Ένα αναμενόμενο τέλος, πιθανότατα Έλληνας ο διάδοχος του Μιλόγεβιτς

Τα πράγματα καμία φορά, δείχνουν από νωρίς κατά πού θα πάνε. Δεν ισχυρίζομαι πως ο πάγκος της Ένωσης, αποτελεί το πιο εύκολο μυστήριο για να μπορέσεις να το λύσεις, αλλά από την άλλη μεριά, φαινόταν από νωρίς πού πάει το έργο. Ο Μιλόγεβιτς είναι η αλήθεια ότι ουδέποτε μπόρεσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη μιας μεγάλης μερίδας των οπαδών. Ο Σέρβος είχε σημαντικές ενισχύσεις (φυσικά και δεν ισχυρίζομαι ότι δεν υπήρξαν σημαντικές και σοβαρότατες αστοχίες, ειδικά στην ενίσχυση της μεσαίας και της αμυντικής γραμμής), αλλά για να είμαστε σοβαροί, δεν μπορεί να έχει παράπονο για το πόσο στηρίχθηκε μεταγραφικά.

Το πρώτο σοβαρό πρόβλημα είναι κατά την άποψη μου, πως ποτέ δεν μπόρεσε να γίνει κομμάτι της ομάδας. Από το πρώτο επίσημο ματς με την Βελέζ, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί ή να έχει κατανοήσει πως η ΑΕΚ, αποτελεί μια ομάδα με ευάλωτη και ευμετάβλητη ψυχολογία, στη συνέχεια ήρθε η ρεβάνς και ο αποκλεισμός ντροπή από τους Βόσνιους. Το ματς στην Κρήτη και ο τρόπος που ήρθε αυτό το αποτέλεσμα, νομίζω πως καθόρισε και το μέλλον. Από εκείνο το ματς και μετά, στην πραγματικότητα, ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς μετράει μέρες.

Φυσικά γκρίνιες για τη δουλειά του, από διάφορες πηγές είχαν προκύψει από νωρίς. Ωστόσο εδώ μιλάμε για μια περίπτωση που και ο ίδιος ως προς το αν κρατάει τα αποδυτήρια και αν το επιθυμεί κιόλας, όχι απλά σε φίλους της ΑΕΚ, αλλά και σε φιλάθλους άλλων ομάδων έδινε την εντύπωση πως δεν ελέγχει την κατάσταση. Αυτό δεν έχει να κάνει με το αν κάποιοι ή όχι μπορεί να τον ήθελαν, αλλά αν ο ίδιος φρόντισε ή το πήρε τόσο ζεστά ώστε να προσπαθήσει ουσιαστικά να επιβληθεί. Δική μου εντύπωση, ήταν πως έβλεπα έναν κόουτς με πάρα πολύ άγχος και χωρίς τσαγανό.

Τώρα θα πρέπει να σκεφτεί κανείς και τις ευθύνες της ΑΕΚ για όλην αυτή την κατάσταση με τους προπονητές. Διότι για μιαν ακόμα φορά, έρχεται να ψάχνει πάλι για αντικαταστάτη εκείνου με τον οποίο ξεκίνησε στις πρώτες αγωνιστικές, για δεύτερη φορά στις τελευταίες τρεις σεζόν. Αν λογαριάσουμε πως και ο Καρέρα έφυγε στα μισά ακριβώς της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, μιλάμε ότι οι τρεις τελευταίοι προπονητές που άρχισαν τη σεζόν, κάθισαν από μια αγωνιστική ως το πολύ έναν γύρο. Πέραν πάσης αμφιβολίας, αυτό αναδεικνύει μια πλήρη αστοχία και κακή εκτίμηση ως προς το προφίλ εκείνου του προπονητή που θα φέρει και θα πιστεύει πραγματικά, ότι μπορεί ως οργανισμός να της κάνει τη δουλειά που θέλει.

Για διάδοχο αυτή τη στιγμή μπορεί να βάλει κανείς το χέρι του στη φωτιά. Η δική μου αίσθηση είναι πως δεν αποκλείεται αυτή τη στιγμή η Ένωση να μην πάει σε μια λύση ξένου προπονητή, αλλά θα θελήσει ίσως να αποδείξει πως θα δώσει την ευκαιρία σε κάποιον Έλληνα προπονητή με φιλοδοξία να πάρει την ευκαιρία του. Να θυμίσω πως ο Γιαννίκης είχε παίξει πάρα πολύ σοβαρά ωστόσο και το καλοκαίρι. Πολύ έχει παίξει το όνομα και του Γιώργου Δώνη. Αυτή τη φορά θαρρώ πως η απόφαση θα είναι ξεκάθαρα και δίχως να λάβει κάποιον υπόψη του, του αφεντικού της ΑΕΚ, για τον διάδοχο του Βλάνταν Μιλόγεβιτς.