Μπόλικη υπομονή και σταθερή πολιτική για να καρποφορήσουν οι Ακαδημίες

Το διήμερο αυτό ήταν καλό για την ΑΕΚ. Πολύ καλό με το νικηφόρο πέρασμα στο μπάσκετ από τη Γαλλία την Τρίτη, με πολλούς πρωταγωνιστές, κάτι που είναι ζητούμενο για την ομάδα, έτσι όπως θέλει να την διαμορφώσει ο Λούκα Μπάνκι. Με άμυνα, που θέλει να παίζουν τα δικά του συγκροτήματα ο Ιταλός, η «βασίλισσα» έκανε την αντεπίθεση της και πήρε μια σπουδαία νίκη που θα της φανεί υπερπολύτιμη στη συνέχεια. Η ομάδα θέλει υπομονή, όπως κάθε χρόνο για να «δέσει», αλλά θεωρώ πως αυτή η ομάδα, με ένα διαφορετικό πεντάρι μπορεί να κάνει σπουδαιότερα πράγματα και από την περσινή χρονιά.

Πάμε τώρα στο ποδόσφαιρο, όπου η ομάδα έκανε την υποχρέωση της στον αγώνα με τον Απόλλωνα Λάρισας και μάλιστα με τον Μαρίνο Ουζουνίδη να δίνει χρόνο στα νέα παιδιά. Πρώτα απ’ όλα η ανάδειξη παικτών της Ένωσης από τα σπλάχνα της είναι μια πολύπαθη ιστορία που δεν λύνεται ούτε μετά μαγείας, ούτε βέβαια αποτελεί υπόθεση που θα τελειώσει σε μια- δύο σεζόν και η ΑΕΚ θ’ αρχίζει να βγάζει σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Μπορεί και μακάρι να υπάρξουν εξαιρέσεις και να δει η Ένωση αποτελέσματα σύντομα, αλλά η παραγωγική διαδικασία σε έναν τομέα που υπολειτουργούσε, αν δεν λειτουργούσε καθόλου επί χρόνια και όταν έχει να κάνει με την ανάδειξη νέων παικτών, θέλει πολύ καιρό.

Ο Μπότος θεωρώ πως είναι το πιο έτοιμο προϊον των Ακαδημιών για να πάρει τις ευκαιρίες του. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να κρίνει ο Μαρίνος Ουζουνίδης πως ο συγκεκριμένος παίκτης ή οποιοσδήποτε άλλος, μπορεί να κρίνει ο προπονητής θα είναι έτοιμος. Όχι έτοιμος απλά να διακριθεί σε ατομικό επίπεδο γιατί αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα. Να μπορέσει να διακριθεί ως μια έτοιμη μονάδα, ικανή να προσφέρει στο σύνολο. Δυνατότητες έχουν πολλά παιδιά από τις Ακαδημίες, αλλά το κατά πόσο μπορούν να προσφέρουν σε κάθε ομάδα που έχει μεγάλες και υψηλές απαιτήσεις, αποτελεί το ζητούμενο.

Ένα τρανό παράδειγμα είναι ο Γιούσης που μετά την περσινή του εκπληκτική εμφάνιση στο Κύπελλο στο Ελ Πάσο, είχε δώσει την εντύπωση πως θα μπορούσε να κάνει το ξεπέταγμα. Κάτι όμως που δεν επιβεβαιώθηκε μέχρι τώρα, γιατί προφανώς κάτι δεν έχει γίνει καλά και από την πλευρά της ομάδας και ίσως και του ίδιου του παίκτη. Αυτό στο οποίο θα επιμείνω, είναι πως η παραγωγική διαδικασία, είναι εξαιρετικά δύσκολη, πολύ χρονοβόρα και είναι προφανές πως για τις Ακαδημίες, χρειάζεται μια σταθερή προσέγγιση και σταθερή φιλοσοφία, στο τι θέλουν να κάνουν οι Ακαδημίες σου. Και βέβαια πάνω απ’ όλα να είναι ένα το στιλ παιχνιδιού της ομάδας και αυτό να διδάσκονται ακόμα και οι πιο μικροί σε ηλικία παίκτες.

Για να πάμε παρακάτω, θεωρώ πως η προσέγγιση που έχει ο Ουζουνίδης για το ματς με το Παναθηναϊκό, έτσι όπως την ακούω είναι απόλυτα ορθή. Η ΑΕΚ, όσο σπουδαίο κι αν είναι αυτό που καταφέρνει ο αντίπαλος της φέτος, ένας πολύ μεγάλος και σεβαστός πάντοτε αντίπαλος, οφείλει να πάει και να πάρει το παιχνίδι το Σάββατο. Θέλοντας και μη, η Ένωση είναι υποχρεωμένη να καλύψει το χαμένο έδαφος ώστε να μπορέσει να καλύψει την απόσταση από τον ΠΑΟΚ. Με ένα γεμάτο οπλοστάσιο, με μια φαρέτρα που θα έχει μέσα τα πιο καλά όπλα της Ένωσης, μπορεί να πάρει το διπλό η ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και να πάρει μια βαθιά ανάσα, βλέποντας πλέον εφικτό ένα δικό της μεγάλο σερί στη συνέχεια. Μέχρι το Σάββατο υπάρχουν πράγματα να ξεκαθαρίσουν, όπως είναι η συμμετοχή του Μπακασέτα, αλλά κακά τα ψέματα, ο τρόπος που η ΑΕΚ θα προσεγγίσει το ματς είναι το ζητούμενο.