Ο δικός μας «μάγος», ο χαρακτήρας και ο Μπαρμπόσα

Τα παιχνίδια που γίνονται Κυριακή μεσημέρι, είναι πάντα αυτά που μ’ εξιτάρουν περισσότερο. Είναι τα ματς που γίνονται στην ώρα που οι 40 plus μάθαμε κι αγαπήσαμε την Α’ Εθνική, με τον κόσμο να συρρέει κατά χιλιάδες και με την ΑΕΚ να παίζει όμορφο ποδόσφαιρο. Για αρκετούς λόγους, η νίκη απέναντι στον ισχυρό ΠΑΣ Γιάννενα, δεν αποτελεί, απλά ένα τρίποντο, αλλά κάτι περισσότερο γιατί αυτό το ματς, ελπίζω πως θα βάλει για τα καλά μέσα στην εξίσωση, δύο σημαντικές μονάδες. Δύο ποδοσφαιριστές από τους οποίους η ΑΕΚ, περιμένει πολλά.

Ο Μπουονανότε αν νιώσει καλά μπορεί να κάνει πολλά πράγματα. Ένα δείγμα ήταν το σημερινό, όχι μόνο για το πέναλτι που κερδίζει και αξιοποιεί ο ίδιος, όχι για την γκολάρα που πετυχαίνει, αλλά γιατί έδειξε πραγματικά ποιος είναι, με την γενικότερη παρουσία του, όση ώρα αγωνίστηκε. Έχει τεράστια σημασία, ο Enano, μετά τις ατυχίες που είχε στην καριέρα του να σταθεί στα πόδια του, να πιστέψει στον εαυτό του και να πάρει την ώθηση από την αγάπη του κόσμου. Με λίγα λόγια, αν αποκτήσει την αυτοπεποίθηση του, ο Μπουονανότε, θα έχουμε τρελά πάρτι εντός και εκτός ΟΑΚΑ...

Το δεύτερο μεγάλο όφελος, είναι η παρουσία του Μπαρμπόσα, μετά το 25’-30’. Ο Πορτογάλος, μετά την χαμένη ευκαιρία με την κεφαλιά, σα να μεταμορφώθηκε και ήταν τόσο ουσιαστικός, όσο σε κανένα ματς από τότε που φόρεσε την «κιτρινόμαυρη» φανέλα. Μέχρι ν’ αντικατασταθεί από τον Μάνταλο, ήταν εκεί, για πρώτη φορά μέσα στο ματς και συγκεντρωμένος και πολύτιμος για την ομάδα. Έβγαλε την πάσα στον Μπουοανότε, είχε ένα ωραίο σουτ, είχε σέντρα πάρε-βάλε στον Κρισάντους που την πέταξε στα…περιστέρια και γενικά, ήταν ουσιαστικός. Αν κι αυτός βρει ρυθμό, τότε ο Δέλλας, θα έχει πολλαπλό πονοκέφαλο για τις επιλογές του, πίσω από τον επιθετικό.

Σημαντικότατο, ασφαλώς και το πιο καθοριστικό απ’ όλα είναι ο χαρακτήρας που χτίζει η ομάδα, μέσα απ’ αυτά τα πρώτα παιχνίδια. Σε ένα ματς που βρέθηκε πίσω στο σκορ, από έναν δύσκολο αντίπαλο, κατόρθωσε ν’ ανταπεξέλθει, να αντιμετωπίσει ψύχραιμα την κατάσταση, να βάλει την μπάλα κάτω και να γυρίσει το ματς, πριν τη λήξη του πρώτου μέρους. Σε αυτό συνέβαλλε με την στάση του και ο κόσμος που τη στιγμή του γκολ που δέχτηκε η ΑΕΚ, δεν πίεσε, αλλά βοήθησε την ομάδα. Είναι σημαντικό να επιστρέφεις γρήγορα, από ένα ματς που πάει να στραβώσει νωρίς.

Στα μείον, είναι πως η ΑΕΚ, στην αρχή του β’ μέρους που μπήκε καλά, δεν τελείωσε το παιχνίδι. Στις φάσεις του Κρισάντους, το παιχνίδι έπρεπε να έχει πάει στο 3-1 ή και στο 4-1 και η σεμνή τελετή να λάβει τέλος. Αυτό το σημείο, μπορεί να παιδέψει την ΑΕΚ, λόγω έλλειψης ενός ποιοτικού επιθετικού, με δεδομένη και την έλλειψη Τζεμπούρ αυτή τη στιγμή, αλλά χρειάζεται απ’ όλους μεγαλύτερη προσοχή στα τελειώματα. Όπως και στα μείον καταγράφω και την αστάθεια του Μπαρόχα. Επίσης, αν δεν προλαβαίνουν Σιμόες και Γιόχανσον κάποια φάση, καλό είναι να μην ξαναδούμε παίκτη, να διασχίζει περίπου 30 μέτρα ανενόχλητος.

ΥΓ: Ευτυχώς που ο Μάνταλος πήρε πίσω τη φάση του 1ου πέναλτι, που ήταν φάουλ. Για τις κάρτες δεν το συζητώ, μάλιστα αυτή του Τζημόπουλου, ήταν και απευθείας κόκκινη. Όμως στη φάση του πέναλτι που ορθώς δόθηκε για να γίνει το 1-1, η παράβαση δεν είναι του Μπέριου, αλλά του Μιχαήλ, που έρχεται από πίσω και γκρεμίζει τον Μπουονανότε. Άρα ο ΠΑΣ, πρέπει να παίζει με 10 από το 35’, αφού η παράβαση γίνεται από τον αρχηγό του, επομένως πρέπει να δει εκείνος την κίτρινη που θα ήταν η δεύτερη (την πρώτη την είχε δει πέντε λεπτά νωρίτερα).