Ο Λέσκοτ που δεν θα λείψει σε κανέναν και ο Μελισσανίδης που άργησε πολύ

Ως όνομα ο Τζολέον Λέσκοτ είναι σίγουρα από τα σημαντικότερα πρόσωπα που έχουν φορέσει ποτέ την φανέλα της ΑΕΚ. Υπήρξαν πολλές προσδοκίες από την άφιξη του και υπήρξε η αίσθηση πως με αυτή την προσθήκη η «Ένωση» θα μπορούσε να θωρακίσει τα μετόπισθεν και να συγκροτήσει μία πανίσχυρη αμυντική γραμμή. Ωστόσο τα πράγματα μόνο θετικά δεν εξελίχθηκαν. Μέτριες οι παρουσίες του Άγγλου στα 4 ματς που έπαιξε, ενώ σίγουρα χρειαζόταν χρόνο προσαρμογής, για να έρθει ο τραυματισμός για να τον αφήσει καιρό εκτός δράσης.

Τα σενάρια πως οι δρόμοι των δύο πλευρών θα χωρίσουν δεν εμφανίστηκαν στον σημερινό Τύπο για πρώτη φορά. Από τις πρώτες ημέρες του τραυματισμού του είχαν διακινηθεί σενάρια πως οι δρόμοι των δύο πλευρών θα χωρίσουν. Τώρα με το να μην έχει γίνει μια τοποθέτηση από την πλευρά του Άγγλου μέχρι στιγμής, προκειμένου να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, θαρρώ πως η κατάσταση ωθείται στα άκρα.

Για να είμαι δίκαιος ο Κετσπάγια ήταν εκείνος που είχε ζητήσει την απόκτηση στόπερ όταν η ΑΕΚ βρισκόταν ανάμεσα σε κεντρικό αμυντικό ή αμυντικό χαφ. Από την άλλη και η ΠΑΕ ίσως όφειλε να ψάξει καλύτερα την περίπτωση από την άποψη πως επρόκειτο για ένα μεγάλο όνομα, αλλά κάποια πράγματα οφείλουν οι ομάδες να τα ψάχνουν καλύτερα. Η ουσία είναι πως αυτή η προσθήκη δεν πρόσφερε. Θεωρήθηκε ως ένας από τους πυλώνες για την φετινή ομάδα, αλλά δεν έχει βοηθήσει. Κι απ’ όσο φαίνεται δεν βοηθάει και η στάση του.

Συμπερασματικά λοιπόν ο Λέσκοτ δεν πρόκειται να λείψει και σε κάποιον, αν οι δρόμοι των δύο πλευρών χωρίσουν. Από την άλλη θα πρέπει σε περίπτωση που συνεχίσουν να δεσμευτεί ο ποδοσφαιριστής πως δεν θα προκληθεί άλλο πρόβλημα από μεριάς του, όποια φύση κι αν έχει αυτό. Πιθανότατα η στάση του Λέσκοτ έχει να κάνει και με την αποχώρηση του Κετσπάγια. Αυτό επαληθεύει την επιμονή μου πως η ΑΕΚ έχει ανάγκη από ποδοσφαιριστές που έχουν θέληση να προσφέρουν και που βρίσκονται πιστοποιημένα σε καλή αγωνιστική κατάσταση.

Όσο για την ομιλία Μελισσανίδη στα Σπάτα, αυτή θεωρώ πως άργησε πολύ. Αν όντως πίστευε πως η ΑΕΚ μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό φέτος, ο ισχυρός άνδρας της Ένωσης όφειλε να έχει πραγματοποιήσει αυτή την επίσκεψη νωρίτερα, εγώ θα έλεγα από την γκέλα με τον Ηρακλή. Ο Μελισσανίδης άφησε πολλά πράγματα «φλου» και το χειρότερο είναι πως με τον τρόπο που αντιμετώπισε την κατάσταση με τον Κετσπάγια, είναι σαν εκείνος να έδειχνε πως ο Γεωργιανός ήταν ο αποκλειστικός υπεύθυνος.

Εγώ αυτό που γνωρίζω είναι πως μονός καυγάς δεν στήνεται. Κι επειδή σε επίπεδο φημών στα δημοσιογραφικά γραφεία διακινούνται πολλά σενάρια από τις αρχές Αυγούστου για τις σχέσεις που είχε ο Τιμούρ με τους παίκτες, από τότε θα έπρεπε να έχει μπει μία τάξη και να έχει σημειωθεί από την πλευρά του ισχυρού ανδρός της ΑΕΚ μια δυναμική παρέμβαση. Μια έγκαιρη παρουσία του Μελισσανίδη θα είχε προλάβει τα φαινόμενα αποσύνθεσης στα αποδυτήρια.

Για την εικόνα που παρουσιάζεται δεν μπορεί να ευθύνεται ποτέ αποκλειστικά η κακή προετοιμασία και οι επιλογές ενός, ακόμα και αν όπως στην περίπτωση του Κετσπάγια, ο προπονητής έχει σοβαρότατο μερίδιο ευθύνης. Αλλά αν ευσταθούν φήμες όπως αυτή που θέλει τον τότε προπονητή να αρπάχτηκε φραστικά με παίκτη κατά την επιστροφή από την Γαλλία μετά το 0-0 με την Σεντ Ετιέν, δηλαδή μετά από επιτυχημένο αποτέλεσμα, γίνεται κατανοητό πως μιλάμε για ένα έκρυθμο κλίμα με το «καλημέρα» που κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να το αναστρέψει.

Ο Μελισσανίδης όπως και αν έχει, είτε λόγω αποτελεσμάτων, είτε λόγω της γνωστής και δεδομένης έκρυθμης κατάστασης στα αποδυτήρια έπρεπε να έχει πάρει τα μέτρα του. Ή τουλάχιστον με την αντικατάσταση του Κετσπάγια, όφειλε αυτοπροσώπως να έχει καταστήσει υπεύθυνους και τους ποδοσφαιριστές και να δείξει μηδενική ανοχή στην εμφάνιση περιορισμένης προσπάθειας των ποδοσφαιριστών. Η τωρινή ομιλία του ήρθε αργά και σίγουρα δεν τον απαλλάσσει από τις ευθύνες του.