Η 7η Μαϊου 1989 της σύγχρονης γενιάς ΑΕΚτζήδων

Σκέφτηκα να περιμένω την εξέλιξη του αγώνα μπάσκετ για να τα γράψω όλα μαζεμένα, αλλά δεν πειράζει. Η χθεσινή νίκη με τον Πανιώνιο ήρθε παρά την κόπωση και τις «μαγκιές» του Λαμπρόπουλου. Δεν πειράζει. Ποτέ στην ΑΕΚ δεν χαρίστηκε κάτι αγωνιστικά και αυτό τουλάχιστον της το αναγνωρίζουν όσοι δεν ψάχνουν...γωνία στο δεκάρικο. Πραγματικά φτάνεις στον παραλογισμό κάποιες φορές με αυτά που κάνει αυτή η ομάδα. Στο πρώτο μέρος, φαινόταν κουρασμένη, κατάκοπη. Ξαφνικά μια έκλαμψη στο δεύτερο μέρος για ένα πεντάλεπτο ήταν αρκετή για να έρθει το γκολ, με την ΑΕΚ να μοιάζει επιπλέον και πολύ πιο φρέσκια. Αν έδινε έστω και ένα από τα δύο, για μένα, πέναλτι που έγιναν το ματς θα είχε τελειώσει πολύ νωρίς. Ας είναι κι έτσι.

Η ΑΕΚ έδωσε με τον Πανιώνιο τον πρώτο της αγώνα σαν Κυπελλούχος στη νέα της εποχή. Η απόσταση ανάμεσα σε αυτόν τον τίτλο με τον προηγούμενο στον ίδιο θεσμό δεν είναι μεγάλη. Κι όμως με τα γεγονότα που μεσολάβησαν μέσα σε αυτή την πενταετία, μοιάζει σαν μία...ολόκληρη ζωή. Ακόμα και τότε, όταν κατακτήθηκε αυτός ο τίτλος όλοι συναισθάνονταν πως το πράγμα δεν πήγαινε παρακάτω. Από κάθε άποψη. Οικονομικά, διοικητικά, από άποψη έμψυχου δυναμικού. Ίσως ενδόμυχα κάποιοι αντιλαμβάνονταν πως βρισκόμασταν κάπου κοντά στο πικρό τέλος. Στο τέλος της προηγούμενης εποχής της ΑΕΚ. Δίχως όμως το μέλλον να είναι ορατό.

Πέντε χρόνια και ένα μήνα περίπου, μετά από εκείνες τις ημέρες και τρία χρόνια μετά τον υποβιβασμό η ΑΕΚ γύρισε. Μπορεί η κατάκτηση του φετινού Κυπέλλου να θυμίζει λίγο την ιστορία του Παναθηναϊκού όταν έκανε την δική του νέα εκκίνηση. Μόνο που υπάρχουν και σημαντικές διαφορές. Η «Ένωση» πέρασε μέσα από μία εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία. Πέρασε από την αρχή όλες τις κατηγορίες για να ξαναφτάσει εδώ. Και ταυτόχρονα έδωσε πέντε παιχνίδια με τον κυρίαρχο του ελληνικού ποδοσφαίρου μέσα στους τελευταίους 15 μήνες. Ο τελικός απολογισμός ήταν 2 νίκες 1 ισοπαλία και 2 ήττες. Πλην του 4-0 στο Φάληρο, η ΑΕΚ ακόμα και στα δύο παιχνίδια που έδωσε σαν ομάδα της Football League δεν λύγισε. Απεναντίας πέρσι χρειάστηκε ένα γκολ στο φινάλε για να λυγίσει και να πάρει ο Ολυμπιακός την πρόκριση. Έχει πάνω απ’ όλα μια διοίκηση που θα φροντίσει να μην γίνουν τα λάθη του παρελθόντος κι έχει μπροστά της και την ανοικοδόμηση της δικής της πανίσχυρης έδρας.

Επειδή ίσως όλη αυτή η κόντρα των 20 ετών από τότε που παρέλαβε τα ηνία στο παρασκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου έχει επικεντρωθεί στον Ολυμπιακό. Όμως από τότε που έπεσε η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ ήταν εκείνος που ήθελε να καρπωθεί τα οφέλη από την πτώση της «Ένωσης». Δηλαδή να γίνει η 3η δύναμη στο ελληνικό ποδόσφαιρο και να κερδίσει και σε κόσμο, που ειδικά στην Βόρεια Ελλάδα, έχει απώλειες παραδοσιακά από την ΑΕΚ. Την διετή απουσία της «Ένωσης» δεν μπόρεσε να την αξιοποιήσει, γιατί η ΑΕΚ ήρθε να πάρει τίτλο με την πρώτη χρονιά της στην επιστροφή και βέβαια στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος βρέθηκε πολύ πιο πίσω από τον «Δικέφαλο» του Νότου.

Παρά τα δύσκολα χρόνια η ΑΕΚ επέστρεψε. Μαζί δημιουργείται με τις φετινές νίκες στα ντέρμπι και την κατάκτηση του Κυπέλλου μία νέα φουρνιά «Ενωσιτών», κάτι που είχε ξεκινήσει να συμβαίνει ακόμα και στις στιγμές που η ΑΕΚ αγωνιζόταν στις μικρότερες κατηγορίες. Η «Ένωση» στα δύσκολα χρόνια που πέρασαν, ακόμα και πριν πέσει είχε απώλειες σε κόσμο ή τουλάχιστον δυσκολευόταν πάρα πολύ να δημιουργήσει νέους οπαδούς. Η ΑΕΚ ειδικά της φετινής σεζόν, απέκτησε ξανά τη δυναμική που χρειάζεται σε αυτόν τον τομέα και ασφαλώς βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή, στην εκκίνηση της προσπάθειας. Για την καινούρια γενιά των ΑΕΚτζήδων, η 17η Μαϊου του 2016 θα είναι αυτό που συμβόλιζε για την προηγούμενη η 7η Μαϊου του 1989.