Ντράγκαν, θα κερδίσεις κανένα ματς στο τέλος;

Όπως και να το κάνουμε δεν χωνεύεται εύκολα, το να χάνεις και πάλι, στο ίδιο γήπεδο που έκλεισες την περσινή σεζόν. Όσο και αν οι απουσίες σίγουρα έπαιξαν ρόλο (Κάρτερ, Σάκοτα, Κατσίβελης), το ματς μπορούσε να το πάρει η «Ένωση». Κρίθηκε στον εξαιρετικό Χάγκινς που έκανε μία τάπα και αμέσως μετά έβαλε καλάθι κι έγειρε οριστικά την πλάστιγγα. Στην ουσία έπαιξε μόνος του για μεγάλο χρονικό διάστημα και πραγματικά ήταν ο παίκτης που είχε καταλυτική παρουσία στον αγώνα.

Από την άλλη η ΑΕΚ, για μια ακόμα φορά δεν μπόρεσε να πάρει παιχνίδι που κρινόταν στο τέλος. Κι αν αυτό συνέβαινε για πρώτη φορά, θα μπορούσες να το χωνέψεις. Το ζήτημα είναι πως και πέρσι, στην πορεία της σεζόν, η «Ένωση» έχασε πολλά τέτοια παιχνίδια. Το παιχνίδι στο Ρέθυμνο, το πρώτο ματς στη σειρά με τον Άρη, έχασε στο τελευταίο δίλεπτο στο ΣΕΦ, με τον ΠΑΟΚ στην Πυλαία. Στο καλάθι μέχρι και τα 38’’ πριν το τέλος ήταν και το εντός έδρας ματς με τον «Δικέφαλο» του Βορρά στο ΟΑΚΑ για την κανονική περίοδο.

Στο μπάσκετ πολλά ματς κρίνονται στο φινάλε και η ΑΕΚ, παρά την μεγάλη της εξέλιξη μέσα στη χρονιά, δεν μπόρεσε πάρει κάποιο απ’ αυτά τα κρίσιμα παιχνίδια, που καθόρισαν την μοίρα της, στην περσινή σεζόν. Ο χαρακτήρας μιας ομάδας, χαλυβδώνεται και δημιουργείται σε ματς οριακών καταστάσεων. Ανεξάρτητα το πόσο καλούς παίκτες, μπορεί να συγκεντρώσεις στο ρόστερ, αν δεν πάρεις τέτοια ματς, διαφορά δεν πρόκειται να κάνεις. Tη μοίρα των αγώνων, που κρίνονται στο φινάλε, την καθορίζει σε μεγάλο βαθμό ο προπονητής και οι προσωπικότητες.

Οι ισορροπίες στο μπάσκετ είναι εξαιρετικά λεπτές. Πέρα από τις απουσίες που είχε η ΑΕΚ, συνέχισε απ’ όπου σταμάτησε πέρσι. Ένα προφίλ ηττοπάθειας σε αγώνες που κρίνονται στο τέλος. Ο Ανοσίκε θα αποδειχθεί καλή λύση, ο Καλαμπόκης κουβαλάει πολλή εμπειρία και θα βοηθήσει. Όμως δίχως ουσιαστικό άσο, η ΑΕΚ δείχνει να έχει πρόβλημα κατεύθυνσης. Ο Ουόρεν όμως στο πρώτο επίσημο παιχνίδι ήταν απογοητευτικός και δεν έδωσε στην ομάδα αυτό που θα περίμενε κανείς οργανωτικά. Γρήγορα πόδια και άμυνα καλός, από οργάνωση, εκτέλεση, καθαρό μυαλό όμως, μηδέν. Πολλές βεβιασμένες ενέργειες που πήρε επιθέσεις λες και ερχόταν το τέλος του...κόσμου και βέβαια τέτοιες τρέλες δεν τις περιμένεις από τον οργανωτή σου. Η «Ένωση» είχε τεράστιο πλεονέκτημα κάτω από τα καλάθια με 46-37 επικράτηση στα ριμπάουντ. Όμως το σε βάρος της 7-15 στα λάθη, ισορρόπησε την κατάσταση, σε βάρος της.

Ο Σάκοτα είναι αλήθεια πώς του έλειπαν επιλογές, αλλά από την άλλη η ομάδα, εμφανίστηκε σε ένα ακόμα ματς χωρίς πλάνο. Πολλές σκοτωμένες επιθέσεις, πολλοί αυτοσχεδιασμοί και λιγότερες φάσεις από συστήματα. Η φετινή χρονιά δεν επιτρέπει τέτοια εικόνα. Ακόμα στα διαστήματα που έπαιζε πεντάδα που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι «δεμένη», αφού έχει δουλέψει μαζί, τέτοιο πράγμα δεν φάνηκε. Ο Άρης πήγε το ματς σε χαμηλό σκορ και το πήρε. Ο Πρίφτης απλώς έχει πάρει το «σκαλπ» του Σάκοτα σε ένα ακόμα παιχνίδι.

Για να μην το ξεχάσω. Οι βολές πάλι εφιάλτης. Με 14/22 δεν πας πουθενά, σε τόσο κλειστό ματς. Oι βολές, συνεχίζουν να "πληγώνουν" την ΑΕΚ.