Η Ρεάλ αποκαθηλώθηκε από την ομάδα που σημαίνει ποδόσφαιρο

Είχα σκοπό ν’ ασχοληθώ με ΑΕΚ, με μπάσκετ και τα όσα συνέβησαν στα Σπάτα, αλλά έχοντας παρακολουθήσει μια τέτοια σπάνια ποδοσφαιρική παράσταση απόψε, δεν έχεις διαφορετική επιλογή, παρά να συζητήσεις γι’ αυτή. Ο «Αίαντας», η ομάδα που ανεξάρτητα με το ποιόν σύλλογο υποστηρίζεις, δεν μπορείς να μην την θαυμάζεις, αποκαθήλωσε τη Ρεάλ και την έβγαλε εκτός διεκδίκησης από το 4ο σερί Champions League.

Σε καμία περίπτωση η Ρεάλ δεν θυμίζει την περσινή ομάδα. Δεν είναι καν ομάδα, όχι όμως εξαιτίας της αποχώρησης του Ρονάλντο, μόνον. Ο Ζιντάν ήταν, αναμφίβολα πλέον, ο άνθρωπος που μπορούσε να κρατήσει τις ισορροπίες σε αυτή την ομάδα, να είναι εκείνος ο σούπερ σταρ και σίγουρα ένας κανονικός προπονητής και αντάξιος της βαριάς φανέλας του club.

Η «βασίλισσα» στην έκδοση που τη είδαμε απόψε, αποτελεί απλά ένα συνονθύλευμα που δεν έχει καμία σχέση με πρωταθλήτρια Ευρώπης. Αλλά η δική μου εντύπωση για το συνολικό της χάλι την φετινή σεζόν είναι πως περισσότερο και από την αποχώρηση του Ρονάλντο, το ότι δεν υπάρχει μια μεγάλη προσωπικότητα στον πάγκο της «βασίλισσας», αποτελεί τον λόγο που το οικοδόμημα της Ρεάλ, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Δέχτηκε οκτώ γκολ στην έδρα της σε μια εβδομάδα και τα έχασε οριστικά και αμετάκλητα όλα.

Για την δυναμική του Άγιαξ, έχουμε αρχίσει να τα συζητάμε με πολλούς φίλους από το καλοκαίρι. Φαινόταν πως η φετινή έκδοση ειδικά με την προσθήκη του Ντούσαν Τάντιτς, αυτού του καταπληκτικού ποδοσφαιριστή, που απόψε έχει κάνει το παιχνίδι της ζωής του με τα απίστευτα χορευτικά που έχει κάνει και τις ασίστ που έχει βγάλει για το πρώτο και το δεύτερο τέρμα αποτελούν μια ελπίδα για τους πραγματικούς ποδοσφαιρόφιλους, πως υπάρχει κάτι να περιμένουμε στο μέλλον από μια ομάδα που έχει παίξει το καλύτερο ποδόσφαιρο όλων των εποχών.

Για να είμαστε ειλικρινείς, μόνον μια ομάδα με την ποδοσφαιρική ιδιοσυγκρασία που έχει ο Άγιαξ, αλλά και τη φανέλα που διαθέτει, θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιον διασυρμό στην Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Σέρβος απόψε, δεν έκανε ούτε μια πάσα που να μην πέρασε σημαδεύοντας συνεχώς την πλάτη των δύο ακραίων μπακ της Ρεάλ που ήταν οι πιο αδύναμοι κρίκοι και χωρίς φυσικά τα στόπερ να μπορέσουν ν’ αντιδράσουν. Aπό τα δύο παιχνίδια, πέρασε η καλύτερη ομάδα. Γιατί και στον πρώτο αγώνα, τουλάχιστον στο πρώτο μέρος ο «Αίαντας» ήταν καλύτερος.

Αυτή η σπουδαία ομάδα λοιπόν έκανε το βήμα παραπάνω και πραγματικά, αν βγάλει κανείς έξω τα όσα θλιβερά συνέβησαν πριν από το ματς, ήταν σπουδαία στιγμή και για τους φίλους της ΑΕΚ που παρακολούθησαν από κοντά αυτή την νέα έκδοση του Άγιαξ, να καταφέρνει έναν τόσο μεγάλο άθλο. Να ταπεινώνει όσο καμία άλλη ομάδα, την Ρεάλ μέσα στο σπίτι της. Το φετινό Τσάμπιονς Λιγκ, θεωρώ πως θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον μιας και θα δούμε ομάδες που παίζουν πραγματικά καλό ποδόσφαιρο, από τη φάση των προημιτελικών και μετά. Σε αυτές, σαφώς συμπεριλαμβάνω και την Τότεναμ.

ΥΓ: Θα βάλω και μια δόση ΑΕΚ στο κείμενο. Πολύ μεγάλη η νίκη και με τον τρόπο που ήρθε για την μπασκετική Ένωση στην Πυλαία. Η «βασίλισσα» μπήκε αποφασισμένη να δείξει ποιος είναι το αφεντικό και το πήγε από την αρχή μέχρι το τέλος όπως έπρεπε. Ο Μπάνκι συνεχίζει την σπουδαία δουλειά και θεωρώ πως αυτή η ομάδα έχει τον χρόνο σύμμαχο της, όσο οι δύο μεγάλοι του ελληνικού μπάσκετ, έχουν μπει σε αυτή τη μάχη χαρακωμάτων.

ΥΓ1: Δικαίωμα να κριτικάρουμε έχουμε όλοι. Όμως κινήσεις σαν αυτές, να ανηφορίσουν ορισμένοι, έστω και για παράπονα, δεν έχουν θέση θεωρώ στην Ένωση. Ήταν μια λάθος κίνηση από φίλους της ομάδας που είναι όντως απογοητευμένοι. Το γεγονός πως παίζουν ορισμένοι ποδοσφαιριστές, που δεν αξίζουν να φοράνε τη φανέλα της ομάδας, δεν είναι θέμα δικό τους, γιατί δεν μπορεί να είδαν φως και να μπήκαν, αλλά κάποιος τους έφερε. Κι επειδή η ομάδα έχει περάσει δύσκολες εποχές και έχει κάνει σφάλματα σε τέτοιες περιστάσεις, πριν την πτώση, καλό θα είναι τέτοια φαινόμενα να μην επαναληφθούν, όσο άσχημα και αν κλείσει φέτος η σεζόν.