Η ΑΕΚ που πάλεψε, ο άτυχος Μοράις και αυτοί που έπρεπε να έχουν φύγει

Η ΑΕΚ στάθηκε πραγματικά άτυχη κόντρα στον ΠΑΣ και για μία ακόμα φορά μία λάθος (μη) υπόδειξη ενός βοηθού, της στέρησε αυτή τη φορά δύο πόντους. Η ομάδα όχι μόνο έδειξε στοιχεία ανάκαμψης, αλλά θεωρώ πως παίζοντας για 84 λεπτά (μαζί με τα χασομέρια) με παίκτη λιγότερο και αν λάβει κανείς υπόψη του και τον αντίπαλο, έκανε το καλύτερο της παιχνίδι. Σε πολλές στιγμές, πράγματα όπως το πάθος, η θέληση, τα τρεξίματα, το πώς κάλυπταν οι παίκτες κάθε σημείο του γηπέδου, θύμισε την περσινή ομάδα, με την διαφορά πως λόγω της ύπαρξης του Πατίτο Ροντρίγκες είχε πολλά όμορφα στοιχεία στο παιχνίδι της. Το πέναλτι δεν μπήκε, ευκαιρίες χάθηκαν κι έτσι το ένα γκολ δεν στάθηκε αρκετό.

Βέβαια υπήρξαν παραφωνίες. Μιλάω για αυτές του Κολοβέτσιου, που όταν γυρίσει ο Τσιγκρίνσκι θεωρώ πως θα χάσει τη θέση του στην ενδεκάδα, μιας και ο Λαμπρόπουλος σε κάθε παιχνίδι γίνεται καλύτερος, αλλά και του Ντίντακ είναι φανερό πως έχει φτάσει στο ταβάνι του και αυτό δεν είναι αρκετό για να είναι βασικός στην ΑΕΚ. Από εκεί και μετά σε πολλά πράγματα η Ένωση πληρώνει αυτά που δεν έκανε τη στιγμή που έπρεπε. Την αναποφασιστικότητα της για ανθρώπους που ήδη δεν έπρεπε να υπάρχουν στην ομάδα, για παίκτες που έπρεπε να πάρει και δεν πήρε και για το πόσο πιο αποφασιστικά όφειλε να έχει παίξει σε πολλά επίπεδα.

Για παράδειγμα για στην περίπτωση του Χρήστου Αραβίδη, δεν θα έπρεπε να έχει δοθεί συγχωροχάρτι στον παίκτη, όταν συνέβη το περιστατικό με την ανάρτηση του στο Facebook. Κι επειδή περιστατικό, πέραν αυτού, υπήρξε και πιο πριν ανάμεσα σε αυτόν και τον Κετσπάγια, η ιστορία έπρεπε να είχε τελειώσει από τότε. Η ομάδα είχε δύο στα δύο και ο ποδοσφαιριστής με την ανάρτηση σου έφερε τεράστια αναστάτωση στην ομάδα. Εκεί έπρεπε να λήξει το θέμα και να σχολάσει ο παίκτης. Δεν έχει κανένα νόημα τώρα ο Μελισσανίδης να τα ρίχνει στους συνεργάτες του που τον έπεισαν τότε να του δώσει μία ακόμα ευκαιρία.

Ένας άλλος άνθρωπος που μοιάζει να έχει καθαρά διακοσμητικό ρόλο, επειδή δεν πήρε τις αποφάσεις που έπρεπε, όταν ήταν απαραίτητο είναι ο Μπάγεβιτς. Πάντοτε, υπό τον φόβο να χρεωθεί το «φάγωμα» κάποιου και για να μην μπει στο στόχαστρο του κόσμου, είτε επρόκειτο για προπονητή, είτε για ποδοσφαιριστή. Ο Σερβοέλληνας είχε πάντοτε στο μυαλό του, πως σε ένα ενδεχόμενο «καθάρισμα» κάποιου από την ομάδα, θα ήταν εκείνος που θα χρεωνόταν κάτι τέτοιο. Έτσι ο Μπάγεβιτς, όπως έχω επισημάνει και παλιότερα, δεν πήρε τις δραστικές και καθοριστικές αποφάσεις που θα έπρεπε. Υπάρχουν αποφάσεις που θα έπρεπε να έχει ο ίδιος ο Μελισσανίδης πάρει πάνω του στην πορεία αυτών των ετών σε ορισμένες υποθέσεις, δίχως να έχει ακούσει τις συμβουλές κανενός, ακόμα και του καλού του φίλου.

Για τον Μοράις σίγουρα εκείνο που του πιστώνει κανείς είναι η αγωνιστική βελτίωση από ένα σύνολο που δεν βλεπόταν. Από την άλλη κάνει σφάλματα στις αλλαγές, αλλά αυτές κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Για τον Πέκχαρτ π.χ που χθες θα βοηθούσε στο τέλος στα στημένα του ΠΑΣ, αίσθηση μου είναι και όπως με βοήθησαν και οι άνθρωποι από το στούντιο του ΣΠΟΡ FM χθες, είναι πως έχει ζητήσει ο ίδιος αλλαγή, οπότε δεν μπορεί να χρεωθεί ως σφάλμα του Πορτογάλου. Όσο για την είσοδο του Λάζαρου και το αν αυτό μπορεί να φορτωθεί ως λάθος του Μοράις. Αν ο Χριστοδουλόπουλος είχε βάλει το τετ-α-τετ που απώλεσε, σήμερα θα κάναμε μία διαφορετική συζήτηση. Ο Μοράις προφανώς είναι ο μόνος Πορτογάλος προπονητής που μέσα στο 2016, δεν είχε ρέντα. Ας είχε μόνο το 1% από την τύχη που βρισκόταν στο πλευρό του Σάντος ή από αυτή που συνοδεύει τον Μπέντο και σίγουρα η ΑΕΚ δεν θα βρισκόταν στο -11.

Για να είμαι και επίκαιρος, ελπίζω τα όσα ανέφερε στην χριστουγεννιάτικη γιορτή ο Δημήτρης Μελισσανίδης ν' ανταποκρίνονται στις πραγματικές σκέψεις του ισχυρού άνδρα της ΑΕΚ και να μην πρόκειται απλώς για λόγια, ώστε να κατευναστεί η δίκαιη αγανάκτηση του κόσμου. Με βάση τα όσα είπε σήμερα ο Μελισσανίδης, θα κριθεί κι ανάλογα. Κι αυτό θα εξαρτηθεί από το αν θα τηρήσει ή όχι όσα είπε σήμερα.