Γιατί όλοι ασχολούνται με το πώς θα κάνουν ρελάνς στον Τίγρη και την ΑΕΚ;

Μέσα στο γιορτινό κλίμα που έχει δημιουργηθεί στις τάξεις των οπαδών της ΑΕΚ, είναι σαφές πως ορισμένα δημοσιεύματα έχουν αποκλειστικό και μόνο στόχο να βγάλουν ξινό τον τίτλο από τον κόσμο. Λίγο με τις θεωρίες για χάρτινα και τα λοιπά, αλλά κυρίως με τα μεταγραφικά σενάρια και κυρίως με τις υποθέσεις των ανανεώσεων.

Φυσικά ο Τύπος που πρόσκειται στους δύο αντιπάλους της ΑΕΚ επιθυμεί να δει ρελάνς και να προκαλέσει ζητήματα που θα μπορέσουν να φέρουν τριβή και γκρίνια. Όμως τίποτε, όπως αποδεικνύει και η προπώληση των εισιτηρίων για την αναμέτρηση με τον Λεβαδειακό, δεν μπορεί να χαλάσει την διάθεση των Ενωσιτών, που βέβαια βρίσκονται πάντοτε σε επιφυλακή, για ενδεχόμενη προβοκάτσια, όπως πήγε να γίνει και στο παιχνίδι της Τετάρτης.

Ασφαλώς και το μέτωπο των ανανεώσεων έχει πολλαπλές πτυχές. Δεν ισχυρίζομαι πως όλα θα είναι εύκολα και πως απλά όλες οι περιπτώσεις θα έχουν αίσια έκβαση. Ωστόσο η φετινή χρονιά ή για να είμαι δικαιότερος, η πορεία των γεγονότων τον τελευταίο 1.5 χρόνο, μπορεί να κάνει τους Ενωσίτες να αισιοδοξούν πως οι εξελίξεις θα είναι θετικές. Αλλά και ακόμα και στις περιπτώσεις που θα έχουν αρνητική έκβαση, η διοίκηση της ΑΕΚ έχει αποδείξει στο διάστημα που προανέφερα, πως μπορεί να κάνει τις καλύτερες δυνατές επιλογές, χωρίς να ξηλώνεται οικονομικά. Δυστυχώς για τους Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο ακόμα έχουν πολλά να διδαχθούν από τον μετρ του είδους, Δημήτρη Μελισσανίδη.

Για παράδειγμα παίρνω την υπόθεση Λάζαρου. Αυτή τη στιγμή, κατανοώντας και τα «θέλω» του παίκτη, αλλά και αναγνωρίζοντας την προσφορά του, μετά το πρώτο εξάμηνο της προηγούμενης σεζόν, δεν είμαι από εκείνους που θεωρούν πως πρέπει να δώσουμε, τουλάχιστον όσα και ο Ολυμπιακός (σε αυτό το σημείο να καταγράψω και τις φήμες που ακούγονται πως ο ΠΑΟΚ ίσως προσφέρει και περισσότερα). Για μένα ο Λάζαρος σαφώς και πρόσφερε, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνά και ο ίδιος πως η Ένωση του πρόσφερε μια τεράστια ευκαιρία.

Επίσης σε κάθε ηλικία ενός παίκτη, αλλά και σε αυτή που αυτή τη στιγμή διανύει ο Λάζαρος, οφείλει να σκεφτεί με βάση την εμπειρία του, πως είναι πιθανό το πάντρεμα με μια άλλη ομάδα, να μην έχει το ίδιο αίσιο αποτέλεσμα. Από την άλλη θα ισχυριστεί κανείς πως είναι η ευκαιρία του ποδοσφαιριστή, για ένα τελευταίο καλό συμβόλαιο. Κι αυτό το δέχομαι. Εξαρτάται λοιπόν, από τη διάθεση του ποδοσφαιριστή, αλλά και από τον τρόπο που ο Μελισσανίδης θα μιλήσει στον παίκτη, αν και όταν γίνει μια καταληκτική συζήτηση.

Αν με ρωτούσε κάποιος τώρα, πού θα με πείραζε ή για να είμαι πιο σαφής πού θα θεωρούσα πως με την μετακίνηση του θα μπορούσε να αλλάξει πραγματικά τις ισορροπίες γιατί έχει περισσότερες πιθανότητες να πιάσει; Εδώ θα γράψω πως περισσότερο θα με προβλημάτιζε το να επέστρεφε στον ΠΑΟΚ. Στον Ολυμπιακό, το μόνο κομμάτι που λείπει για να ξαναγίνει ομάδα δεν είναι ο Χριστοδουλόπουλος. Στους Θεσσαλονικείς όμως θα μπορούσε να κάνει άμεσα διαφορά. Παρόλα αυτά δεν θεωρώ πως η ΑΕΚ θα πρέπει να μπει σε διαδικασία πλειστηριασμών. Γιατί απλούστατα θα είναι πολύ δύσκολο να ξανακάνει ποτέ μια σεζόν όπως η φετινή, χωρίς βέβαια να το αποκλείω και δίχως να προσπαθώ να χρυσώσω κάποιο χάπι σε περίπτωση που δεν μείνει.

Επιπλέον τις τελευταίες ημέρες βλέπω πολύ κόσμο να έχει πρεμούρα για το αν θα μείνει ο Χιμένεθ ή όχι. Επίσης αποτελεί μια υπόθεση που θα ξεκαθαρίσει στη συνέχεια και βέβαια αφού θα τελειώσουν όλες οι υποχρεώσεις. Γνωρίζοντας πως μέσα από τη διαδικασία της φαγωμάρας που υπήρχε μέχρι και πρόσφατα στις τάξεις των Ενωσιτών, ορισμένοι, διατηρώντας αυτά τα σενάρια στη ζωή, θέλουν να σπείρουν ζιζάνια, αλλά φέτος η ΑΕΚ είναι πιο μπετόν από ποτέ. Το μυαλό όλων πρέπει να βρίσκεται μόνο στα τέσσερα ματς που απομένουν. Πουθενά αλλού για την ώρα. Αφήνουμε τους άλλους να σκέφτονται και να σχεδιάζουν πώς θα εξουδετερώσουν αυτό που τους έχει κοστίσει περισσότερο. Την ισχυρή πλέον ΑΕΚ και τον Μελισσανίδη.