Η απάθεια παικτών και προπονητή βυθίζει την ΑΕΚ

Το να κάτσεις ν’ αναλύσεις ένα τέτοιο παιχνίδι, θεωρώ πως αποτελεί κοροϊδία, για όποιους θα καθίσουν να διαβάσουν το κείμενο. Γιατί πολύ απλά δεν συνέβη κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί φέτος.

Οι ποδοσφαιριστές και ο προπονητής της ΑΕΚ, έχουν συμβιβαστεί με τη μη νίκη ή την ήττα, αρκούνται να κάνουν κάποιες δηλώσεις που τις περισσότερες φορές σε βγάζουν εκτός εαυτού.

Μοιάζουν απαθείς, με δύο μόνον εξαιρέσεις, σταθερά πλέον τους Πόνσε και Χουλτ, να μοιάζουν ανήμποροι ν’ αντιδράσουν στην μετριότητα στην οποία βυθίζονται. Είναι απαθέστατοι, σαν υπνωτισμένοι και δεν καταβάλλουν την παραμικρή προσπάθεια για να βελτιωθούν ή τουλάχιστον να διώξουν αυτή την εικόνα από πάνω τους.

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης, όταν είχε κάνει την κίνηση με το να θέσει τους τρεις εκτός ομάδας, είχε ξεκαθαρίσει πως το πρόβλημα του, δεν ήταν ο προπονητής. Το θέμα είναι η συμπεριφορά των ίδιων των παικτών. Αυτό που πρέπει να προβληματίζει, είναι πως αυτή η σεζόν της απάθειας και του ωχαδερφισμού, διαδέχτηκε μια πρωταθληματική σεζόν. Μήπως το ένα πρωτάθλημα, είναι αρκετό για να ικανοποιήσει το «εγώ» ενός παίκτη; Γιατί αν νιώθουν έτσι ορισμένοι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, τότε είναι μέτριοι και η Ένωση δεν τους χρειάζεται. Όσοι συμβιβάζονται με την απάθεια και την μετριότητα, δεν μπορεί να έχουν θέση στην ομάδα που οι Ενωσίτες ονειρεύονται.

Ποτέ και όσοι διαβάζετε τακτικά την στήλη, δεν έχω βγάλει από το κάδρο των ευθυνών τη διοίκηση. Ίσα-ίσα που την έχω τις περισσότερες φορές πρώτη. Όμως μετά από τόσες ομιλίες, παραινέσεις, παρεμβάσεις τι μπορείς να γράψεις και να πεις για την αποψινή εικόνα, τόσο σε ατομικό όσο και σε συνολικό επίπεδο; Δηλαδή πρέπει να έχεις τον τρομερό εξτρέμ και τη χαφάρα για να νικήσεις απλά τον Κισσαμικό; Δυστυχώς σε μια ομάδα που δεν έχει αρχή και τέλος, σε μια ομάδα που βασανίζει τα μάτια σου και από παίκτες που σου δίνουν την εντύπωση πως εκτός από απαθείς, δεν μπορούν κιόλας, δεν μπορείς να έχεις προσδοκίες για κάτι πολύ διαφορετικό. Παίζοντας σήμερα, απέναντι στην τελευταία ομάδα της Football League, εκτέθηκαν σε ένα ακόμα παιχνίδι.

Δυστυχώς για όλους το γήπεδο είναι ο καθρέφτης. Είναι προφανές πλέον πως κάποιοι πέρσι χτύπησαν το ταβάνι τους, δεν αντέχουν άλλο την πίεση, δεν μπορούν και το χειρότερο είναι πως δεν μοιάζουν να έχουν και τη διάθεση ν’ αντιστρέψουν την κατάσταση. Το χειρότερο είναι πως πλέον αυτή η κατάσταση, υπάρχει πιθανότητα, μικρή ή μεγάλη δεν το ξέρω, πως αυτή η απάθεια δεν έχει να κάνει μόνο, με τον επίσης εκτός τόπου και χρόνου σε δηλώσεις του προπονητή. Έχει να κάνει με την αίσθηση των παικτών πως δεν έχουν κάτι παραπάνω να δώσουν. Σε μια τέτοια περίπτωση, τότε μιλάμε για ένα ρόστερ που πρέπει επειγόντως να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές.

Οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές είναι υπεύθυνοι όχι μόνο για την απόδοση τους, αλλά και για μια ομάδα που πίσω της έχει έναν κόσμο. Αν είναι μικρή ή μεγάλη η μερίδα του κόσμου δεν έχει σημασία. Η εικόνα αδιαφορίας και παραίτησης, είναι προσβολή προς το κοινό του συλλόγου και αυτό φέτος έχει γίνει δεύτερη φύση για τους παίκτες της ΑΕΚ. Το μάτι που γυαλίζει και το οποίο ζήτησε να δει ο «Τίγρης» στην τελευταία του ομιλία, δεν υπάρχει πλέον και αυτό είναι ολοφάνερο.

Επιπλέον όταν ένας προπονητής κάνει αναφορά σε ματς με τέτοια διαφορά δυναμικότητας της ομάδας του, για ρυθμό που είχε ο αντίπαλος και εσύ δεν είχες σαν ομάδα, δεν μπορείς παρά να αντιληφθείς πως κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει και πως και αυτός ο προπονητής, όπως και πολλοί από τους ποδοσφαιριστές δεν μπορούν ν’ ανταποκριθούν στο βάρος των περιστάσεων. Ξέρω πως για αρκετά απ’ όσα του προσάπτονται, δεν φταίει σε ολοκληρωτικό βαθμό εκείνος, αλλά για το γεγονός πως η ομάδα εμφανίζεται χωρίς πνευματικό και αγωνιστικό προσανατολισμό, είναι ο απόλυτα υπεύθυνος. Και πάνω απ’ όλα που δεν πίεσε παραπάνω για προσθήκες που έπρεπε να έχουν γίνει το καλοκαίρι.

Ο Κρίστισιτς ή οποιοσδήποτε άλλος έρθει αυτή τη στιγμή, δεν θα μπορέσει να βοηθήσει την ομάδα. Μπορεί να το κάνει πρόσκαιρα, αλλά με αυτούς τους συμπαίκτες, θα είναι δύσκολο να ξεβαλτώσει κι εκείνος. Οσοι συμβιβάζονται πως αυτή είναι η εικόνα τους και δεν μπορεί ν’ αλλάξει δεν έχουν θέση στην ΑΕΚ. Ούτε ένας προπονητής που είναι εθισμένος στις δικαιολογίες. Αν υπάρχει έστω λίγο φιλότιμο και αξιοπρέπεια, μια τέτοια εικόνα δεν είναι αποδεκτό να επαναληφθεί.