Δεν μπορεί μια συμμαχία, να...μοιράζεται στα τρία

Για μένα δεν αποτελεί είδηση η συνάντηση του Παναγόπουλου με τον Γκιρτζίκη. Δεν είναι κάτι που σε μένα τουλάχιστον προκάλεσε έκπληξη. Συμμαχία ανάμεσα στους τρεις ακόμα και με την έννοια που ήθελε να της προσδώσει ο φιλικά προσκείμενος Τύπος στον Ολυμπιακό, για να συσπειρώσει τον δικό του κόσμου, δεν υπήρξε ποτέ. Άλλωστε το πώς βλέπει ο καθένας την εξυγίανση του ποδοσφαίρου δεν είναι – και θα ήταν αδύνατο να συμβαίνει αυτό – κάτι αντικειμενικό.

Είναι μια υποκειμενική αντίληψη. Ο καθένας θα το βλέπει πάντοτε από τη δική του σκοπιά. Οι επιλογές του καθενός βασίζονται στο τι μπορεί να φέρει μεγαλύτερο όφελος για τον δικό του σύλλογο και όχι στο ποιο είναι το σωστό, για να λειτουργήσει καλύτερα το ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό ας είμαστε ειλικρινείς τουλάχιστον. Το αν αυτές οι επιλογές είναι προς το συμφέρον της ομάδας ή θα τη ζημιώσουν μόνο στο...ταμείο μπορεί να κριθεί.

Ο Παναθηναϊκός ασφαλώς και ήθελε να συμπράξει στη Συμμαχία αρχικά. Αν θέλει να είναι κανείς ακριβοδίκαιος σήκωσε ίσως και παραπάνω βάρος σε αυτή τη μάχη. Όταν για παράδειγμα συνέβησαν εκείνα τα αλήστου μνήμης περιστατικά στην Σούπερ Λίγκα, μετά το νικηφόρο ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό με 2-1 στη Λεωφόρο, ήταν εντελώς μόνος σε αυτή τη σύσκεψη. Ακόμα και σε ψηφοφορίες για διάφορα θέματα πορευόταν και μόνος.

Η Συμμαχία απέκτησε ακόμα μεγαλύτερη δυναμική με την επιστροφή της ΑΕΚ. Θεωρώ πως ο Παναθηναϊκός πορεύθηκε μαζί μέχρι ένα σημείο, αλλά ταυτόχρονα ο τρόπος με τον οποίο έδρασε το δίδυμο Σαββίδη- Μελισσανίδη για ν’ αποκτήσουν δυναμική στις Ενώσεις, συν οι διαιτησίες μέσα στην πάροδο του έτους, τον έκαναν διστακτικό απέναντι στους Πόντιους. Η απουσία του Γιάννη Αλαφούζου σε εκείνη την σύσκεψη των ιδιοκτητών της Super League τον Μάρτιο, έδειχνε πως υπάρχει ένα ρήγμα. Που όσο περνούσε ο καιρός μεγεθυνόταν.

Το «τριφύλλι» έχει προϊόντος του χρόνου έναν μεγάλο ενδοιασμό. Διαπίστωσε ή μάλλον επιβεβαιώθηκε στα πλέι-οφ ο φόβος του (αν και για το ματς με την ΑΕΚ που έχασε θεωρώ πώς ήταν υπερβολική η γκρίνια του) πώς αυτή τη στιγμή κινδυνεύει να μείνει εντελώς απ’ έξω ακόμα και με μία νέα τάξη πραγμάτων στα κέντρα αποφάσεων. Πλέον υπάρχει δυσπιστία, ξεκάθαρα απέναντι στους δύο συμμάχους. Από την άλλη ακόμα και το να προσεγγίζεις και να προσπαθείς να εξασφαλιστείς από το τωρινό «σύστημα» από διαφορετικό δρόμο, θα πει κανείς πώς δεν είναι κακό.

Κρίνω πώς την όποια εξήγηση έχει να δώσει ο Παναθηναϊκός για την συνάντηση Παναγόπουλου-Γκιρτζίκη και για τα ονόματα (ειδικά του Τεροβίτσα και του Παπαδάκου) που έριξε στο τραπέζι για την ΚΕΔ, έχει να τη δώσει μόνον απέναντι στον δικό του κόσμο και σε κανέναν άλλο. Οι τακτικοί ελιγμοί όσο παραμένει η διοίκηση Γκιρτζίκη και μέχρι να έρθουν οι εκλογές του Οκτωβρίου, ο Παναθηναϊκός θεωρεί απαραίτητο πώς πρέπει να γίνουν. Θα κριθεί γι’ αυτή την στρατηγική εκ του αποτελέσματος. Ο ΠΑΟΚ έχει αποκτήσει ξεκάθαρη δυναμική σε επίπεδο διαιτησίας, ενώ και η ΑΕΚ, στο δεύτερο κομμάτι της χρονιάς είχε καλύτερη αντιμετώπιση (όχι ιδανική, αλλά αισθητά καλύτερη) απ’ όσο άλλοτε. Επιπλέον η «Ενωση» είχε μία πολύ καλή αντιμετώπιση από τον Κοντονή, την ώρα που το «τριφύλλι» έχει γίνει στόχος για τον υφυπουργό Αθλητισμού.

Ο Παναθηναϊκός όμως αν συνεχίσει από την εκκίνηση της σεζόν, να «καταδιώκεται» από την διαιτησία, τότε μπορεί να βρεθεί 4ος με το «καλημέρα» στην καινούρια χρονιά. Ακόμα και πριν από τις εκλογές. Επιπλέον πρέπει να δείξει εμπράκτως πώς είναι ο ένας από τους δύο μεγάλους «πόλους» κι αυτό θα το κάνει μόνο μέσα από δικές του πρωτοβουλίες. Ακόμα και οπαδός άλλης ομάδας να είσαι, κατανοείς αν σκέφτεσαι λογικά πώς ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να φαίνεται ουρά των άλλων δύο.

Κλείνω με ένα εξίσου σοβαρό λόγο (για μένα τον κυριότερο) με τους παραπάνω για τα οποία δεν θα μπορούσε η Συμμαχία με τη συγκεκριμένη σύνθεση να πετύχει ποτέ. Οι «Δικέφαλοι» είναι εκείνοι που έχουν βάλει...φυτίλια στους μικρούς πώς για να πάρουν περισσότερα λεφτά από τηλεοπτικά δικαιώματα, θα πρέπει να μην βρίσκονται κοντά στους «αιώνιους» που διαχρονικά παίρνουν τη μερίδα του λέοντος. Σε αυτό το κομμάτι θα θυμάστε πώς ακόμα και όταν γινόταν σφαγή μεταξύ τους οι «αιώνιοι» συμφωνούσαν και συνέπρατταν. Όπως έγινε και φέτος στις 12 Απριλίου στο Δ.Σ της Σούπερ Λίγκας. Όταν ΠΑΟΚ και ΑΕΚ πρότειναν 50% ισομερή διανομή των τηλεοπτικών και 50% ανάλογα με την κατάταξη, οι δύο «αιώνιοι» πρότειναν το 40% ισομερώς και 60% ανάλογα με την κατάταξη. Κι ασφαλώς πέρασε των «αιωνίων».