Κώστας Μιαούλης

Οι συγκλονιστικές βραδιές της Ρεάλ μειώνουν την αίσθηση της Λίβερπουλ ως φαβορί

O Kώστας Μιαούλης προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει τι είδους τελικό μπορούμε να δούμε ανάμεσα σε Ρεάλ και Λίβερπουλ και ν' αποκρυπτογραφήσει το νικητή.

Το ραντεβού στο Παρίσι θα βρει την Ρεάλ και τη Λίβερπουλ να συγκρούονται για 3η φορά στην ιστορία τους και για 2η σε γαλλικό έδαφος. Μια μεγάλη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο αντιπάλους που βρέθηκαν αντιμέτωποι και πριν τέσσερα χρόνια με πρωταγωνιστές, ίσως μεγαλύτερους, αλλά αρνητικούς από τους νικητές, ανάμεσα στους ηττημένους.

Σε ένα ματς που ο Κάριους έκανε δώρο δύο γκολ, που ο Μπέιλ πέτυχε ένα από τα καλύτερα στην ιστορία της διοργάνωσης, που η συζήτηση η οποία μονοπώλησε το ενδιαφέρον, ίσως ακόμα και περισσότερο από το ίδιο το αποτέλεσμα, ήταν το μαρκάρισμα του Ράμος στον Σαλάχ, για το οποίο έγινε πολλή συζήτηση.

Από τότε κύλησε κάμποσο νερό στο αυλάκι, οι «ρεντς» έπαθαν και έμαθαν. Έκαναν μια τεράστια ανατροπή, την μεγαλύτερη στα χρονικά σε ημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ, όταν νίκησαν 4-0 στην έδρα τους την Μπαρτσελόνα, έχοντας εξουδετερώσει νωρίτερα την Μπάγερν και την Πόρτο, για να το κατακτήσουν απέναντι στην Τότεναμ.

Η Ρεάλ φέτος σε καρδιά και ψυχή, σε διάθεση, σε άγνοια κινδύνου μοιάζει πάρα πολύ με την Λίβερπουλ του 2019. Η «βασίλισσα» μοιάζει σαν να έχει βαλθεί φέτος, να ξεπεράσει και τα κατάφερε σε μεγάλο βαθμό, να γίνει πολλές φορές Λίβερπουλ, μέσα στην ίδια διοργάνωση. Πρώτα έθεσε νοκ-άουτ την Παρί, έχοντας χάσει 1-0 στο πρώτο ματς και ούσα πίσω στο σκορ μέχρι το 60’ με 1-0 και στον επαναληπτικό, είδε τον Καρίμ Μπενζεμά να της γυρνάει όλο το έργο υπέρ.

Με ένα μυθικό πρώτο ματς στο Λονδίνο κόντρα στην Τσέλσι με ένα που έμοιαζε με αυτοκτονία στη ρεβάνς κόντρα στην Τσέλσι πάλι τα κατάφερε. Και έφτασε να κάνει το αδιανόητο με την Σίτι, σημειώνοντας δύο γκολ στο 90+ και τις καθυστερήσεις για να έρθει πίσω από 0-1 και να πάρει την πρόκριση από την άσπρη βούλα. Ακόμα και δεν είσαι φαν αυτής της ομάδας, για τα φετινά της κατορθώματα οφείλεις να υποκλιθείς.

Η Λίβερπουλ, δίχως να είναι βέβαια δική της η ευθύνη, αν η Μπάγερν αυτοκτόνησε και δεν μπόρεσε να κάμψει την αντίσταση της Βιγιαρεάλ, για να βρεθεί μαζί της στα ημιτελικά, μετράει ήδη δύο κερδισμένους τελικούς σε Λιγκ Καπ και Κύπελλο με την Τσέλσι. Έχασε τον τίτλο από την Σίτι με έναν υπερβολικά μεγάλο αριθμό πόντων, που σε κάθε άλλη περίπτωση θα την έβγαζε πρωταθλήτρια.

Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν έχει την πειστικότητα και ορμή που παρατηρούσε κάποιος άλλες χρονιές. Έστω και αν αυτό αγωνιστικά δεν αποτυπώνεται ακριβώς, ήταν πολλές οι φορές που πήγε να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια της. Όπως κόντρα στο κίτρινο υποβρύχιο, κόντρα στο οποίο έχανε 2-0 στη ρεβάνς και ήταν τυχερή που δεν είχε δεχτεί και τρίτο στον επαναληπτικό ημιτελικό.

Συναισθηματικά οι περισσότεροι, γνωρίζετε πως είμαι με τη Λίβερπουλ. Λόγω παραστάσεων και εμπειριών, σαν ομάδα, επαναλαμβάνω ως σύνολο, είναι σίγουρα πιο μπαρουτοκαπνισμένη από την «βασίλισσα». Πλην όμως αυτό το κράμα των «θρασύτατων» και χωρίς φόβο νεαρών, μαζί με τις παλιές καραβάνες αλλά και κάποια παιδιά σε ρόλο game changers, όπως ο Καμαβινγκά και ο Ροντρίγκο να μπορούν να αλλάξουν σε κάθε περίπτωση τις ισορροπίες.

Μπορεί για τον περισσότερο κόσμο και στοιχηματικά η Λίβερπουλ να μοιάζει σαν φαβορί, αλλά η άποψη μου είναι πως το πάθος και η αποφασιστικότητα που έβγαλε η «βασίλισσα» φέτος ίσως να είναι το στοιχείο που θ’ ανταμειφθεί. Από την άλλη η Λίβερπουλ ψάχνει μια πραγματικά μεγάλη βραδιά, όσο συγκλονιστικές, τουλάχιστον, ήταν αυτές που μας χάρισε σε τουλάχιστον 3-4 περιστάσεις η Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτό που συνέβη συχνότερα, είναι το πιθανότερο να συμβεί. Αλλα μην ξεχνάμε πόσο μεγάλη σε τέτοιες περιστάσεις μπορεί να γίνει η ομάδα του Κλοπ.

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x