Να δούμε μια ΑΕΚ πιο έτοιμη από ποτέ για την μεγάλη αντεπίθεση

Η ΑΕΚ μπαίνει σε έναν κύκλο καθοριστικών αγώνων, με τα τρία επόμενα ματς να διεξάγονται τα μεν δύο χωρίς οπαδούς, το δε ένα απέναντι στον διψασμένο Παναθηναϊκό ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα της Δευτέρας. Το ματς με τον Άρη είναι εξόχως καθοριστικό, ο ορισμός των συγκεκριμένων βοηθών δείχνει μια τάση πως το παρασκήνιο θα προσπαθήσει να σταματήσει την Ένωση. Τίποτε όμως μετά από τα όσα προηγήθηκαν, δεν είναι ίδιο από το βράδυ της Πέμπτης. Και ας μην επρόκειτο για ένα ματς που επηρεάζει το πρωτάθλημα μας. Το βράδυ της Πέμπτης, αποδεικνύει το μέγεθος του παραμυθιού που έχει φάει αρκετός κόσμος για ρόστερ που έχουν υπεροπλία έναντι άλλων.

Κι αυτή την αγωνιστική η Ένωση καλείται να καλύψει το κενό ενός σημαντικού παίκτη, ενός ποδοσφαιριστή που έχει βάλει τρία γκολ στο πρωτάθλημα και άλλο ένα στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Την απώλεια ενός παίκτη που είναι βασικός. Παρόλα αυτά η ΑΕΚ πέρα από τον Μπακασέτα, αφήνει για ξεκούραση και τον Τσιγκρίνσκι και τον Κλωναρίδη διότι προσέχει για να έχει. Όπως φάνηκε από πρόσφατα παιχνίδια, άλλοι έχουν πρόβλημα όταν λείπουν συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές. Κι αν ο εκ των πρωτοπόρων στάθηκε τυχερός μέχρι τώρα, δεν θα είναι πάντοτε έτσι, όπως φάνηκε την Τετάρτη. Το πρόβλημα το έχει πάντοτε και προς το τέλος, εκείνος που δεν μπορεί να κατανοήσει πραγματικά, μέχρι που φτάνουν οι δυνάμεις του.

Στην ΑΕΚ πρέπει να κατανοήσουν πως δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες απώλειες. Επίσης πρέπει να γίνει συνείδηση πως η Ένωση βρίσκεται στο -6, όχι γιατί κάποιος είναι καλύτερος από εκείνην, αλλά γιατί στο ματς με τον ΠΑΟΚ η ομάδα δεν ήταν εύστοχη, αλλά και εξαιτίας του μείον τρία. Από εδώ και πέρα, με ένα μεγάλο επιθετικό της όπλο, που όλοι έχουμε την προσδοκία από την αρχή πως μπορεί να προσφέρει πολλά στη δημιουργία και το γκολ. Η Ένωση αρκεί να είναι ο εαυτός της στα επόμενα ματς. Να παίξει με την πίστη και την αποφασιστικότητα που είχε σε μεγάλο μέρος της χρονιάς πέρσι και πάνω απ’ όλα να παίρνουν οι ποδοσφαιριστές της και ο προπονητής, τις σωστές αποφάσεις. Η καλή ΑΕΚ, όπως είχα τονίσει και την προηγούμενη φορά, μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα. Η εικόνα ενός πρωτοπόρου εκ των δύο που δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο και δεν θα έχει πάντοτε την ίδια ρέντα, θα πρέπει να πείσει τους πάντες πως τίποτα δεν έχει τελειώσει.

Για τα έργα και τις ημέρες, αυτών που θα παίξουν βοηθοί στο κυριακάτικο παιχνίδι έχουν ήδη γραφτεί πολλά. Ελπίζω να έχουν γνώση οι φύλακες και αν χρειαστεί η ΑΕΚ να τους κερδίσει και αυτούς και να μην τους επιτρέψει να μπουν στο παιχνίδι.

Μπορεί να μην συμφωνώ σε κάποια απ’ όσα πράττει στη διοίκηση του ο Δημήτρης Μελισσανίδης (ωστόσο κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως τελικά αυτός αποφασίζει και ουδείς άλλος, άρα το δικαίωμα και στο λάθος) αλλά θεωρώ πως η χθεσινή κουβέντα του με τους ρεπόρτερ, επικοινωνιακά μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά ωφέλιμη. Μάλιστα φρονώ πως θα μπορούσε να είχε γίνει μια, έστω και διαφορετικού είδους επικοινωνία, πολύ νωρίτερα, ώστε να έχει αποφευχθεί αρκετή εσωστρέφεια. Η έμμεση παραδοχή για το λάθος του χαφ, έστω και με το ότι η ΑΕΚ δεν βρήκε αυτό που ήθελε ήταν κάτι. Με τον τρόπο που το έθεσε, αναγνωρίζει ο Μελ πως υπάρχει έλλειψη. Επίσης και ο ίδιος ξέρει πως θα πρέπει να κάνει κάτι με την πληγή των τιμωριών και την πηγή της.

Ως προς την πολιτική της ομάδας, στις ανανεώσεις κυρίως, εγώ είμαι σύμφωνος. Κι εγώ δεν θεωρώ πως ο Σιμόες αξίζει όσα ζητάει, όπως είναι πολύ πιθανό να συμβεί και με άλλους ποδοσφαιριστές. Άλλωστε το γεγονός πως μάλλον έχει συμβεί κι άλλο περιστατικό που ίσως τον έχει προβληματίσει, ως προς τις απαιτήσεις για πιθανή ανανέωση, νομίζω πως γίνεται κατανοητό από τα λόγια του. Ο ίδιος πάντως, δεν αποκλείεται να πάρει δραστικές αποφάσεις μέχρι το καλοκαίρι, που θα αλλάξουν αρκετά το ελληνικό κομμάτι της ομάδας κι αυτό είναι κάτι που το περιμένω και πριν από τη χθεσινή του επικοινωνία με τους ρεπόρτερ. Κι ασφαλώς δεν μπορεί παρά να αισθάνεται δικαιωμένος για την μέχρι στιγμής εικόνα του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου.