Η γκολάρα του Τσόρι και το φάουλ-ποίημα του «μαθητή» του

Η Ξάνθη έκανε ένα εξαιρετικό πρώτο μέρος. Έπαιξε όσο πιο σωστά και μεθοδικά μπορούσε, έκανε φάσεις στις οποίες είχε την ευκαιρία της ν’ ανοίξει το σκορ και να βάλει ακόμα πιο δύσκολα, σε έναν Ολυμπιακό που μπήκε αδιάβαστος και πνευματικά απροετοίμαστος για ένα τέτοιο ματς. Όμως ένα λάθος ήταν αρκετό για να το αξιοποιήσει ο Χάρα, στο αγαπημένο του τέρμα πλέον στο ΟΑΚΑ και ν’ ανοίξει τον δρόμο για την κατάκτηση ενός ακόμα Κυπέλλου, του 27ου, για τους «ερυθρόλευκους».

Την οπτική ικανοποίηση των οφθαλμών μας, σε αυτόν τον τελικό ήρθε να ικανοποιήσει ο Τσόρι Ντομίνγκεζ με ένα γκολ που θα το θυμόμαστε για πολλά χρόνια. Φανταστική ντρίπλα πάνω στον Μπέρτο, πετώντας την μπάλα από τη μία και φεύγοντας από την άλλη και στη συνέχεια μια ντρίπλα για να περάσει δύο παίκτες. Όσο για το τελείωμα. Ο Τσόρι με τα φάλτσα που βάζει βρήκε την απέναντι γωνία του Κυριακίδη. Από εκεί και μετά ο τελικός ήταν ιστορία. Ο «μαθητής» του Τσόρι, Κώστας Φορτούνης, ήρθε να δείξει και αυτός, ότι μαθαίνει δίπλα στον Αργεντινό δάσκαλο του και με ένα υπέροχο χτύπημα φάουλ, έδωσε διαστάσεις θριάμβου στη νίκη των «ερυθρόλευκων». Η Ξάνθη τουλάχιστον σκόραρε και δεν θα της άξιζε να μην σημειώσει γκολ στον τελικό, γιατί συνέβαλλε για να δούμε σχετικά καλό θέαμα στον τελικό.

Η Ξάνθη ήταν τακτικά άριστη στο πρώτο μέρος. Υπήρχαν στιγμές που πίεσε ανυπόφορα τον Ολυμπιακό, κέρδισε πάρα πολλά «στημένα» και τα τρεξίματα της σε όλη την διάρκεια του πρώτου μέρους υποχρέωσαν σε πολλά λάθη τους «ερυθρόλευκους». Προσπάθησαν να παίξουν από τα άκρα, κυρίως από τα δεξιά. Αίσθηση δική μου, είναι πως αν υπήρχε κάποιος κλασσικός επιθετικός στο πρώτο μέρος, η Ξάνθη, θα μπορούσε να είχε σκοράρει και να έχει βάλει δύσκολα στον Ολυμπιακό. Από τη στιγμή όμως, που ο Ολυμπιακός πήρε το προβάδισμα, το αποτέλεσμα ήταν δεδομένο.