Δεν έπρεπε ν’ ανοίξει καν το θέμα Αραβίδη, έκλεισε σύντομα, πάμε παρακάτω

Για να κατανοήσει τι ακριβώς έκανε και πόσο λάθος ήταν όλο αυτό το θέμα που ανακίνησε ο Χρήστος Αραβίδης, του συνιστώ να κάνει μια βόλτα από τις παρασκηνιακές σελίδες και τα οπισθόφυλλα των «ερυθρόλευκων» εφημερίδων. Δεν έκανε κανέναν άλλο χαρούμενο ο «Άραβας» πλην των αντιπάλων. Εκείνων που μέχρι και πριν αλλάξει ο τεχνικός διευθυντής, ήθελαν να σαμποτάρουν και σε κάποιες περιπτώσεις τα κατάφερναν, κάθε προσπάθεια της ΑΕΚ να κάνει οποιαδήποτε κίνηση στο μεταγραφικό παζάρι για παίκτη ή προπονητή. Αυτούς έκανε χαρούμενους ο «Άραβας» και κανέναν άλλον. Mόνο να διάβαζε ο Αραβίδης θεωρώ πως θ' αντιλαμβανόταν πόσο εσφαλμένα κινήθηκε.

Από το πρωί έχω διαβάσει αρκετά και ωραία αφιερώματα για το πόσοι αθλητές χαντακώθηκαν από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Η αλήθεια είναι πως αυτά χαντακώνουν πολύ κόσμο και εκτός αθλητικών και τα θεωρώ ένα είδος αστυνόμευσης της σκέψης. Ακριβώς επειδή σου δίνεται η ευχέρεια να εκφραστείς μέσα από αυτά άμεσα, πολλές φορές δεν υπολογίζεις τις συνέπειες. Κι επειδή αυτό το πράγμα είναι τελείως απρόσωπο, δεν μπορεί και ο άλλος να κατανοήσει τι ακριβώς παράπονο έχεις, όταν πρόκειται για τέτοια περίπτωση σαν του «Άραβα» και τι ακριβώς θέλεις να διατυπώσεις και με ποιόν τρόπο. Είναι κάτι που επίσης, δεν έλαβε σοβαρά υπόψη του ο 29χρονος άσος της ΑΕΚ.

Αυτό τελείωσε σύντομα, τουλάχιστον για όσους θέλουν να διατηρήσουν την ομαλότητα μέσα στις τάξεις της ΑΕΚ και είναι η συντριπτική πλειοψηφία ομάδας και κόσμου. Ορισμένοι, ακόμα και ομοϊδεάτες όμως μπορεί να έχουν σχηματίσει μια λανθασμένη εντύπωση για τις επιλογές του προπονητή και πώς αυτός τις κάνει, ακόμα και αν για μένα προσωπικά, αυτή η υπόθεση με βάση τη λογική δεν έχει κανένα υπόβαθρο. Υποψιάζομαι όμως πως στη συνέχεια από κάποιους εντός και εκτός ΑΕΚ, μπορεί αυτό το περιστατικό να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για ύπαρξη κακού κλίματος στην ομάδα. Κι αυτό είναι το μέγιστο φάουλ σε αυτή την περίπτωση που έκανε ο Αραβίδης. Δίνει μία λαβή για να την αρπάξει κάποιος αργότερα σε ανύποπτο χρόνο.

Επειδή θέλω να είμαι ειλικρινής, θεωρώ πως ακόμα και στον φετινό Πανιώνιο, ο Αραβίδης θέση στη βασική ενδεκάδα δεν θα έβρισκε. Με την πληθώρα των επιλογών που έχει ο Κετσπάγια, είναι πολύ πιο δύσκολο να βρει στην ΑΕΚ. Αυτό δεν αποτελεί μείωση της προσωπικότητας, ούτε αχαριστία για τα όσα έχει προσφέρει μέχρι τώρα ο ποδοσφαιριστής στην ομάδα.

Ο Μπάγεβιτς σε αυτή την περίπτωση λειτούργησε πυροσβεστικά. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης που έχει και μια αδυναμία στον παίκτη για προφανείς λόγους, πρέπει να ένιωσε να του έρχεται...το ταβάνι στο κεφάλι όταν ενημερώθηκε για την τοποθέτηση του ποδοσφαιριστή. Αυτό που προσωπικά θέλω να επισημάνω από τη μεριά μου, είναι πως για να μπορέσεις να διεκδικήσεις αυτό που δικαιούσαι σαν ομάδα, πρέπει κι από επικοινωνιακής πλευράς να είσαι...ταλιμπάν,αφού αντιπροσωπεύεις την ομάδα ως ποδοσφαιριστής, ως προπονητής, ως παράγοντας. Με ποιά έννοια; Μα δίνοντας σε κάθε δήλωση την εντύπωση της υπεροχής και σίγουρα όχι της εσωστρέφειας. Ο Αραβίδης σε αυτή την περίπτωση έκανε μια τοποθέτηση που σε άλλη ομάδα από τις μεγάλες, δεν ξέρω κατά πόσο εύκολα θα μπορούσε να έχει μια κατάληξη συγχώρεσης από την πλευρά του συλλόγου, αλλά και του κόσμου.

Τέλος καλό, όλα καλά. Απλά θεωρώ πως τεχνική ηγεσία και διοίκηση, με το ζήτημα της χρήσης των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης πρέπει να ζητήσει μεγάλη συγκράτηση από τους ποδοσφαιριστές. Λυπάμαι που το γράφω κι αυτό αφορά μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων ποδοσφαιριστών, οι περισσότεροι ξένοι συνάδελφοι τους, ξέρουν πως το Facebook ή το Twitter είναι ένας τρόπος να διαφημίσεις τον εαυτό σου ή την δουλειά σου ή την ομάδα σου. Οι Έλληνες ποδοσφαιριστές γενικά κι όχι μόνο της ΑΕΚ, δεν είμαι πεπεισμένος ακόμα, πως τα χρησιμοποιούν ορθά και μόνο για τα απαραίτητα.

Με κάτι τέτοια περιστατικά αισθάνομαι πανευτυχής για τον εαυτό μου που δεν έχω λογαριασμό σε τέτοια «διαβόλια και τριβόλια». Μπαίνεις σε πειρασμούς με τα ρημάδια!

ΥΓ: Η φωτογραφία αποτελεί την εικόνα που θέλω να έχω πάντα στο μυαλό μου για τον Χρήστο Αραβίδη.