ΑΕΚ με Τιμούρ στη Λάρισα, σημαίνει πρόωρη απόσυρση από την κούρσα

Για να μπω με τη μία στο ψητό. Αν η ΑΕΚ πιστεύει και φυσικά αυτό είναι το σωστό, πως θα πάει να χτυπήσει τον τίτλο, δεν μπορεί να το κάνει με τον Κετσπάγια προπονητή. Ο τρόπος με τον οποίο έχασε η Ενωση την Κυριακή ήταν πολύ χειρότερος από εκείνον της περασμένης σεζόν, όταν ο Δέλλας έφυγε από την ομάδα. Στο κάτω της γραφής η ομάδα τότε ήταν μέχρι το 60’ πίσω με 1-0, πλην όμως το πάλευε και με μία διαιτησία που έπαιξε σε εκείνο το ματς τους γηπεδούχους, ειδικά στη φάση του πρώτου τέρματος. Ο Δέλλας έφυγε για τη λάθος αλλαγή.

Ο Κετσπάγια τον ίδιο παίκτη (Σιμόες), δεν τον χρησιμοποίησε καν με αποτέλεσμα να δούμε αυτό το τραγικό κέντρο. Με την κατάσταση να έχει φτάσει σε μια πραγματικότητα που φέρνει τον Κετσπάγια στην έξοδο, είναι σα να παραδέχεσαι πως δεν τον πιστεύεις, αλλά δεν τον διώχνεις γιατί δεν βρίσκεις και κάτι. Κι επιπλέον αυτή τη φορά δεν μπορεί να υπάρχει το «σωσίβιο» Μανωλά.

Μία επισήμανση πριν πάω στο ματς της Κυριακής. Επειδή πολλοί τα έβαλαν με εύκολο στόχο όπως ήταν ο Λαμπρόπουλος, ήταν και ο Γιόχανσον απαράδεκτος στο ματς του Φαλήρου. Γιατί εκείνος είχε 8 λάθη για ένα κλέψιμο και ο Λαμπρόπουλος 4 λάθη και 2 κλεψίματα. Άρα, τουλάχιστον με βάση τους αριθμούς ο Σουηδός ήταν πολύ χειρότερος από τον παίκτη που του χρεώθηκε σε μεγάλο βαθμό η ήττα γιατί ήταν εκείνος που έκανε σφάλμα στο 2ο γκολ. Αλήθεια στο πρώτο γκολ, δεν έκανε κανείς λάθος πάσα στην αρχή της φάσης; Ο Γιόχανσον ήταν βασικός υπαίτιος για την τρικυμία των πρώτων εφιαλτικών 27-28 λεπτών, όπου έχει πουλήσει την μπάλα τουλάχιστον 4-5 φορές. Επίσης θέλω να επισημάνω και κάτι ακόμα. Παρά το γεγονός πως ο Λέσκοτ, όπως και κάθε αμυντικός βλέποντας μπροστά του το χάος, έβγαινε μακριά από την περιοχή μπας και προλάβει κανένα κακό, με αποτέλεσμα να εκτεθεί αρκετές φορές, έσωσε και φάσεις, όπως εκείνη στο 40’ με τον Φορτούνη να είναι φάτσα με το γκολ. Όπως τόνισα και πολλές φορές την Κυριακή, παρότι φαίνεται ανεδαφικό μετά από τέτοια ήττα, το σκορ χωρίς τον Ουκρανό και τον Άγγλο θα είχε πάρει…μυθικές διαστάσεις από το πρώτο μέρος την Κυριακή.

Πάμε τώρα στο δια ταύτα. Με το ημερολογιακό έτος από τις 17 Οκτωβρίου του 2015, όταν η Ενωση είχε δεχτεί την βαριά ήττα από τους «ερυθρόλεκους», να μην έχει συμπληρώσει ακόμα 365 ημέρες, η ΑΕΚ πάει για 4ο προπονητή. Όταν λοιπόν μία διοίκηση πάει για 4ο προπονητή, σε λιγότερο από έναν χρόνο, το πρόβλημα είναι πρωτίστως δικό της. Ακόμα και αν υποθέσουμε πως και οι τρεις (Δέλλας, Πογέτ, Κετσπάγια) είναι κακοί προπονητές, η ευθύνη βαραίνει πρώτα την διοίκηση της ΑΕΚ. Τουλάχιστον για τον 2ο δεν θα ισχυριστώ πως ανήκει σε αυτή την κατηγορία και σίγουρα μεγάλο μέρος του Κυπέλλου, αλλά και των νικών στα ντέρμπι είναι κάτι που πρέπει να το πιστώσει κανείς.

