Ο υπεύθυνος σε περίπτωση ήττας έχει ήδη βρεθεί!

Παρά την ιδιαιτερότητα του να επιστρέφει η ΑΕΚ, από μια πρωτόγνωρη κατάσταση, που ήταν η περιπέτεια σε μικρότερες κατηγορίες, η συγκομιδή της μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα ήταν περίπου η αναμενόμενη. Με ένα πρόγραμμα που είχε δύο τουλάχιστον δύσκολες έδρες στην αρχή και με δύο εντός έδρας ματς κόντρα σε ομάδες που μπορούν να σου κάνουν τη ζημιά η ΑΕΚ έχει μαζέψει 13 πόντους. Είναι αλήθεια πως η «Ένωση» δεν μπόρεσε να κάνει υπέρβαση σε δύο έδρες, στη μια εκ των οποίων πραγματικά φοβήθηκε το παιχνίδι (Ξάνθη) και στο άλλο έγιναν πολλές λάθος επιλογές στην ενδεκάδα και κακή διαχείριση. Αυτή τη στιγμή το ταμείο δείχνει 3η θέση και 13 πόντους. Τώρα οι «κιτρινόμαυροι» καλούνται να πάνε στην έδρα, στην οποία πέρσι πήραν ένα αποτέλεσμα, που έπαιξε καταλυτικό ρόλο, ώστε, τουλάχιστον πριν το καλοκαίρι, να δημιουργηθούν τεράστιες προσδοκίες, για την πρώτη χρονιά που θα επέστρεφε η ομάδα στην Σούπερ Λίγκα.

Τοποθετώ αυτό το ματς ως ορόσημο για έναν βασικό λόγο. Η «Ένωση» μετά από εκείνο το παιχνίδι κι έπειτα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ποτέ δεν μπήκε όπως η ομάδα που ήταν μέχρι αυτό το ματς. Η ομάδα που θα έμπαινε για να κάνει εκείνη το παιχνίδι της, η ομάδα που δεν κατάλαβε από έδρα (έστω και αν ο αντίπαλος εκείνη την ημέρα, σαφέστατα την υποτίμησε). Αυτό αποτελεί βασικά ευθύνη του προπονητή κι είναι κάτι που σίγουρα με ενόχλησε και στο τελείωμα της σεζόν με αποκορύφωμα τις κακές εμφανίσεις στα πλέι-οφ, αλλά με ενοχλεί και φέτος. Μόνο που για την τρέχουσα περίοδο, ο προπονητής έχει πολλά και σοβαρά ελαφρυντικά, έστω και αν στην μη απόκτηση επιθετικού, στο φινάλε των μεταγραφών, συνυπέγραψε.

Ο λόγος είναι απλός. Μπορεί η ΑΕΚ να απέκτησε θεωρητικά 2 πολύ ποιοτικούς παίκτες για να την ενισχύσουν επιθετικά, όμως η προσφορά τους και το πόσο θα μπορέσουν να βοηθήσουν την ομάδα είναι ένα στοίχημα. Ένα στοίχημα που γίνεται ακόμα πιο τζογαδόρικο από τη στιγμή που δεν υπάρχει εκείνος, ο οποίος στην επίθεση θα τους βοηθήσει ουσιαστικά να γίνουν πιο απειλητικοί και ουσιαστικοί. Εκείνος με τον οποίο θα μπορέσουν να συνθέσουν, παρέα και με τον Μάνταλο, μια πολύ δυνατή επιθετικά, τετράδα. Επιπλέον και στο κοουτσάρισμα, τολμώ να γράψω, πως θα περίμενα περισσότερα από τον Δέλλα.

Από την άλλη ωστόσο, δεν νοείται 11 ημέρες πριν από το ματς να γίνονται σαφείς υποδείξεις από μερίδα του Τύπου που πρόσκειται στον σύλλογο, για το πώς θα καταστρώσει ο Δέλλας το πλάνο του. Πολύ φοβάμαι πως επειδή το συγκεκριμένο ματς είναι εξαιρετικά δύσκολο κι ο αντίπαλος θα έχει πολύ αυξημένο κίνητρο, για τους γνωστούς σε όλους μας λόγους απέναντι στην ΑΕΚ, η πίεση θα γίνει τόσο αφόρητη, που θα βλάψει την ίδια την ομάδα και ίσως οδηγήσει σε λάθος επιλογές. Κι είναι τέτοιο το κλίμα που δημιουργείται όταν προσπαθείς περίπου να επιβάλλεις ενδεκάδα, 11 μέρες πριν από ένα τέτοιο ματς ως Τύπος, που παραπέμπει σε κλίμα ηττοπάθειας.

Τουλάχιστον ας φτάσουμε σε εκείνη την ημέρα, ας περιμένουμε έστω την ενδεκάδα (ούτε καν την έκβαση του αγώνα) για να μιλήσουμε. Στο κάτω της γραφής ο Δέλλας, με αυτόν τον Ολυμπιακό που συνάντησε τον περασμένο Φλεβάρη, πήρε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα (άσχετα αν δεν το διαχειρίστηκε σωστά στη ρεβάνς) και η ΑΕΚ, έπαιξε κόντρα στους «ερυθρόλευκους», πραγματικά σαν ίση προς ίσο, μέσα στο «Καραϊσκάκη», ύστερα από πολλά χρόνια. Για την διαφορά των δύο ομάδων σε έμψυχο δυναμικό, ο προπονητής έχει την λιγότερη ευθύνη. Τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν άλλος τις καλλιέργησε. Ας μην βγαίνει από τώρα στον... τάκο ο Δέλλας, ως ο υπαίτιος μιας ενδεχόμενης ήττας.

ΥΓ: Αν είχε δοθεί το πέναλτι στο Σιμόες, στην Τούμπα (σε μια δύσκολη ομολογουμένως φάση για τον διαιτητή), τώρα η ΑΕΚ θα έπαιζε σε 11 μέρες, έστω και με μικρές πιθανότητες για το προσπέρασμα στο Φάληρο. Αντίπαλοι είναι όλοι με όλους, τουλάχιστον έτσι ήξερα, στα χρόνια τα παλιά. Αυτά τα νέα ήθη με τις «συμμαχίες», με βρίσκουν αντίθετο. Κι η διαιτητική ζημιά έγινε με αντίπαλο έναν...σύμμαχο!