Μεγαλώνει τον μύθο της με 25 χρόνια στην πλάτη δίχως τον τίτλο!

Πολλοί απ’ όσους είμαστε στα δεύτερα –άντα μεγαλώσαμε με αυτή την ομάδα. Σίγουρα βοήθησε και το γεγονός πως με τα μέσα που είχε τότε η δημόσια τηλεόραση, έφερε έστω και σε εβδομαδιαίο ρυθμό το αγγλικό πρωτάθλημα μέσα από εκτενή αποσπάσματα κάθε Σάββατο στα σπίτια των Ελλήνων. Η Λίβερπουλ τότε ήταν η κορυφαία ομάδα, τόσο μέσα στο Νησί, όσο και έξω απ’ αυτό. Το ποδόσφαιρο που έπαιζε ήταν η επιτομή του επιθετικού πλουραλισμού, μία ομάδα που όπως και ο Άγιαξ κάποια χρόνια πιο πριν ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της.

Τα 25 χρόνια δίχως τίτλο, όπως και οι επιτυχίες που είχε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, άλλαξαν τον ρυθμό στην προτίμηση της ομάδας που έχει τους περισσότερους υποστηρικτές ανά τον κόσμο από το αγγλικό πρωτάθλημα. Η Λίβερπουλ ωστόσο δεν σταμάτησε να κάνει νέους φίλους. Ήρθαν επιτυχίες όπως η κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 2001, αλλά η πιο μεγάλη που εκτόξευσε την Λίβερπουλ στη σφαίρα του μύθου, ήταν η μεγάλη ανατροπή της Κωνστανινούπολης, απέναντι σε μία Μίλαν που ήταν από κάθε άποψη ΟΜΑΔΑΡΑ.

Δεν ξέρω αν το χθεσινό ξεπερνά το μέγεθος της επιτυχίας της Κωνσταντινούπολης. Για να μπορέσει ωστόσο ν’ αναλογιστεί κάποιος απέναντι σε ποιόν κατάφερε μία ακόμα μυθική ανατροπή η Λίβερπουλ αρκεί να συγκρίνει το ρόστερ των δύο αντιπάλων. Οι «κόκκινοι» πέτυχαν αυτή την ανατροπή απέναντι σε μία ομάδα με ρόστερ σαφώς ανώτερο από το δικό τους, όπως έγινε και στην Πόλη άλλωστε το 2005. Αυτοί που είχε η Μίλαν, δεν θα μπορούσαν να μπουν σε διαδικασία σύγκριση με το πολύ μέτριο ρόστερ που είχαν οι «κόκκινοι» εκείνη τη σεζόν.

Ίσως ανήκει στη σφαίρα του μεταφυσικού αυτό που συμβαίνει με την Λίβερπουλ, αλλά και με το «Άνφιλντ». Όπως άλλωστε ομολόγησε και ο ίδιος ο Τούχελ ακόμα και τη στιγμή του 1-3, ένιωθες στην ατμόσφαιρα πως οι οπαδοί της αγγλικής ομάδας είχαν την πίστη και υπήρχε ένα κλίμα στην ατμόσφαιρα πώς το ματς θα γυρίσει. Όπως χαρακτηριστικές ήταν και οι εικόνες των φίλων της Ντόρτμουντ στο τελευταίο δεκάλεπτο που θαρρούσες πώς γνώριζαν πως το μοιραίο για την ομάδα τους θα συμβεί.

Η περίπτωση της Λίβερπουλ είναι μοναδική για όλους τους παραπάνω λόγους. Μία ομάδα που δεν μπορεί να κατακτήσει τον μεγάλο εγχώριο τίτλο εδώ και 25 χρόνια, έχει καταφέρει μέσα από τα ευρωπαϊκά της κατορθώματα και με δύο ανατροπές που ο ποδοσφαιρικός κόσμος θα μνημονεύει μέσα στο πέρασμα των δεκαετιών να υποκαταστήσει την έλλειψη τίτλων. Και συνάμα να τα καταφέρνει όλα αυτά με ρόστερ που κάθε άλλο παρά αρμόζουν στην ιστορία αυτού του συλλόγου.

Πολύ σημαντικό ρόλο στο αν η Λίβερπουλ θα γίνει ξανά η πρώτη δύναμη στην Αγγλία θα παίξει η προσωπικότητα του Κλοπ. Ο Γερμανός πέρα από την προπονητική του ικανότητα έχει ήδη παίξει σημαντικό ρόλο, στην αλλαγή της ψυχολογίας στο «Άνφιλντ». Είναι πολύ νωρίς ακόμα, αλλά ο Γερμανός δείχνει να έχει τον αέρα του προπονητή που θα βάλει το όνομα του δίπλα στα ιερά τέρατα που έχουν περάσει από τον πάγκο της Λίβερπουλ και να διαδραματίσει τόσο σημαντικό ρόλο στην ιστορία του συλλόγου, όπως ο Σάνκλι, ο Πέισλι και ο Φάγκαν.

Προγνωστικά για Europa League, αλλά και τη μεγάλη κούπα

Έτσι όπως έκατσαν τα ζευγάρια μοιάζει αρκετά πιθανή μία μονομαχία της Λίβερπουλ με την Σεβίλλη, δίχως αυτό να σημαίνει πως είναι και το γκραν –φαβορί αυτός ο τελικός. Η Σαχτάρ ειδικά θεωρώ πως είναι ομάδα που σε δύο παιχνίδια μπορεί να χτυπήσει στα ίσια τη Σεβίλλη. Η Βιγιαρεάλ παίζει ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά δεν ξέρω μήπως η διαφορά φανέλας ανάμεσα στις δύο ομάδες, παίξει ξανά καταλυτικό ρόλο.

Στο Champions League τα δύο ζευγάρια για μένα είναι τελείως ανοικτά. Η Σίτι δείχνει ικανή να κάνει φέτος την υπέρβαση, αλλά θα πρέπει να ξεπεράσει την «βασίλισσα» που δείχνει ικανή και διψασμένη να πάρει το 11ο, ειδικά από τη στιγμή που στην άκρη του πάγκου της κάθεται ο ανυπέρβλητος «Ζιζού». Όσο για τον Σιμεόνε, θα προσπαθήσει να προσθέσει ένα ακόμα...σκαλπ στη συλλογή του ώστε να δώσει την ευκαιρία στον εαυτό του και τους «ροχιμπλάνκος» μία δεύτερη ευκαιρία για τον μεγάλο τίτλο.