Αποστολή εξετελέσθη και το σερί τρέχει για την Εθνική

Η Εθνική απέναντι στο Κόσοβο στο «Πανθεσσαλικό» έκανε το καλύτερο της παιχνίδι από τα τέσσερα. Την παίρνει με παίκτες που έρχονται από τον πάγκο και αυτό έχει τη σημασία του για τις λύσεις που έχει στη φαρέτρα του ο Γκουστάβο Πογιέτ. Την πήρε με μια πολύ ωραία σέντρα του Μάνταλου και μια κεφαλιά κανονιά, με άλμα στο …διάστημα για να την στείλει στην εστία του Μούριτς. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα κάτω από τις οδηγίες του Πογιέτ, έφερε σε πέρας την πρώτη αποστολή. Μπορεί να μην ήταν η δυσκολότερη, αλλά αποτελεί το ιδανικό εφαλτήριο για ακόμα μεγαλύτερες. Πρωτιά στο γκρουπ μας, άνοδος στην Β’ κατηγορία της διοργάνωσης του Nations League και φυσικά μια έξτρα ευκαιρία, αν δεν περάσουμε από τα προκριματικά του Euro, τον Μάρτιο του 2024 για να πάρουμε ένα από τα εναπομείναντα εισιτήρια, για να πάμε σε μια μεγάλη διοργάνωση, ύστερα από δέκα χρόνια ως Εθνική.

Η Εθνική έπνιξε το Κόσοβο στη μεγαλύτερη διάρκεια του ματς, πιέζοντας σε όλο το γήπεδο, μη επιτρέποντας την παραμικρή σκέψη για build up στους αντιπάλους μας και φυσικά είχε τις σημαντικές της ευκαιρίες στο πρώτο μέρος. Κι αφού το γκολ δεν ήρθε από τον βομβαρδισμό του βαρέως πυροβολικού Τάσου Μπακασέτα, ήρθε η…αεροπορία από τα σκωτσέζικα γήπεδα για να καθαρίσει. Πραγματικά το γκολ του Γιακουμάκη, είναι χάρμα οφθαλμών, όχι μόνο γιατί η σέντρα είναι πάρα πολύ καλή, αλλά γιατί είναι εξαιρετικός και ο συγχρονισμός του φορ της Σέλτικ να κάνει το άλμα στον σωστό χρόνο και να στείλει την μπάλα, στα δίχτυα. Για τους λίγο μεγαλύτερους, θύμισε κάπως το γκολ του Μαχλά με τη Ρωσία στο ΟΑΚΑ, στα προκριματικά του Μουντιάλ του 1994. Για να έρθει και το γκολ του Μάνταλου στο φινάλε και να δικαιωθεί και μια…προσωπική έμπνευση που είχα όταν μπήκε στο παιχνίδι και μοιράστηκα με τους φίλους στο Facebook…Όσοι το τίμησαν θα πληρώθηκαν.

Το θετικό είναι πως σε μια τέτοια προχωρημένη εποχή, με παίκτες που λογικά θα είχαν πολλά ελαφρυντικά, να μην έχουν αποθέματα δυνάμεων και καθαρού μυαλού, αφού έδωσαν τέσσερα ματς σε δέκα μέρες, έγινε το ακριβώς αντίθετο από αυτό που υπαγορεύει η λογική. Στο δυσκολότερο ματς και αυτό που ίσως είχε το μεγαλύτερο βάρος, αφού περιμένουν όλοι να τελειώσεις τη δουλειά, η Εθνική μας ομάδα, έβγαλε την μεγαλύτερη ένταση και πήρε πανάξια και δίκαια τη νίκη και μαζί μια άνοδο που άξιζε σε αυτό το κάτι σαν μίνι τουρνουά των δέκα ημερών. Παιχνίδια κάτω από δύσκολες συνθήκες, με μεγάλες απαιτήσεις και έχοντας μάλιστα σε αυτό το ματς, την πολύ σοβαρή απώλεια του Δημήτρη Λημνιού.

Η Εθνική καταληκτικά έχει κάνει μια αξιοθαύμαστη πορεία για τα δεδομένα της στα τελευταία χρόνια και μας αφήνει μια μεγάλη υπόσχεση πως αυτή η παρέα, που ξεκίνησε και έβαλε βάσεις να γίνει οικογένεια με τον προηγούμενο προπονητή, με τον κυνικό Πογέτ, μπορεί να πάρει την πρόκριση για τα τελικά του ΕURO 2024, αρκεί να βοηθήσει λίγο και η κλήρωση τον Οκτώβριο.