζεται η ΑΕΚ. Πρώτα απ’ όλα αν θέλει να γυρίσει σελίδα, πρέπει να ένα πολύ μεγάλο μέρος του υπάρχοντος ρόστερ, να μην υπάρχει όταν θα μπει η Ένωση στο νέο γήπεδο. Παίκτες κορεσμένοι, χωρίς φαντασία, χωρίς όρεξη που μοιάζουν ειδικά οι σταρ να απαιτούν χρήματα που δεν αξίζουν. Η Ένωση, όχι στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι, είναι ξεκάθαρο πως λειτουργεί με δημοσιοϋπαλληλικούς όρους. Έβλεπες τη δίψα κάθε ανθρώπου του Ολυμπιακού που βρισκόταν στον πάγκο ή γύρω από την ομάδα και έβλεπες μια τελείως αντίθετη εικόνα στην μεριά της ΑΕΚ. Μια εικόνα που δεν έβγαζε κανένα νεύρο. Αυτή και μόνο λέει πάρα πολλά.

Στην ΑΕΚ πέρα από τις αλλαγές στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, χρειάζονται πολλές και στο περιβάλλον της ομάδας. Είναι απαραίτητοι άνθρωποι που θα βοηθήσουν ουσιαστικά και θα εμπνεύσουν πάνω απ’ όλα τους ποδοσφαιριστές. Η πρόθεση του τεχνικού διευθυντή να απαλλαγεί η ομάδα από περιττά βάρη είναι φανερή, αλλά είναι και κάτι που με τα χρονικά περιθώρια να έχουν στενέψει, δεν μπορεί να γίνει σε εκτεταμένο βαθμό τώρα. Στα δύο επόμενα μεταγραφικά παράθυρα η ΑΕΚ, είναι απαραίτητο η ομάδα να βγάλει από πάνω της, παίκτες που αποδεδειγμένα πλέον δεν είναι ικανοί να δώσουν κάτι παραπάνω.

Στο κομμάτι βέβαια που δεν μπορεί να κάνεις κάτι είναι το κομμάτι των οπαδών και φίλων που είναι μπολιασμένοι με την ηττοπάθεια. Μια γενιά που μεγάλωσε με τον Νικολαϊδη να λέει πως δεν έγινε και τίποτα που χάθηκε το πρωτάθλημα του 2002, με μια περίεργη προσέγγιση διαφορετικότητας όπου ήθελε εμφάνιση t-shirts που έλεγαν «δεν πάμε για πρωτάθλημα» στο ματς με τον Ιωνικό το 2005 και φυσικά τον ίδιο τον Ντέμη, να λέει πως όποιος θέλει τίτλους, ας σπεύσει να υποστηρίξει κάποιον από τους αιώνιους. Αυτές οι νοοτροπίες, πότισαν ένα κομμάτι του κόσμου της Ένωσης, να είναι ευχαριστημένος με διαφορές παγετώνων στο πρωτάθλημα, με σερί χαμένους τελικούς και να δένεται με ποδοσφαιριστές, που είναι αστείο ακόμα και να συζητάμε συγκρίσεις με εκείνους του παρελθόντος. Αυτό ισχύει και για Έλληνες και για ξένους. Μια γενιά που δυστυχώς συνήθισε την ΑΕΚ σίγουρα όχι μέσα στην πρώτη δυάδα.

Σε όλα αυτά φυσικά ευθύνη πρώτος έχει ο διοικητής. Την τελική απόφαση για το ποιοι στελεχώνουν την ΠΑΕ και την ομάδα την έχει ένας. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης καλείται στο επόμενο διάστημα να αποδείξει αν μπορεί να δώσει όραμα και προοπτική στον κόσμο ενόψει της εισόδου στο νέο γήπεδο. Το κομμάτι που τα φτιάχνει όλα, δεν είναι πάντα το οικονομικό, αλλά παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο. Θα πρέπει να δώσει τα καλύτερα εφόδια στον Ίβιτς και τον Καρέρα, προκειμένου να έχουν καλύτερες προοπτικές να πετύχουν στο έργο τους.

Η υπόθεση του Λέβι Γκαρσία, μου θύμισε συνειρμικά λίγο την περίπτωση του Τζεμπούρ όταν η ΑΕΚ είχε αποκλειστεί από την Ομόνοια, ωστόσο ήταν απαραίτητο σημείο εκκίνησης για να δείξει πως είναι εδώ, απέναντι στον Ολυμπιακό που σίγουρα και ήθελε και καιγόταν για τον παίκτη. Όμως χρειάζονται πολλές τέτοιες νίκες στην πορεία για να πειστεί ο κόσμος πως υπάρχουν θετικές προϋποθέσεις.

Το πόσους και το τι θέλει η ΑΕΚ, είναι επίσης ολοφάνερο. Τουλάχιστον για την ώρα θα προσπαθήσει να βρει στόπερ, αλλά η ανησυχία μου είναι για τα χαφ, με την εικόνα του Κρίστιτσιτς στον τελικό, αλλά και την λειψανδρία που υπάρχει εκεί στον χώρο του κέντρου να προκαλεί ανησυχία. Οπότε σίγουρα και χαφ και βέβαια δεξί μπακ, θα χρειαζόταν, όπως και τέρμα. Αλλά δεν ξέρω τι μπορεί να πρωτογίνει και φυσικά τα χρονικά περιθώρια είναι μικρά πλέον.