Ξανακοίταξε στα μάτια την Μπράιτον, ήταν ανώτερη, αλλά κάτι της έλειπε!

Για ένα ακόμα εντός έδρας παιχνίδι, η ΑΕΚ δεν τα κατάφερε, παρότι μέχρι να δεχθεί το γκολ, ήταν ανώτερη από την αντίπαλό της, αλλά λείπει ή το γκολ ή η ψύχραιμη τελική απόφαση στην πάσα.

Από το 15' μέχρι και να δεχθεί το γκολ, η ΑΕΚ ήταν ξεκάθαρα καλύτερη από την αντίπαλό της. Αλλά αυτό που μένει στο τέλος της ημέρας είναι το αποτέλεσμα, σε έναν όμιλο, που όλοι γνωρίζαμε εξαρχής τις δυσκολίες και τον βαθμό του ότι ακόμα και η κατάληψη της 3ης θέσης, θα αποτελούσε επιτυχία. Για τον στόχο αυτό η Ένωση είναι ακόμα μέσα και ίσως η όλη αυτή διαδικασία αποτελεί και ένα μάθημα, που θα είναι χρήσιμο και για τον Αλμέιδα και για τους ποδοσφαιριστές του, τα επόμενα χρόνια.

Φυσικά μένει η πικρία για το ότι δεν υπήρξε η ανάλογη συνέχεια μετά το διπλό στο Μπράιτον, αλλά κακά τα ψέματα, αυτό το εμπόδιο ήταν πολύ υψηλό για αυτή την εποχή, με την ΑΕΚ, όχι για το αποψινό ματς, αλλά ευρύτερα μέσα σε αυτό το πρώτο τρίμηνο, να έχει, εκτός του Γκαρσία και σημαντικά στελέχη της εκτός φόρμας, με αποτέλεσμα, ενώ ήταν πολύ ανταγωνιστική, να της λείπει αυτό το κάτι παραπάνω, για να δώσει συνέχεια στο έξοχο ξεκίνημά της.

Πολλές φορές μιλάμε για τον ρυθμό, που δίνουν οι αγγλικές ομάδες, για το πόσο γρήγορα κινούνται, πόσο σβέλτα μεταφέρουν την μπάλα. Δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή στο ματς και κυριολεκτώ, ούτε μία, που η ΑΕΚ, όχι απλά να υπολειπόταν σε αυτόν τον τομέα, αλλά ήταν πολύ καλύτερη από την αντίπαλό της, σε αυτό. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμα και όταν έμεινε με δέκα και θα περίμενε κανείς, μετά την αποβολή του Γκατσίνοβιτς, να καταρρεύσει, όχι απλά το πάλεψε μέχρι το τέλος, αλλά ήταν αυτή, που έμοιαζε να παίζει με παίκτη περισσότερο, απέναντι σε μια ομάδα, που αγχώθηκε. Αυτό είναι ένα παράσημο για την Ένωση.

Ξέρω πως θα γίνει συζήτηση για τα γκολ που δεν ήρθαν πάλι, για τις χαμένες ευκαιρίες, για το αχρείαστο (πιθανόν) πέναλτι του Σιμάνσκι. Πλην, όμως, για να συμβεί αυτό, πρέπει να υπάρχει καθαρό μυαλό και ορισμένα από τα μεγάλα ατού της Ένωσης, που και απόψε δεν μπορούσαν να ολοκληρώσουν όπως έπρεπε την τελική τους ενέργεια. Όλες οι επιλογές του Γκατσίνοβιτς λάθος, είτε όταν έπρεπε να κάνει πάσα, ενώ βρέθηκε πάρα πολλές φορές να έχει μαζέψει την άμυνα πάνω του, τα ίδια και ο Άμραμπατ, που ενώ κάνει τεράστια δουλειά στην πίεση, είχε λανθασμένες επιλογές σε πάσες, που για εκείνον θα μπορούσε να είναι εύκολες, ενώ είναι φανερό πως και ο Πινέδα, προσπαθεί μεν, αλλά του λείπει επίσης το καθαρό μυαλό.

Θεωρώ πως η ΑΕΚ θα το βρει μέσα στη σεζόν, ποιο είναι ακριβώς αυτό το κλικ παραπάνω, που θα μπορούσε να την καταστήσει, όχι περισσότερη ανταγωνιστική, γιατί ανταγωνιστική ήταν, αλλά πιο ουσιαστική σε αυτήν τη διαδικασία του ομίλου. Τώρα, μπροστά, αναφορικά με την Ευρώπη, υπάρχει ο τελικός για την πρόκριση στο Conference League, με τον Άγιαξ. Ελπίζουμε εκεί η Ένωση να έχει και την τύχη, που της έχει λείψει, είναι η αλήθεια, πάρα πολύ.