Κώστας Μιαούλης

Τα… μαγικά του Αλμέιδα κάθε φορά που η ΑΕΚ μοιάζει στριμωγμένη!

Ο Κώστας Μιαούλης ανατρέχει στις πιο κομβικές αποφάσεις του Πελάδο μέχρι τώρα στους 14 μήνες, που αποδεικνύουν την τεράστια ανθεκτικότητα του στο να πάρει σωστές αποφάσεις σε συνθήκες πίεσης.

Η καριέρα του Ματίας Αλμέιδα στην ΑΕΚ, έχει στεφθεί ήδη από επιτυχία, με το 3ο νταμπλ της ιστορίας της και με ένα επικό ευρωπαϊκό διπλό το βράδυ της Πέμπτης απέναντι στην Μπράιτον, που θα μνημονεύεται με την πάροδο των επόμενων, όχι ετών, αλλά δεκαετιών.

Αυτή η παρουσία του Πελάδο μέχρι τώρα, στον πάγκο της Ένωσης είχε μπόλικες δοκιμασίες. Αρκετές στιγμές που εξελίχθηκαν σε τέτοιες λόγω προβλημάτων τραυματισμών, αλλά και περίπλοκων καταστάσεων. Αλλά και σε μια περίσταση εξαιτίας μιας απόφασης που είχε ως κύριο κριτήριο τις αρχές του, πάνω στο πώς αντιμετωπίζει την δική του «αγέλη» και τα μέλη της και ήταν ίσως, μέχρι σήμερα, η πιο καθοριστική και πιο χαρακτηριστική για τη φιλοσοφία του.

Αυτή που αναδεικνύει το γιατί ο συγκεκριμένος άνθρωπος μπορεί να είναι τόσο επιδραστικός στην ψυχοσύνθεση των παικτών του, πριν τον πρώτο περσινό αγώνα Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Το να πιστεύεις στο υλικό και τη δουλειά σου είναι ένα απαραίτητο συστατικό. Το δύσκολο, είναι ο τρόπος που θα το περάσεις στους παίκτες σου.

Ο Ματίας Αλμέιδα μοιάζει να λειτουργεί καλύτερα σε καθεστώς πίεσης, στα δικά μου μάτια. Ανταποκρίθηκε σε πολύ μεγάλες τρικυμίες και αναταράξεις εδώ και 14 μήνες. Τα έχει καταφέρει και το έχει κερδίσει με το σπαθί του, ακόμα και σε στιγμές που άλλοι συνάδελφοι του μπορεί να είχαν σηκώσει τα χέρια… ψηλά. Ποτέ όμως, μια μαχητική προσωπικότητα σαν τον Πελάδο.

Η ΑΕΚ στην πορεία αυτών των μηνών, χρειάστηκε πολλές φορές να ξεπεράσει εμπόδια που θα έμοιαζαν ανυπέρβλητα. Με απώλειες πραγματικά της τελευταίας στιγμής, με αποδεκατισμένη ομάδα πριν από το κρισιμότερο ματς της περσινής σεζόν, στα πλέι-οφ με τον ΠΑΟ, με σημαντικό κομμάτι από το ρόστερ ν’ ασθενεί πριν από το ματς της Λεωφόρου. Ή με μια αποβολή... από τα αποδυτήρια, όπως ήταν εκείνη του Ροτα στον τελικό του Κυπέλλου, όπου έπρεπε ν΄αναπροσαρμόσει όλα του τα σχέδια, λίγα λεπτά μετά το πρώτο σφύριγμα στο ματς.

Άλλη μια τέτοια πρόκληση ήταν και αυτή που προέκυψε πριν το ταξίδι της Ένωσης, στη νότια ακτή της Αγγλίας, με τις απώλειες του Βίντα (από το ημίχρονο του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό) και της λοίμωξης που ταλαιπώρησε τον Μουκουντί.

Όχι άδικα, το περσινό ματς στη Νεάπολη απέναντι στον Ιωνικό, θεωρήθηκε από πολύ κόσμο της ΑΕΚ, ως ένα από τα πλέον κομβικά για την κατάκτηση του νταμπλ. Σε εκείνο το ματς οι εμπνεύσεις του Αλμέιδα, που θυμίζω πως τελευταία στιγμή κυριολεκτικά είχε μάθει πως δεν θα έχει τον Γκαρσία διαθέσιμο και η επίδραση των Μάνταλου και του Τσούμπερ σε ρόλο φορ, ήταν καταλυτικές για την ανατροπή. Εκεί ήταν και το πραγματικά πρώτο πολύ σημαντικό παράσημο, ως παρέμβαση στο ματς, που άφησε και μια υπόσχεση για το τι θα βλέπαμε στη συνέχεια.

