Το μακρινό ευρωπαϊκό ταξίδι είχε τελικά μόνον οφέλη για ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό

Κάποια στιγμή μέσα στις εκπομπές επικοινωνίας, είχα υπερτονίσει, παραπάνω από δύο φορές, πως η συνέχεια και ο δρόμος στις ευρωπαίκές διοργανώσεις, μόνον καλό μπορεί να κάνει στις ομάδες. Ο Ολυμπιακός έμπαινε σαν αουτσάιντερ στα πλέι-οφ, αλλά παιχνίδι με το παιχνίδι με μοναδική εξαίρεση, το παιχνίδι της Τούμπας, φάνηκε να παίζει καλύτερα. Για μια νέα ομάδα με έναν καινούριο προπονητή, είναι θετικό να παίζει σε ανταγωνιστικά παιχνίδια. Μπορεί να μην της βγήκε εντός συνόρων, αν και το γεγονός πως είναι μια ισοπαλία μακριά από το να είναι 3ος και να μην έχει άγχος για την εξέλιξη στον τελικό του Κυπέλλου είναι μεγάλη υπόθεση. Ακόμα μεγαλύτερη και μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα, ότι βρίσκεται σε ευρωπαίκό τελικό.

Για τον ΠΑΟΚ, ήταν μια χρονιά που έπαιξε μπουνιές με τον καθρέφτη του πολλές φορές, ακόμα και ο ίδιος ο Ρουμάνος. Τεράστια γκρίνια μετά το τέλος του εντός έδρας αγώνα Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, γκρίνια με την Λαμία για την γκέλα, γκρίνια για τις πολλές απώλειες με τον Άρη και την εντός έδρας ήττα στην πρεμιέρα των πλέι-οφ, γκρίνια για την ήττα στο Καραϊσκάκη. Παρότι υπήρχε μεγάλη μερίδα οπαδών του ΠΑΟΚ που ήθελε ακόμα και το κεφάλι του Λουτσέσκου και ακόμα και αν αυτός έπαιξε και πάλεψε με τους δαίμονες του, φάνηκε να νικάει. Απομένει να κερδίσει τον συμπολίτη του, μέσα στο κάστρο του για να γίνει πρωταθλητής για δεύτερη φορά ως προπονητής του και φυσικά να είναι από μόνος του πολλά κεφάλαια στην ιστορία του συλλόγου.

Ο Λουτσέσκου είναι ένας άνθρωπος που φυσικά ξέρει τι κάνει και πάντοτε έχει απόλυτη στόχευση. Έστω και αν σε μένα και σε όλους τους Ενωσίτες είναι κάθε άλλο, παρά αγαπητός (δεν πληρώνεται για κάτι τέτοιο), οτιδήποτε κάνει, γνωρίζει καλά γιατί το κάνει. Έβαλε το κεφάλι κάτω, έμαθε από τις ήττες από τον Αλμέιδα και αφού έσωσε την παρτίδα στο 1-1 με την ΑΕΚ, της γύρισε ματς από 2-0 σε 2-2 και από 1-2 σε 3-2 για να βρίσκεται μαζί με τις άλλες δύο κολλητές νίκες κόντρα στην Ένωση κοντά στον τίτλο. Τον βοήθησαν στην εξέλιξη τα απανωτά παιχνίδια, γιατί το γκρουπ του μέσα από την πορεία μέχρι τα ημιτελικά, πήρε πολύτιμα μαθήματα. Έπαιξε σαν εικόνα και θέαμα το καλύτερο ποδόσφαιρο και αν δεν κάνει το στραβοπάτημα στο «Κλ. Βικελίδης», πιθανόν στα σημεία να το δικαιούται λίγο παραπάνω. Μην ξεχνάμε πως δύο από τις μεταγραφές του και βασικά ο Μάρκος Αντόνιο, αλλά ο Σαμάτα δεν του βγήκαν καθόλου, ενώ ο Εκόνγκ είναι εκτός μάχης όλο το 2024. Οπότε παίρνει πόντους και από αυτό.

Τι έπαθε η ΑΕΚ; Πιθανότατα από υπέρμετρη σιγουριά, υπερεκτίμηση των δυνάμεων της και κάποιες αποφάσεις για τις οποίες θα περιμένουμε ίσως κάποιες εξηγήσεις όχι με την κακή έννοια, αλλά υπό το πρίσμα των επιλογών, φάνηκε στο πιο κρίσιμο σημείο να έχει έλλειμμα. Γιατί κανένα από τα ατού της, πλην του Ελίασον και του Πόνσε, δεν βρέθηκε σε καλή κατάσταση στα πλέι-οφ. Τεράστιο μειονέκτημα στη θέση του τερματοφύλακα. Ο Κοτάρσκι σώζει ένα τετ-α-τετ που θα έφερνε το 1-1 στην Τούμπα με τον Σπόραρ, έχει κάνει μια καταπληκτική επέμβαση στο ματς με την ΑΕΚ που θα γινόταν άμεσα το 1-2 από τον Πινέδα στην Τούμπα με την ΑΕΚ. Φυσικά έχει κανει και λάθη, αλλά στα σημεία ήταν εκεί και δίνει τίτλο στον ΠΑΟΚ. Από την άλλη με εξαίρεση το ματς με τον Ολυμπιακό στην OPAP Arena, η Ένωση είχε μόνο μείον από τη θέση του τερματοφύλακα. Ελπίζει την Κυριακή, ο κακός δαίμονας του ΠΑΟΚ, να τη βοηθήσει για να κρατήσει τα κεκτημένα, αλλά σε μια χρονιά που θα πρέπει να δει πολλά πράγματα αλλιώς.