Η ΑΕΚ σάρωσε στα Γιάννενα με σύστημα προσαρμοσμένο στο ρόστερ της

Είναι από τις βραδιές που τα επίθετα θαυμασμού και εντυπωσιασμού, μπορούν να είναι ανεξάντλητα. Ειδικά για μια ομάδα που μόλις λίγες μέρες νωρίτερα, βασάνιζε την μπάλα με μια από τις τελευταίες ομάδες της Fooball League.

Η ΑΕΚ σε μια έδρα που περνάει πάντοτε δύσκολα, έδωσε μια σπάνια ποδοσφαιρική παράσταση με τέσσερα γκολ και τρία δοκάρια και ειδικά στο πρώτο μέρος ήταν σαρωτική. Πού στο καλό κρυβόταν αυτή η ομάδα, στο πρώτο μισό της χρονιάς; Η απάντηση για μένα είναι πάρα πολύ απλή.

Όταν κατεβάζεις το σύστημα που μπορούν να υπηρετήσουν οι ποδοσφαιριστές που έχεις και όχι να αναγκάζεις το ρόστερ σου να παίζει το σύστημα που θες εσύ, τότε ακόμα κι ένα τέτοιο αποτέλεσμα, κάτω από αυτές τις καιρικές και γηπεδικές συνθήκες είναι πολύ φυσιολογικό. Για πρώτη φορά στη σεζόν, ο Μαρίνος Ουζουνίδης κατέβασε την ομάδα του με ένα σχήμα που της δίνει τη δυνατότητα να βγάζει έξι παίκτες από τη μέση και μπροστά όταν επιτίθεται και ο ΠΑΣ έγινε παιχνιδάκι στα πόδια των παικτών της Ένωσης.

Ο Μάνταλος και ο Μπακασέτας, δεν έπαιξαν εξτρέμ, ήταν στον άξονα και το αποτέλεσμα έτσι όπως διαμορφώθηκε από το πρώτο μέρος, μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι πέρα για πέρα φυσιολογικό. Παραγωγικά με τους δύο συγκεκριμένους παίκτες στον άξονα, αυτή θα μπορούσε να είναι η εικόνα σε πολλές περιπτώσεις. Γι’ αυτό και όπως επισήμανα παραπάνω, η ΑΕΚ έπαιξε ένα σύστημα που μπορούν να υπηρετήσουν τα ατού της, όχι έναν σχηματισμό που αναγκάζει τους παίκτες να παίζουν κατά συνθήκη εξτρέμ και άρα να μην μπορούν να έχουν τέτοια απόδοση, όπως η σημερινή.

Η ΑΕΚ με αυτό το 3-5-2, που στην ουσία όμως ήταν 3-1-4-2, αφού έβγαινε μπροστά από τη σέντρα με έξι ποδοσφαιριστές, τα δύο μπακ-χαφ, τους Μπακασέτα και Μάνταλο και τους δύο επιθετικούς έκανε ένα καταιγιστικό πρώτο μέρος, που όμοιο του έχουμε να δούμε πάρα πολλά χρόνια, ειδικά σε εκτός έδρας παιχνίδι από άλλη ομάδα στο ελληνικό πρωτάθλημα με τέσσερα γκολ και δύο δοκάρια και με ποικιλία στις επιθέσεις και στον τρόπο ανάπτυξης της ομάδας.

Υπάρχουν βέβαια και άλλα σημεία που πρέπει να σταθεί κανείς. Όπως είναι πέρα από την απόδοση του αναγεννημένου Μπακασέτα και η εξαιρετική παρουσία του Μάνταλου στον άξονα, ήταν και η παρουσία του Ροντρίγκο Γκάλο. Ενός ποδοσφαιριστή που θεωρώ πως έχει αδικηθεί πάρα πολύ από τον Μαρίνο Ουζουνίδη και θα έπρεπε να έχει περισσότερες παρουσίες. Ένας Γκάλο που δημιούργησε δύο γκολ, ένας ποδοσφαιριστής που απέδειξε πως ακόμα έχει να προσφέρει στην ομάδα.

Από εκεί και μετά εξαιρετικά σημαντική είναι η υπόθεση του Πόνσε. Έχοντας διανύσει ακριβώς το ήμισυ του πρωταθλήματος σήμερα, ο Πόνσε έφτασε τα εννέα γκολ, μόλις δύο λιγότερα από όσα σημείωσε την προηγούμενη χρονιά ο Σέρχιο Αραούχο. Ο Πόνσε είναι ένας σπουδαίος επιθετικός και θα έχω την ίδια άποψη, είτε μείνει, είτε φύγει από την Ένωση και θεωρώ πως θα κάνει πολύ καλή καριέρα, όπου και αν πάει. Ο Αργεντινός στράικερ θα ήταν ευχής έργο να παραμείνει σε μια ΑΕΚ που θα έχει ένα ξεκάθαρο και πάνω απ’ όλα ένα πλάνο που θα του δίνει τη δυνατότητα να αξιοποιείται η εκτελεστική του δεινότητα στο έπακρο.

Για τον Κρίστισιτς δεν χρειαζόταν αυτό το εικοσιπεντάλεπτο για να μάθουμε τι μπορεί να κάνει. Θα δώσει τεράστια ποιότητα στη μεσαία γραμμή της Ένωσης και το βέβαιο είναι πως θα δούμε μια πολύ ελκυστική Ένωση στον δεύτερο γύρο. Αυτή την υπόσχεση τουλάχιστον, άφησε στους Ζωσιμάδες.