Αντίδραση που αρμόζει στην ΑΕΚ, αλλά... χαμηλά την μπάλα

Ήταν σημαντική η νίκη, πολύ ενθαρρυντικό πώς συνοδεύτηκε από αυτό το σκορ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Στα θετικά, κρατώ πως οι παίκτες της ΑΕΚ, που σκοράρουν συνήθως, επέστρεψαν στα γκολ μετά από αρκετές αγωνιστικές. Ο Βάργκας που έφτασε τα τέσσερα, είχε να βάλει από το ματς με τον ΠΑΣ. Ο Αραβίδης δεν είχε σκοράρει μετά την Τούμπα και έφτασε τα τρία, ενώ ο Μπουονανότε, έφτασε τα τέσσερα, είχε να σκοράρει από το ματς με την Βέροια. Θετικό σημάδι, πως φέτος αρχίζει να ξεθαρρεύει και Μπαρμπόσα. Τουλάχιστον σταθεροποιεί την απόδοση του στα εντός έδρας παιχνίδια κι αυτό είναι σημαντικό.

Ήταν μια τονωτική νίκη. Σημαντική γιατί έρχεται μια δύσκολη εβδομάδα, σημαντική γιατί το πρώτο μήνυμα που δείχνει πως επιστρέφεις, σε ψηλά επίπεδα, είναι το να δίνεις στον αντίπαλο να καταλάβει πως μέσα στην έδρα σου, θα μετρήσει πολλά. Γι’ αυτό και τα αποτελέσματα με τέτοιες ομάδες, πρέπει να είναι μεγάλα και με όσο γίνεται μεγαλύτερο σκορ. Ήταν σημαντικό από κάθε άποψη αυτό το αποτέλεσμα, γιατί δείχνει αντίδραση που αρμόζει στην ΑΕΚ και δείχνει και στους προσεχείς αντιπάλους, πως η «Ένωση» είναι δυνατή.

Δεν θέλω να κολλήσω σε λεπτομέρειες και να ψάξω να βρω, αν το αποτέλεσμα είναι έργο Μανωλά ή έργο Δέλλα. Το μόνο που μπορεί να καταγράψει κανείς, είναι πως αρκετοί ποδοσφαιριστές, φάνηκε σήμερα να έχουν λιγότερο άγχος και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να μην καταγραφεί στα θετικά. Από την άλλη στην ΑΕΚ, θα πρέπει να μετρήσουν σωστά αυτή τη νίκη. Όχι μόνο οι άνθρωποι της, αλλά και ο κόσμος της, γιατί πιστεύω πως είναι πολύ εύκολο να χαθεί το μέτρο.

Βασικά λοιπόν, η ΑΕΚ έχει δύο φανερές προκλήσεις μπροστά της αυτή την εβδομάδα, για ν’ αποδείξει πως έμαθε από τα λάθη της. Έχει μπροστά τον αγώνα με την Ξάνθη, σε μια έδρα που έπαιξε για το Κύπελλο. Αν είναι πιο ενεργητική επιθετικά, όπως θα πρέπει να είναι σε όλα τα εκτός έδρας παιχνίδια, θα μπορέσει να πάρει νίκη στα Πηγάδια. Με τον Παναθηναϊκό, θα πρέπει να είναι πιο αισθητά απειλητική για τον αντίπαλο, απ’ όσο ήταν στα δύο άλλα εκτός έδρας ντέρμπι που έδωσε και πάνω απ’ όλα να συμπεριφερθεί έξυπνα. Και σαν ομάδα και ατομικά οι ποδοσφαιριστές, αλλά και ο προπονητής, που πιθανότατα θα είναι ο Μανωλάς, με τις όποιες επιλογές του.

Στα σημεία που δεν μου άρεσαν ήταν τα «κολλήματα» με το παρελθόν που βγήκαν από τους οργανωμένους. Τον άνθρωπο που έβριζαν, είναι γνωστό αν τον υποστηρίζω. Όμως αυτά τα διχαστικά συνθήματα που μόνο αναμπουμπούλα, μπορούν να φέρουν πρέπει να εκλείψουν. Για το φάγωμα του Δέλλα, υπεύθυνος δεν είναι ο Μπάγεβιτς, ή μάλλον είναι ο τελευταίος που ήθελε την αποπομπή του. Όλοι οι ρεπόρτερ ΑΕΚ, άλλωστε το καταγράφουν όλη την εβδομάδα. Ας κρατήσουμε όσα ενώνουν. Λάθη έγιναν κι ελπίζω τον Ιανουάριο να διορθωθούν, όσο γίνεται και είναι εφικτό.

Επίσης δεν μου άρεσε η συμπεριφορά του Μπουοανότε, που για δεύτερο συνεχόμενο γκολ του, δεν πανηγύρισε όπως έπρεπε. Από την άλλη, θα ήθελα να το αποδώσω στο γεγονός, πως ο Γιόχανσον, δεν του πάσαρε την μπάλα, ενώ ήταν μόνος του. Επίσης είναι αρκετά άκομψο, ειδικά για έναν 20χρονο, εκεί που είναι 7 ματς βασικός, να βρίσκεται εκτός αποστολής. Όμως και τα μεγαλύτερα στραπάτσα, σε καριέρες μεγάλων αθλητών στα ομαδικά σπορ, ίσως βγαίνουν σε καλό, κάποιες φορές.