Η απόφαση σταθμός, που καθόρισε όλο το κλίμα, όχι μονο μέσα στην ομάδα, αλλά και σε όλο το περιβάλλον της ΑΕΚ, ήρθε στις 9 Φλεβάρη από την παραμονή του πρώτου ματς Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Ο Πελάδο είχε αποφασίσει ήδη όχι μόνον ότι θα αφήσει εκτός αποστολής, τους συνήθως βασικούς, Γιόνσον, Ρότα, Μουκουντί, αλλά να χρησιμοποιήσει τους παίκτες που είχε μέχρι τότε ρίξει στην μάχη των εύκολων αγώνων του Κυπελλου.

Εκείνη η νίκη με 3-0, με πολλούς από τους -θεωρητικά- αναπληρωματικούς, ως εκείνη τη στιγμή τουλάχιστον, για διάφορους λόγους, ήρθε να καθορίσει ισορροπίες οριστικές και αμετάκλητες. Θυμίζω πως ο Τσούμπερ ακόμα είχε όχι πολύ καιρό πριν, επιστρέψει από την επέμβαση που τον κράτησε εκτός Μουντιάλ. Εκείνο το ματς είναι σταθμός για το ποιός είναι το απόλυτο αφεντικό, αλλά και για ποιούς λόγους οι παίκτες του, τον εμπιστεύονται τόσο τυφλά.

Από εκεί και μετά σε ματς που η ΑΕΚ ήταν έτσι κι αλλιώς στριμωγμένη λόγω απωλειών, ήρθαν και μεγαλύτερες προκλήσεις. Όπως ήταν εκείνη της Λεωφόρου, που έγινε ακόμα πιο δύσκολη όταν ο Ρότα αναγκαστικά βγηκε νωρις από το ματς, για να περάσει στη θέση του ο Πινέδα, σαν δεξί μπακ. Να θυμίσω ότι ο Μεξικανός δεν είχε ξεκινήσει στην ενδεκάδα, αφού ήταν από τους παίκτες που είχαν αντιμετωπίσει προβλήματα ίωσης μαζικά, λίγες ώρες πριν από το ματς. Για να έρθει το κερασάκι στην τούρτα των επιτευγμάτων του, όταν μένοντας με δέκα παίκτες στον τελικό με τον ΠΑΟΚ, έφερε τον Γκατσίνοβιτς δίπλα στον Σιμάνσκι στα χαφ, για να περάσει και πάλι τον Πινεδα σαν δεξί μπακ.

Η συζήτηση του τελευταίου καιρού, πήγε πολύ γύρω από τον στόπερ. Τέτοιος ήρθε, οι συστάσεις που τον συνοδεύουν είναι πολύ καλές, αλλά για τα ευρωπαϊκά ματς η λύση έπρεπε να βρεθεί εκ των έσω. Ο Σιμάνσκι παρότι κάνει το πέναλτι για το 2-2 της Μπράιτον, στο μοναδικό του λάθος σε όλο το ματς, έχει πραγματοποιήσει εξαιρετική εμφάνιση και μαζί με τον Μήτογλου ήταν συγκλονιστικοί στο Amex Stadium, μπαίνοντας στα παπούτσια των Βιντα και Μουκουντί. Η ΑΕΚ άντεξε και έχοντας μια αλλαγή λιγότερη τακτικά, λόγω του τραυματισμού του Χατζισαφί και της αναγκαστικής αντικατάστασης του. Με τους Πόνσε και Τσουμπερ αρχικά, αλλά και με Ελίασον και Μάνταλο έντεκα λεπτά αργότερα, να περνούν στο παιχνίδι, η Ένωση πέτυχε το τεράστιο διπλό στο Μπράιτον. Μετά και από αυτό τον άθλο, κανείς δεν μπορεί ν’ αμφιβάλλει πλέον. Η πίστη του προπονητή, αποτελεί ίσως το πιο δυνατό πνευματικό όπλο για την… πεινασμένη για επιτυχίες αγέλη του!

Συμπερασματικά, ο Πελάδο, μπορεί, όσο και αν αυτό μοιάζει, απίστευτο, να λειτουργεί πολύ αποτελεσματικότερα, σε συνθήκες αφόρητης πίεσης.

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x