Ένα πράγμα που γράφω και λέω πάντοτε για όλες τις ομάδες, είναι πως η ευθύνη του να βρουν έναν προπονητή με τον οποίο θα ταιριάζουν τα χνώτα τους, αποτελεί προτεραιότητα. Κατανοεί κανείς, από την πορεία των πραγμάτων, πως η ΑΕΚ ποτέ δεν πίστεψε τον Κετσπάγια και τώρα έχει να διαχειριστεί μία ακόμα κρίση, περίπου τέτοια εποχή, με τον Γεωργιανό να είναι υπ’ ατμόν. Απλά η πίεση από το ναυάγιο στην υπόθεση Μοντανιέ, υποχρέωσε την ΠΑΕ σε αυτή την κίνηση. Προσωπικά ποτέ δεν κρίνω κάποιον πριν δουλέψει. Ωστόσο στην περίπτωση του Κετσπάγια, πέρα από τα αποτελέσματα και τα λάθη, φαίνεται να υπάρχει και ένα πρόβλημα στο πώς διαχειρίζεται την κατάσταση στα αποδυτήρια. Συμπερασματικά η ΠΑΕ δεν μπορεί βρει μέχρι τώρα, έναν προπονητή που να ταιριάζουν τα «θέλω» της και οι πεποιθήσεις της για το ποδόσφαιρο, που θέλει η ομάδα να παίξει.

Αν η ΑΕΚ θέλει ακόμα να διεκδικήσει τον τίτλο, οφείλει να βρει άμεσα νέο τεχνικό. Οι ποδοσφαιριστές οποιασδήποτε ομάδας, όταν αντιλαμβάνονται πως ο προπονητής είναι τελειωμένος, σε ποσοστό πολύ υψηλό στο επόμενο ματς, είναι πέρα-βρέχει. Ειδικά όταν ο τεχνικός αυτός εξ’ αρχής δεν έχει αναπτύξει καμία συναισθηματική και ψυχική σύνδεση με το ρόστερ της ομάδας. Άρα λοιπόν, εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν προπονητή που μετά από τη συνάντηση που είχε με τους υπεύθυνους της ομάδας ανακοίνωσε από μόνος του πως μένει και με μία ομάδα που διαρρέει, δίχως να το ανακοινώνει, πως ο προπονητής μένει μέχρι να φύγει. Αν αυτό δεν λέγεται μύλος, πως αλλιώς μπορεί το χαρακτηρίσει κανείς;

Στην Ενωση, εφόσον έχουν αποφασίσει πως ο Κετσπάγια είναι τελειωμένη υπόθεση, έπρεπε να έχουν βρει προπονητή χθες. Αν θέλετε και σε πιο ακραία περίπτωση να τοποθετηθεί επίσημα πως τον στηρίζει και ας τον έδιωχναν μετά από μία μέρα. Δηλαδή η ΑΕΚ αν δεν βρει τον προπονητή που θέλει θα πάει στο «Αλκαζάρ» με έναν κόουτς που είναι υπό προθεσμία; Σε μία έδρα που ο Ολυμπιακός έχασε και άρα μπορεί να καλύψει έδαφος με νίκη και να μείνει κοντά στην κορυφή, πρέπει να πάει με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις τούτη τη στιγμή. Αν πάει με τον Κετσπάγια θα είναι σα να θέλει να βγάλει τα μάτια της και να μείνει κι άλλο πίσω.

Για να μην δουλευόμαστε κιόλας μεταξύ μας, ας αναρωτηθεί μέσα του οποιοσδήποτε φίλος της ΑΕΚ τι θα έλεγε, αν αυτή η κατάσταση με τον προπονητή να αυτο-ανακοινώνει την παραμονή του και την ΠΑΕ να τηρεί δημόσια σιγή ιχθύος, αλλά στη γραμμή της προς τα ΜΜΕ να ισχυρίζεται πως «μένει μέχρι να φύγει», συνέβαινε σε μία από τις αντίπαλες μεγάλες ομάδες...