Διαχρονική η διαμάχη για τις κλήσεις στην Εθνική

Δεν θα κρύψω πως ως νεότερος συντάκτης και σίγουρα πιο παρορμητικός, είχα πάντοτε την πεποίθηση πως οι καλύτεροι ή μάλλον οι πλέον φορμαρισμένοι πρέπει να καλούνται στην Εθνική. Η επιτυχία του Ρεχάγκελ μετά το Euro του 2004, με την παρουσία σε συνεχείς διοργανώσεις το 2008 και το 2010, μια επιτυχημένη συνταγή που ακολούθησε και ο Σάντος σε κάποιον βαθμό, απέδειξαν πως μια καλή Εθνική ομάδα, για να μπορεί να έχει το στοιχείο της ομοιογένειας, πρέπει να στηρίζεται σε μια συγκεκριμένη γκάμα ποδοσφαιριστών ανεξάρτητα από τη φόρμα της και να γίνονται κλήσεις που δεν θα επηρεάζουν το DNA της. Βέβαια δεν συμφωνούσα όταν ξέφευγε το πράγμα με τις κλήσεις παικτών που δεν είχαν καν ομάδα ή που δεν είχαν καθόλου χρόνο συμμετοχής. Μιλάμε όμως κατά βάση για μια συνταγή, επιτυχημένη.

Βέβαια και σε μένα φαίνεται άδικο, το να μην καλούνται κάποιοι φορμαρισμένοι κι είναι εκείνο το στοιχείο που παίρνω ως πρώτο δεδομένο. Με τον καιρό, δεν μπορώ να χωνέψω άδικες αποφάσεις που λαμβάνονται κατά καιρούς για κάποια παιδιά που αξίζουν την κλήση, κατανοώ όμως την επιμονή σε ορισμένα πρόσωπα. Ο Σκίμπε και γι’ αυτές τις επιλογές που έκανε, δέχτηκε γκρίνια. Σε πολλές από τις διαφωνίες που εκφράζονται, συμφωνώ και θεωρώ πως υπήρχε χώρος για κάποια παιδιά, ανεξάρτητα από ομάδα.

Όταν πρόκειται για Εθνική, οποιοδήποτε οπαδικό πάει στην άκρη. Χαίρομαι ιδιαίτερα που διαβάζω απόψεις ομοϊδεατών μου, που είναι πραγματικά αντικειμενικές και δεν αφορούν μόνο τα πρόσωπα της ΑΕΚ. Για παράδειγμα δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θεώρησαν άδικη την κλήση του Μπακασέτα αυτή τη φορά. Κι εγώ δεν την βρίσκω λογική τούτη τη στιγμή και θα ήταν μια δική μου σκέψη ο Μυστακίδης για παράδειγμα. Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά.

Ο Σκίμπε σταδιακά, άρχισε να βάζει ορισμένες σταθερές στην Εθνική. Είδαμε ακόμα και σε δύσκολα ματς την τριάδα, Φορτούνη, Μάνταλου, Μπακασέτα να παίζει μαζί. Ανεξάρτητα με το αν είναι στην κατάλληλη φόρμα ή όχι ο Σκίμπε θεωρεί πως ο 3ος είναι ένα μόνιμο γρανάζι της ομάδας, στην τριάδα πίσω από τον επιθετικό σε 4-2-3-1. Βέβαια στα εκτός έδρας παιχνίδια θεωρώ πολύ πιο λογική τη χρησιμοποίηση του Γιαννώτα πίσω από τον επιθετικό. Για τους μικρούς του Ολυμπιακού ειλικρινά χάρηκα και πιστεύω πως ήταν δύο δίκαιες κλήσεις έστω και για να μπουν στο κλίμα.

Από την άλλη μεριά θεωρώ πως η κλήση του Ζέκα αυτόν τον καιρό, έστω και αν απομένουν τα τυπικά για να ολοκληρωθεί η ελληνοποίηση του ήταν ένα ζήτημα που έχει ξεσηκώσει συζήτηση. Δεν θα πάω στο θέμα της διατήρησης των ισορροπιών ως προς την ανάγκη για ύπαρξη ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού. Σε μένα θα ήταν πολύ πιο νορμάλ η κλήση του Κουρμπέλη που στο κάτω της γραφής βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Πιο πολύ στενοχωριέμαι γιατί ένας παίκτης που είναι σε προχωρημένη ηλικία και κάνει τρομερό πρωτάθλημα, δεν καλείται και αναφέρομαι στον 31χρονο Παναγιώτη Κόρμπο. Ωστόσο ο Ζέκα, έστω και αν φέτος δεν διανύει την καλύτερη του χρονιά είναι ένας ποδοσφαιριστής που τον ήθελε προσωπικά ο Σκίμπε στην ομάδα και γι’ αυτό έτρεξε η διαδικασία της ελληνοποίησης του. Άσχετα με το αν συμφωνεί ή δεν συμφωνεί με αυτό κάποιος για χίλιους δύο λόγους, θεωρώ πως ο Πορτογάλος μπορεί να εξελιχθεί σε σημαντική μονάδα για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Από τους Μανιάτη και Τζιόλη, θα διάλεγα μόνον τον έναν αυτή τη φορά και μάλλον όχι τον 2ο. Επιπλέον θεωρώ πως αντί για τον Μάριο Οικονόμου, ο Βασίλης Λαμπρόπουλος αξίζει, αφού όχι τώρα, στη συνέχεια μια ευκαιρία, με την αλματώδη εξέλιξη του φέτος.Πολλή συζήτηση σήκωσε το ζήτημα του τερματοφύλακα, υπό την έννοια πως ο Καπίνο βρίσκεται σίγουρα εκτός φόρμας. Αυτή ήταν ίσως η πιο σκανδαλώδης απόφαση. Θέση στο ρόστερ θα μπορούσε να έχει και ο Λάζαρος.

Η κουβέντα για τις κλήσεις στην Εθνική και το πώς εξετάζει ο καθένας κάτω από το δικό του πρίσμα είναι μια κουβέντα θαρρώ, πολύ ανοικτή, όπου το κάθε επιχείρημα έχει την οπτική του πλευρά και θα βρει κανείς έστω και το ελάχιστο δίκιο. Αρκεί η συζήτηση αυτή να γίνεται με σωστά επιχειρήματα και πάνω απ’ όλα αγωνιστικά και όχι με οπαδικά κριτήρια ή με το κριτήριο της διατήρησης των ισορροπιών, ανάμεσα στους συλλόγους. Ο Σκίμπε σίγουρα θα κριθεί θετικά ή αρνητικά από τις επιλογές του. Η κουβέντα αυτή όμως θα συνεχίσει να γίνεται για πάντα, γιατί απλά οι καλύτεροι (κατά το οι κορυφαίοι είναι όσοι δεν παίζουν) είναι εκείνοι που δεν καλούνται.