Εξυγίανσης συνέχεια, με την ΑΕΚ μόλις στο -2, αλλά αμήχανη παρασκηνιακά

Θεωρώ πλέον πως ακόμα και εκείνοι που δεν ήθελαν να δουν την πραγματικότητα κατάμουτρα, πλέον μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Στο Αγρίνιο είχαμε έναν αγχωμένο διαιτητή που ενώ περνούσε η ώρα έπρεπε κάτι να βρει για να δώσει. Με το γράμμα του νόμου, ασφαλώς και μπορεί. Όπως και οποιοσδήποτε διαιτητής, μπορεί να καταλογίσει δεκάδες πέναλτι σε κάθε στημένη φάση, αλλά και δεκάδες φάουλ υπέρ του αμυντικού στις ίδιες φάσεις.

Ο Λαμπρόπουλος σε δύο φορές, δέχτηκε τις αγκαλιές του Παπάζογλου στο ματς με τον Απόλλωνα, τίποτα. Η ΑΕΚ έχασε δύο βαθμούς. Σήμερα ο Βαρέλα πήρε το πέναλτι, ο ΠΑΟΚ το ματς. Για μια φάση που γίνεται δεκάδες φορές. Ο Θάνος περίμενε να συμβεί κάτι για να το δώσει, αλλά δεν ήθελε να εκτεθεί κιόλας. Αγωνιστικά σαφώς και άξιζε τη νίκη ο Δικέφαλος του Βορρά, ειδικά στην επανάληψη. Όμως είναι πολλές οι φορές που δεν παίρνεις αυτό που αξίζεις.

Στην Τρίπολη κάποιες ώρες αργότερα, έγιναν ακόμα χειρότερα. Ο Φιγκέιρας μάλλον έχει εξασφαλίσει ασυλία για όλη τη χρονιά. Τρικλοποδιά στον Κυριακόπουλο, κίτρινη και στους δύο. Το πέναλτι του Σισέ στον Μανιά, δεν δόθηκε ποτέ, ο κακός Ολυμπιακός πήρε έστω έναν βαθμό στην Τρίπολη που δεν δικαιούταν. Η ΑΕΚ άξιζε να χάσει στην Τρίπολη και έχασε, ο Ολυμπιακός πήρε έναν βαθμό. Στο τέλος τα πάντα μπορεί να μετρήσουν, όταν θα γίνει το ταμείο.

Μέσα σε όλα αυτά και στο πάρτι των εντυπώσεων με τις κουτσαβάκικες ανακοινώσεις και τοποθετήσεις, η ΑΕΚ έχει επιλέξει τη σιωπή. Μια πολιτική που βέβαια την πληρώνει, μιας και ένας από τους λόγους που κόσμος απουσιάζει από τα παιχνίδια της είναι και το γεγονός πως ακόμα και αν βαθμολογικά είναι κοντά, ενώ ήταν για μεγάλο μέρος του πρωταθλήματος και μπροστά, είναι η συμπεριφορά ως ΠΑΕ πως αντιμετωπίζουμε την κατάσταση σαν να μην διεκδικεί η ΑΕΚ τίποτα. Μια βόλτα από τα σάιτ είτε κιτρινόμαυρου ενδιαφέροντος ή δήθεν αντικειμενικά, θα σας πείσει. Οι ΑΕΚτζήδες είναι εξοργισμένοι από την πρωτοφανή παθητικότητα, με την οποία η Ένωση αντιμετωπίζει την κατάσταση.

Θα έλεγα πως η σιωπή είναι χρυσός. Συμφωνώ και θα επικροτούσα κιόλας, αν η ΑΕΚ σιωπούσε, άλλα έβλεπα κάτι ν’ αλλάζει. Λειτουργούσε έστω και υπόγεια για να ισιώσει η κατάσταση, να ισορροπήσει λίγο το πράγμα. Δυστυχώς για την Ένωση, όσο κυλάνε οι αγωνιστικές, τα δεδομένα της διαιτησίας είναι πολύ για τους άλλους δύο και καθόλου για εκείνη. Όπως εύστοχα έγραψε κάπου και ένας φίλος της Ένωσης, με κάπως διαφορετικές λέξεις που δεν θα μεταφέρω για τους δυο ανταγωνιστές της. «Το 50-50 δεν ήταν απλή εξαγγελία. 50 ο ΠΑΟΚ, 50 ο Ολυμπιακός και τίποτε οι άλλοι». Κάπως έτσι είναι.

Σαφώς και από άποψη προειδοποιήσεων για το έργο που θα δούμε, εδώ και καιρό έχω χτυπήσει τα καμπανάκια. Για τον ΠΑΟΚ δεν το συζητώ, αλλά και για τον Ολυμπιακό, που όσο περνάει ο καιρός, επιστρέφει στις... παλιές καλές διαιτησίες. Μάλιστα δεν θα αποκλείσω τις επόμενες αγωνιστικές, ένα στεγνό καθάρισμα της Ένωσης, προκειμένου ν’ απομείνουν οι δυο τους, σε μια μονομαχία για τον τίτλο. Όπως και να έχει, τον πιο αδύναμο, μπορεί να τον βγάλεις πιο εύκολα μέσα από τα πόδια σου. Η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή, βρίσκεται μόλις δύο πόντους πίσω από την κορυφή. Αν ρωτήσεις όμως, τι πιθανότητες της δίνουν, οι ίδιοι της οι οπαδοί, όχι ποδοσφαιρικά, αλλά σε επίπεδο παρασκηνίου, δεν θα βρεις πολλούς αισιόδοξους.

ΥΓ: Τα παράπονα τους οι Ενωσίτες, μπορούν να τα απευθύνουν σε όσους τους καθησυχάζουν όλη τη χρονιά.