Έφταιξε μόνο η απώλεια Λο; Αυτός ο ΠΑΟ είχε μεγάλη δίψα

Ο Παναθηναϊκός το ήθελε πιο πολύ. Αυτό ήταν ξεκάθαρο μέσα στο γήπεδο από την πρώτη φάση του αγώνα, από τις πρώτες διεκδικήσεις. Θαρρείς πως χωρίς τον Λο, οι «ερυθρόλευκοι» πήγαιναν στα τυφλά, μέσα στο παιχνίδι. Αντίθετα οι «πράσινοι» δίχως να βρεθούν σε σούπερ μέρα, αλλά έχοντας μια παραγωγική πρώτη περίοδο, έγιναν αφεντικά στο παιχνίδι. Κι όσο περνούσε η ώρα, έμοιαζαν να πατάνε όλο και πιο στέρεα στα πόδια τους, για να πραγματοποιήσουν το break. Aπό την άλλη ο Ολυμπιακός είδε να μην μπαίνει τίποτα. Και με την άμυνα του Παναθηναϊκού κλειστή σαν στρείδι μέσα στη ρακέτα και τις ακατάπαυστες προσπάθειες τριών πόντων του Ολυμπιακού, να βρίσκουν σίδερο, η έκβαση του αγώνα φαινόταν όσο περνούσαν τα λεπτά, όλο και πιο βέβαιη.

Είχα αναφέρει και τις προηγούμενες μέρες πως η απώλεια του Λο, θα είναι τεράστια, όπως άλλωστε το τόνισα και πιο πάνω. Φέτος και ίσως σε αυτό το παιχνίδι, αποδεικνύεται πως είναι ο πιο σημαντικός παίκτης γι’ αυτή την ομάδα. Δίχως το κεφάλι, το μυαλό της, δεν μπορούσε να δουλέψει μια ομάδα. Πέρα απ’ αυτόν τον παράγοντα της απώλειας, ωστόσο, υπήρχε κάτι άλλο, πολύ πιο προφανές στο ουδέτερο μάτι. Ο Ολυμπιακός δεν είχε την περσινή δίψα, τουλάχιστον σε αυτό το πρώτο ματς της σειράς.

Οι «πράσινοι» ήταν σχετικά ήρεμοι, αλλά και αποφασισμένοι. Ποτέ δεν πήγαν ν’ ανταποδώσουν στους «τσαμπουκάδες», έμειναν ψύχραιμοι και απερίσπαστοι. Από την άλλη ο Παπανικολάου, δεν κρατιόταν σε όλο το ματς, προκειμένου να ξεκινήσει μια αψιμαχία, ενώ ο Άντιτς μετά από τη φάση με τον Λάσμε έχασε την ψυχραιμία του. Όταν αντιδράς με νεύρα σε ένα ματς, σημαίνει πως δεν είσαι προετοιμασμένος και για μια αρνητική έκβαση. Που σημαίνει πως είσαι πολύ σίγουρος πως θα κερδίσεις και δεν έχει περάσει από το μυαλό σου, πως το ματς μπορεί να στραβώσει. Ο Ούκιτς έκανε ένα ακόμα μεγάλο ματς, ο Γκιστ εξαιρετικός, ενώ ο Λάσμε χάρισε σπάνιες μπασκετικές στιγμές. Ο Κάρι μπορεί να μην έβαλε πολλούς, αλλά έδωσε ανάσες και έδειξε ωριμότητα μέσα στο ματς.

Οφείλω να καταθέσω, πως τις προηγούμενες ημέρες των εκπομπών, με κάποιες εξαιρέσεις που υπάρχουν πάντα, ο κόσμος των «ερυθρόλευκων» ήταν προσγειωμένος και δεν περίμενε διασυρμούς του αντιπάλου και εύκολη επικράτηση. Οι παίκτες του Ολυμπιακού έμοιαζαν δίχως ενέργεια, δίχως κίνητρο και δίχως πυξίδα μέσα στον αγωνιστικό χώρο του ΣΕΦ, μα πιο πολύ έμοιαζαν να μην περίμεναν πως έστω και μια στο εκατομμύριο, μπορεί να υπάρξει τέτοια εξέλιξη από την αρχή του ματς. Έμειναν αποσβολωμένοι και δικαίως ήρθε το 0-1. Μπορεί οι παίκτες των «πράσινων» να επιδείξουν αλαζονεία και να υποτιμήσουν τον αντίπαλο στο ΟΑΚΑ; Δε νομίζω, γιατί αυτοί είναι οι διεκδικητές του τίτλου.

Η σειρά ξεκίνησε με ένα διπλό. Αυτό φέρνει τώρα τον τίτλο του φαβορί στους «πράσινους». Τώρα είναι αυτοί που θα έχουν το άγχος να διατηρήσουν το πλεονέκτημα μέσα στο ΟΑΚΑ και να δώσουν ένα ουσιαστικό προβάδισμα στον Παναθηναϊκό. Θυμίζω πως το άγχος λύγισε τους «πράσινους» στο ματς του ΟΑΚΑ, με την Μπαρτσελόνα στο 4ο παιχνίδι της σειράς. Ο Παναθηναϊκός είναι μια καινούρια ομάδα και ακόμα χτίζει ψυχολογία. Από την άλλη αν ο Ολυμπιακός θέλει ν’ απαντήσει με break στο break, δεν αρκεί να έχει και πάλι τον Λο στη σύνθεση του, αλλά να έχει μαχητικό πνεύμα και ενέργεια που στο πρώτο ματς της σειράς, απουσίαζαν αισθητά.

ΥΓ: Μπορεί να χάνει ο γηπεδούχος σε ντέρμπι "αιωνίων "και να μην γίνεται το παραμικρό; Μπορεί, όπως αποδείχτηκε στον αγώνα του ΣΕΦ. Ελπίζω να γίνεται το ίδιο πάντα, σε όλα τα γήπεδα με οποιαδήποτε έκβαση.

ΥΓ1: Ένα μεγάλο "μπράβο" στον Ούκιτς που θυμήθηκε τον τεράστιο Ντράζεν στις δηλώσεις του και είπε πως μια τέτοια μέρα δεν θα μπορούσε να μην παίξει καλά.