Αντίκρισμα μόνο αν καθαρίσει όλο το τοπίο στην ΑΕΚ

Αυτό που φαινόταν, όση στήριξη και αν πρόσφερε η ΠΑΕ στον απερχόμενο προπονητή, αναπόφευκτο συνέβη. Για την εικόνα των τελευταίων αγώνων, φυσικά έχει τεράστια ευθύνη ο Αργύρης Γιαννίκης, που έδειξε μη ικανός να διαχειριστεί ένα τόσο μεγάλο καράβι σε μια μεγάλη φουρτούνα. Αυτό που σε κάνει να απορείς πραγματικά ή μάλλον να συνειδητοποιείς πως ο άνθρωπος αυτός, έχει ξεπεράσει τα όρια του είναι τόσο οι επιλογές του στο ματς με τον Παναθηναϊκό, όσο και η εικόνα του μετά το τέλος του αγώνα. Φταίει αυτός ή μόνον αυτός ή κυρίως αυτός όμως για τα όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην ΑΕΚ; Έχει αυτός την κύρια ευθύνη; Σαφώς όχι και το γνωρίζουν όλοι αυτό.

Το κωμικό στην υπόθεση είναι πως οι απίθανοι τύποι που είχαν την ευθύνη για όλο τον σχεδιασμό, μαθαίνουμε από τον τύπο που πρόσκειται στην ΑΕΚ, πως τα ρίχνουν στον προπονητή. Οι άνθρωποι που κατέστρωσαν τον σχεδιασμό, που ήξεραν πως η Ένωση έχει βαριά και δυσκίνητα χαφ από την αρχή της σεζόν, οι άνθρωποι που ήξεραν από τον Οκτώβριο πως ήθελε ιδιαίτερες ενισχύσεις η ομάδα εκεί προκειμένου να βρίσκεται μέσα σε όλους τους στόχους της, έχουν... άποψη. Αυτοί που το μόνο που βρήκαν ήταν ο Φράνσον, που ήρθε τουλάχιστον έξι κιλά βαρύτερος από το κανονικό και με τρεις εβδομάδες μέχρι να φτάσει σε επιθυμητό επίπεδο (έχουν περάσει τέσσερις και ακόμα δεν έχει παίξει) φέρονται να έχουν και άποψη για τον προπονητή.

Το αστείο του πράγματος φαίνεται στο εξής. Προπονητές έρχονται και παρέρχονται, φεύγουν ως αποτυχημένοι. Ακόμα και αν υποθέσουμε πως όλοι ήταν προβληματικοί, δεν μένει παρά να ευθύνονται και αυτοί που τους έφεραν. Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι ο Γιαννίκης τελείωσε γιατί απλά δεν πήγαινε άλλο και όντως υπήρχε και θέμα με την παρουσία του από ένα σημείο και μετά. Τα πρόσωπα όμως που βαρύνονται με την κύρια ευθύνη και για το φετινό φιάσκο της ΑΕΚ, δεν είναι άλλα, από αυτά που παραμένουν τόσα χρόνια και δεν κουνιούνται, παρά τις όποιες αποτυχίες, παρά τις όποιες επικοινωνιακές ήττες, παρά τις αποτυχίες σε κάθε επιλογή, παρά το γεγονός πως οργανωτικά κάθε χρόνο, η ΑΕΚ μοιάζει ολοένα και πιο φτωχή.

Φυσικά ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος ήταν δεδομένο πως θ’ αναλάμβανε την αποστολή αυτοκτονίας κάποια στιγμή να καθοδηγήσει το καράβι. Την χαρακτηρίζω ως τέτοια διότι το ενδεχόμενο να βρεθεί η Ένωση εκτός Ευρώπης δεν είναι τόσο απίθανο αυτή τη στιγμή, ειδικά αν στην απόφαση που αναμένεται από ώρα σε ώρα επιστραφούν βαθμοί στον Άρη. Η Ένωση κινδυνεύει σε περίπτωση που αποτύχει να πάρει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο να κάψει το μόνο χαρτί που έδειξε έργο φέτος, αν δεν προσλάβει κάποιον άλλον μέχρι το τέλος της σεζόν.

Το πιο θλιβερό είναι πως όλοι αυτοί που έχουν ακέραιες ευθύνες για τις επιλογές που έγιναν,δεν έχουν βγει ποτέ να μιλήσουν. Να υποβάλλουν μια παραίτηση από αίσθημα ευθύνης και συναίσθησης για το πού ακριβώς βρίσκονται. Δοξάζονται όλοι κρυπτόμενοι πίσω από τον άνθρωπο που τους επέλεξε και όσο αυτό δεν αλλάζει, δεν πρόκειται να κουνηθούν από τη θέση τους και φυσικά όλο και περισσότεροι θα ρίχνουν τα βέλη τους στο αφεντικό. Υπάρχει όμως και η λέξη φιλότιμο, που πολλά στελέχη της κιτρινόμαυρης ΠΑΕ, είναι προφανές ότι αγνοούν.