Η σούπερ πρώτη του Αραούχο και η επιστροφή του...ψυχίατρου Βάργκας

Θα κάνω την έκπληξη και δεν θα ξεκινήσω με τον Αραούχο στο κείμενο μου. Το βράδυ της Τετάρτης είδαμε μια κανονικότατη ΑΕΚ, πρώτα απ’ όλα γιατί το δίδυμο των χαφ, είχε απόδοση για πρώτη φορά ταυτόχρονα τόσο καλή, αλλά και γιατί ο πραγματικός ηγέτης της περσινής ομάδας, επέστρεψε.

Ο Ρόναλντ Βάργκας που ήταν παρκαρισμένος στον πάγκο εξ’ αρχής και ούτε ο Μοράις τον πολυπίστευε, ήρθε να θυμίσει πως ποιότητα ανάλογη της δικής του, δεν υπάρχει στην ΑΕΚ. Το μεγαλύτερο όπλο της περσινής ομάδας, ήρθε να «κουμπώσει» θαυμάσια με τον Τσίνο που πιστεύω πως κάτω από νορμάλ συνθήκες είναι ικανός να γίνει το νέο ίνδαλμα και το νέο όνομα που θα προστεθεί στη σειρά των μεγάλων σέντερ-φορ που είχε διαχρονικά αυτή η ομάδα, αλλά τα τελευταία χρόνια ξέμεινε από τέτοιον, παρά την απεγνωσμένη αναζήτηση.

Ο Αραούχο είναι μια πολύ ξεχωριστή περίπτωση φορ. Πρόκειται για επιθετικό που παίζει την μπάλα με μία επαφή και άμεσα τρέχει κάθετα η διαγώνια, με ταχύτητα και σωστό προσανατολισμό, για να πάρει θέση. Αυτόματα αυτό σημαίνει πως τραβά παίκτη ή παίκτες πάνω του από την αντίπαλη άμυνα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κενοί χώροι για τους υπόλοιπους (Πατίτο, Βάργκας, Μπακασέτα στο συγκεκριμένο παιχνίδι). Από τη στιγμή που η τριάδα πίσω βρει τον χώρο, τότε έχει την ποιότητα η συγκεκριμένη σύνθεση, αλλά με τον Λάζαρο και τον Μάνταλο όταν θα παίζουν εκεί, να έχουν τις δικές τους ευκαιρίες για γκολ ή για κάποια δημιουργία. Αυτή η λειτουργία που δεν υπήρχε μέχρι τώρα, αφού ούτε ο Πέκχαρτ, ούτε ο Αλμέιδα είναι τέτοιου είδους επιθετικοί, αλλάζει αυτόματα τις ισορροπίες.

Επίσης είδα δουλειά πολύ στα στημένα και νέες εμπνεύσεις και ασφαλώς πολύ κίνηση χωρίς την μπάλα, που δεν μπορεί να είναι μόνο απόρροια της έλευσης του Αραούχο. Ο Χιμένεθ μεταμορφώνει σταδιακά και με γρήγορο τέμπο την Ένωση και αυτό πρέπει να του πιστωθεί. Ωστόσο όλα αλλάζουν όταν ένας κανονικός επιθετικός, με διαφορετικά χαρακτηριστικά κι αυτή τη δεινότητα μπαίνει στον μηχανισμό της ομάδας. Κι είναι άλλο πράγμα όταν ο πραγματικός ηγέτης της Κυπελλούχου ΑΕΚ, ξαναμπαίνει στην εξίσωση με τρεις ασίστ και ένα γκολ.

Ένας ή για την ακρίβεια δύο λόγοι παραπάνω να είμαι ικανοποιημένος, είναι και η απόδοση των Μπακάκη και Κολοβέτσιου. Για το καλό της ΑΕΚ και το δικό τους πρέπει να συνεχίσουν έτσι και μόνο κερδισμένοι θα βγουν.