Δεν το καθάρισε, ξεθύμανε μετά το 35' και το πλήρωσε η ΑΕΚ

Η ΑΕΚ έχει την καλύτερη επίθεση, ως τώρα, στο πρωτάθλημα και εξαιτίας των πολύ βελτιωμένων επιδόσεων της, στις στημένες φάσεις. Ωστόσο, το γεγονός πως έχει δεχτεί σε εννέα αγωνιστικές, δέκα τέρματα και τα πέντε εξ’ αυτών σε ματς που προηγήθηκε, της στερεί αυτή τη στιγμή το να είναι πρώτη στον βαθμολογικό πίνακα.

Αυτή είναι μια εύκολη ανάγνωση. Γιατί υπάρχουν και άλλα στοιχεία, όχι μικρότερης σημασίας που δεν επιτρέπουν ακόμα στην Ένωση, να δίνει την εντύπωση πως θα το πάει μέχρι εκεί που δεν πάει για πρωταθλητισμό φέτος, άσχετα αν αυτό θα συμβεί τελικά ή όχι. Αν αυτές οι αδυναμίες, δεν γιατρευτούν άμεσα, όπως και η μεγάλη κάμψη που παρουσιάζει σε πολλά από τα παιχνίδια της, ειδικά μετά το 35ο λεπτό και μέχρι να γίνουν φυσιολογικά οι απαραίτητες αλλαγές, στην επανάληψη, θα χάνει έδαφος, ακόμα και σε ματς που δεν... μυρίζει η γκέλα. Τουλάχιστον για τον πολύ κόσμο. Για τον γράφοντα, η Ριζούπολη, παρότι δεν απέχει παραπάνω από…ένα τσιγάρο δρόμο, αποτελεί μια πάντοτε, επικίνδυνη επίσκεψη.

Όπως το συνηθίζει με τον Αργύρη Γιαννίκη στον πάγκο της, η ΑΕΚ σκόραρε και στο παιχνίδι αυτό στο πρώτο μέρος και έλεγες πως θα είναι κι αυτό ένα εύκολο απόγευμα. Η Ένωση ευτύχησε να προηγηθεί από μια ακόμα εκτέλεση κόρνερ του Μάνταλου (που είναι όντως βελτιωμένος πολύ σε αυτόν τον τομέα φέτος, αλλά αυτό αποδεικνύει πως δεν δούλευε όσο έπρεπε εκεί τα προηγούμενα χρόνια) και ένα άλμα στα…ουράνια από τον Λιβάι. Είχε όμως σε κακή μέρα, τον Τσούμπερ που στη μία και μόνη καλή φάση που δημιούργησε για συμπαίκτη του σήμερα, δεν είδε να μετατρέπεται σε ασίστ, γιατί ο Αραούχο βρήκε απέναντι του τον πολύ καλό Κότσαρη. Το μεγάλο πρόβλημα για την Ένωση, αρχίζει κάπου στο 30ο λεπτό, όταν η ορμή της φαίνεται να ξεθυμαίνει.

Το πρόβλημα φαίνεται έντονα, στη χαρακτηριστική φάση του πρώτου γκολ, όταν στην πρώτη φορά που σε όλο το ματς μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Απόλλωνας περνάει τη σέντρα, συνδυάζεται τόσο εύκολα με αλλαγές παιχνιδιού, που νόμιζες πως αυτό γίνεται σε προπόνηση. Ο Μοχαμαντί δεν πάει δυνατά στον Ντεντάκη που βγάζει την πρώτη σέντρα, ο Ρότα έχει χάσει τελείως τον Μαρτίνες (αλλά και που τον προλαβαίνει πάει εντελώς παθητικά), που βγάζει την επόμενη και ο Ιωαννίδης βάζει στα δίχτυα τον Τζαβέλλα. Κάπου εκεί κατανοείς ότι το απόγευμα δεν θα είναι ευχάριστο.

Στην επανάληψη ίσως να έπρεπε, από τη στιγμή που έγινε το 1-1 πριν τη λήξη του πρώτου μέρους, να μπει ο Καρίμ νωρίτερα, όμως δεν είναι αυτό το μόνο κακό. Σε ένα ματς που θέλεις καλύτερο μοίρασμα της μπάλας, αλλά δεν μπορείς να μείνεις και ευάλωτος μεσοαμυντικά, δεν μπορείς να έχεις Λε Ταλέκ μέσα. Ένα λάθος από Ρότα κυρίως αλλά και από τον Βράνιες, που κάνει το τελικό στρώσιμο στην μπάλα για πλασέ του Τσιλούλη, φέρνουν την ΑΕΚ με την πλάτη στον τοίχο. Πάλι καλά που η αριστουργηματική σέντρα του Άμραμπατ βρήκε τον Αραούχο, γιατί αλλιώς η Ένωση θα είχε φύγει με εντελώς άδειο σακούλι από την επίσκεψη στην Ριζούπολη. Αποδεικνύεται περίτρανα πλέον πως η έλλειψη αθλητικότητας στην αμυντική γραμμή της Ένωσης, από τα στόπερ κυρίως (σε έκρηξη με την πάροδο των ετών έχει χάσει αρκετά και ο Βράνιες), η παρουσία του Μήτογλου, τείνει να φανεί καταλυτική.

Η Ένωση δεν ξέρω πόσο εύκολα μπορεί να μεγαλώσει τα διαστήματα που έχει την απαραίτητη ένταση στο παιχνίδι της. Για να είμαι ειλικρινής, δεν υπάρχει και μεγάλη πιθανότητα να συμβεί αυτό ως τα Χριστούγεννα. Εκεί θα πρέπει να πάρει πραγματικά χαφ που θα κάνουν την διαφορά στο μεσοαμυντικό κομμάτι και ίσως μπει πάλι συζήτηση για έναν ακόμα στόπερ. Όμως δεν θα πρέπει να επαναφέρουμε αυτή τη συζήτηση έντονα, με την πρώτη γκέλα του Γιαννίκη στον πάγκο. Φαινόταν ότι κάποια στιγμή ίσως ερχόταν και ίσως έτσι πάει πιο μαζεμένη απέναντι στον Ολυμπιακό. Απλά είναι απαραίτητο να καταγράφονται οι αδυναμίες.

Για τα άλλα δύο ματς της ημέρας, η επικράτηση του ΟΦΗ και του ΠΑΣ ήταν απολύτως λογικές. Το ματς στο Γεντί Κουλέ είχε τελειώσει από το δέκατο λεπτό και αποτελεί πραγματικό σοκ, πώς μια ομάδα με τους ποδοσφαιριστές που διαθέτει ο Ατρόμητος δεν μπορεί να σηκώσει με τίποτα κεφάλι. Ο ΠΑΣ παραμένει μια πολύ ισχυρή ομάδα σε αθλητικότητα, έστω και αν έχει χάσει τον μεγάλο σκόρερ του. Αμφότερες πάντως, δείχνουν να πατάνε αυτές οι ομάδες, όλο και πιο γερά στα πόδια τους.

ΥΓ: Για το μπάσκετ πλέον η εικόνα της ΑΕΚ, είναι πραγματικά σοκαριστική. Ειδικά η ευκολία με την οποία δέχτηκε 85 πόντους από τον Κολοσσό, που υπερέβη την παραγωγή του κατά δέκα πόντους απόψε. Αν αναλογιστεί κανείς το πρόγραμμα που ακολουθεί τα δύσκολα για την μπασκετική Ένωση, είναι μπροστά…