Ο «βαλτωμένος», ο «χειρουργημένος» κι ο …θυελλώδης

Οι εβδομάδες περνάνε, αλλά ο Παναθηναϊκός, έστω και αν παρουσιάστηκε βελτιωμένος (κι αυτό αμφίβολο λόγω δυναμικότητας αντιπάλου) αμυντικά, παρουσίασε για μια ακόμα φορά κακή εικόνα στον αγώνα με την Γκαμπάλα. Ο Αναστασίου ανακατεύει την τράπουλα, κατέβασε μια καινούρια ενδεκάδα, αλλά η εικόνα ειδικά στο δημιουργικό κομμάτι, ήταν ξανά προβληματική. Περιμένει κανείς να έρθει το γκολ, να βελτιωθεί η κατάσταση στην ανάπτυξη κι αυτό θαρρώ πως θα συμβεί κάποια στιγμή. Όμως η ποιότητα του ποδοσφαίρου, από μια ομάδα που λόγω ομοιογένειας, όφειλε να είναι η πιο έτοιμη απ’ όλες, δεν παίζει καλό ποδόσφαιρο και παρουσιάζει μια εικόνα θολή.

Απ’ όσα επίσημα ματς έχουν δώσει μέχρι τώρα οι «πράσινοι», η σούμα λέει πως σε πολλές στιγμές των αγώνων, ενώ έχουν την μπάλα στα πόδια, δεν ξέρουν τι ακριβώς να την κάνουν. Από τα τρία επίσημα ματς και τα δύο φιλικά μετά το στάδιο της προετοιμασίας του, το μόνο καλό ημίχρονο ήταν το δεύτερο με την Μπριζ στην Λεωφόρο. Αυτό θεωρώ πως συνέβη για έναν λόγο. Εκεί ο Παναθηναϊκός, παίζοντας με δέκα, είχε έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό. Δεν έπρεπε να δεχτεί πρώτα γκολ και να κάνει το καλύτερο δυνατό μπροστά. Γι’ αυτό και τελικά πήρε τη νίκη.

Στα υπόλοιπα ματς η εικόνα, ακόμα και στα διαστήματα που ήταν καλύτερος, ο Παναθηναϊκός προβλημάτισε. Τόσο διότι δεν αξιοποιεί τις όποιες ευκαιρίες κάνει, αλλά πολύ περισσότερο γιατί φαίνεται να του λείπει η φαντασία και η ουσία να το πράξει. Οι «πράσινοι» θα πρέπει να προσπαθήσουν ν’ ανοίξουν το παιχνίδι τους στα άκρα και να προσπαθούν λιγότερο από τον άξονα, όπου φαίνεται να εγκλωβίζονται. Ο Αναστασίου επιχειρεί να κάνει... κολεξιόν από συστήματα, μπερδεύοντας την ίδια του την ομάδα. Όσο ο Παναθηναϊκός δεν θα σκοράρει εύκολα, η "γκέλα" θα παραμονεύει. Για τις κακές εκκινήσεις του "τριφυλλιού" και για το πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη, τη φετινή σεζόν, το πράγμα να κυλήσει διαφορετικά, έχω κουραστεί να γράφω...

Ο Ατρόμητος τηρουμένων των αναλογιών και του αντιπάλου ήταν ανταγωνιστικός. Δεν θα μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα, όταν σε κρίσιμες φάσεις, ο διαιτητής, σε καθαρίζει με ωμό τρόπο. Δύο πέναλτι δεν δόθηκαν, μια αποβολή στο πρώτο απ’ αυτά, αφού ο Ερκίν θα έπαιρνε δεύτερη κίτρινη, ενώ το γκολ του Φαν Πέρσι, θα το σφύριζε φάουλ ακόμα και ο ίδιος. Από το ματς αυτό πιστοποιήθηκε το ποιος είναι ο καλύτερος ή για να είμαι σωστότερος, ο πιο φορμαρισμένος τερματοφύλακας στην Ελλάδα, μέσα στο 2015. Ο Ατρόμητος θα είναι ανταγωνιστικός φέτος, αλλά αυτό που βλέπω, είναι πως δεν έχει βάθος σε λύσεις, την στιγμή που η πρώτη του ενδεκάδα, είναι πολύ καλή.

Εκείνος που κλέβει τις εντυπώσεις μέχρι στιγμής, είναι ο Ιγκόρ Τούντορ. Ο ΠΑΟΚ είναι ιδιαίτερα ελκυστικός, φορτώνει με πολλά γκολ τις αντίπαλες εστίες μέχρι τώρα στο Europa League. Ο Μακ σαν σέντερ-φορ έκανε θραύση, όπως φυσικά κάνει «μπαμ» και ο Πέλκας και αυτό δεν είναι κάτι που το γράφω για πρώτη φορά, αλλά το επισήμανε από το πρώτο φιλικό που έδωσε ο «Δικέφαλος του Βορρά». Ο Τούντορ, με μια ομάδα, που ουσιαστικά παίζει δίχως τις μεταγραφές της, με πολλά νέα παιδιά, αποδίδει ωραίο ποδόσφαιρο και που πάνω απ’ όλα καταλαβαίνεις τι θέλει να κάνει ο προπονητής στο γήπεδο...