Η ραψωδία Τσίνο, Έκι, Ελίασον, Πινέδα, η περσινή συνταγή, ο θρίαμβος της ΑΕΚ

Η δοκιμασμένη συνταγή επιτυχίας είναι πάντοτε αυτή, που σε βγάζει από τον τοίχο όταν είσαι στριμωγμένος ή κάποια πράγματα δεν σου πάνε καλά. Ο Ματίας Αλμέιδα δεν χρειαζόταν να σκάψει, τελικά, τόσο μακριά, για να βρει τη λύση, που θα τον οδηγούσε σε έναν θρίαμβο σε ντέρμπι. Ένα εμφατικό 3-0, που ήρθε σε μία αγωνιστική, στην οποία οι υπόλοιποι στραβοπάτησαν, με πιο σημαντικό… στραβοπάτημα εκείνο του ΠΑΟΚ, που είχε το πρόγραμμα στο πλευρό του, υποδεχόμενος τους τρεις μεγάλους, τη Λαμία εκτός και τον Άρη στο Βικελίδης. Γκέλαρε στη Λαμία και αφού και ο Ολυμπιακός σταμάτησε στη Θεσσαλονίκη κόντρα Άρη, πλέον αρκεί στην ΑΕΚ να πάρει το ματς στην Τούμπα, για να πάει σε ένα ματς στο Φάληρο, που επί της ουσίας δεν θα έχει καμία βαθμολογική σημασία. Και υπό προϋποθέσεις, μπορεί να της αρκεί και ο πόντος στην Τούμπα, για να έχει να πάρει μόνο το τρίποντο με τη Λαμία.

Αυτά, όμως, είναι για μετά. Η ΑΕΚ επιβλήθηκε εμφατικά, γιατί αποδιοργάνωσε εντελώς τον Παναθηναϊκό, τον έβγαλε εκτός λειτουργίας, με το μεγάλο της όπλο την περασμένη σεζόν. Το ανελέητο πρέσινγκ του Σέρχιο Αραούχο, που οδήγησε σε βιαστικές ενέργειες τους «πράσινους» στόπερ και κόφτες. Ένα λάθος του Αράο, ο Ελίασον κλέβει, την παίρνει ο Πινέδα, που ξαναδίνει στον Σουηδό και γκολ. Στο δεύτερο τέρμα, ο Πόνσε πληρώνει με το ίδιο νόμισμα Ιωαννίδη, Ακαϊντίν και φέρνει το ματς στο 2-0, που, ουσιαστικά, τελειώνει τον αγώνα.

Ο Αραούχο μπορούσε και ξεπέρασε τον εαυτό του για μία ώρα. Συγκλονιστικός, υπέροχος, πρώτη νιότη σε ένα ματς, που μπορεί να μη σκόραρε, αλλά απέδειξε πως, έστω και αν τον περιμέναν πολύ στην Ένωση, όχι μόνο όλη τη χρονιά, για τη μία και μοναδική αυτή εμφάνιση. Αυτή η μονόωρη εμφάνισή του ήταν ό,τι καλύτερο στη χρονιά. Ο Παναθηναϊκός δεν βγήκε ποτέ στο γήπεδο, γιατί η ΑΕΚ δεν τον άφησε ποτέ να το πράξει.

Η ΑΕΚ επέστεψε στην περσινή συνταγή, τον εναλλαγών από αριστερά με μέσα των Αραούχο, Πινέδα. Η Ένωση βγαίνει τέσσερις με τέσσερις και σκοράρει στη φάση του 1ου γκολ. Το άλλο μεγάλο όπλο ήταν η αμυντική της συμπεριφορά σε όλο το γήπεδο. Δίχως να αφήνει κανένα περιθώριο να γυρίσουν με μέτωπο, με τον Κάλενς να σκεπάζει τον Ιωαννίδη και τον τρόπο τοποθέτησης των παικτών να βγάζουν εκτός ματς τους Τσέριν και Μπακασέτα, ο Παναθηναϊκός δεν είχε καμία τύχη.

Όταν στην επανάληψη η ΑΕΚ αντιμετώπισε το 3-5-2, ο Παναθηναϊκός είχε ένα τεράστιο ρίσκο να πάρει. Να αφήνει τα άκρα του εκτεθειμένα, με αποτέλεσμα να έρθει και το τρίτο γκολ, που ξεκινάει από τα πόδια του Πινέδα, που στερήθηκε ένα μεγάλο γκολ από την ατομική του προσπάθεια, όπου στο ριμπάουντ ο Πόνσε δεν μπόρεσε να σκοράρει, ενώ είχε και τη μεγάλη ευκαιρία να το κάνει 4-0. Πολύ καλή και η εμφάνιση του Γκατσίνοβιτς, που ως δεύτερος επιθετικός έκανε δουλειά, είχε συμμετοχή στο γκολ, κάνοντας το πρώτο σουτ, και μετά πήρε το ριμπάουντ με τον Ελίασον να κάνει το 3-0.

Ο Νίκλας Ελίασον και ο Ντομαγκόι Βίντα είναι οι δύο δικοί μου MVP για τη σεζόν, με τον Άμραμπατ να έρχεται 3ος και τον Πόνσε, σαν υπερόπλο να έρχεται από τη μέση της σεζόν και μετά και να γαζώνει από παντού. Οι άλλοι τρεις στην πιο κρίσιμη στιγμή, έδειξαν να μην έχουν τις αντοχές και το καθαρό μυαλό για να μείνουν ζωντανοί στην κούρσα για τον τίτλο. Υπό την έννοια ότι, τούτη τη στιγμή, πρέπει να γίνουν πολλά, που δεν είναι στα πόδια τους, για να μπορέσουν να τον πάρουν εκείνοι. Στην κρισιμότερη στιγμή, αυτή που είχε τη δοκιμασμένη συνταγή, φτάνει μια ανάσα από τον 2ο σερί τίτλο. Η μόνη ομάδα μετά από τα28 χρόνια που θα έχει κάνει back to back, πλην Ολυμπιακού, αφού τελευταίος το έχει πράξει ο Παναθηναϊκός το 1995 και το 1996.