Η ΑΕΚ το χαβά της, το ξέσπασμα του Ολυμπιακού και το πατατράκ του ΠΑΟΚ

Θα πάω κάπως ανάποδα χρονικά το πράγμα, χωρίς ιδιαίτερους προλόγους και σάλτσες. Απόψε ο Ολυμπιακός, χωρίς ο αντίπαλος να προσφέρει ιδιαίτερη ασφάλεια, έδειξε πολύ κανονικός παραγωγικά, με θέματα στην άμυνα, όσο το σκορ ήταν σε λογικό πλαίσιο. Ο Ροντινέι και ο Ραμόν φαίνεται τουλάχιστον να είναι πολύ κανονικά ακραία μπακ και όταν αυτό συμβαίνει, αυτόματα οι «ερυθρόλευκοι» αποκτούν άλλη δυναμική στο επιθετικό τους κομμάτι. Όπως κεφάτος ήταν και ο Χάμες και γενικά φάνηκε πολύ παραγωγικός σε κάθε επίπεδο ο Ολυμπιακός, ξεσπώντας μετά την βαριά ήττα της περασμένης Πέμπτης από την ΑΕΚ στο Κύπελλο.

Υπάρχουν κάποια ερωτηματικά, το σημαντικότερο εξ’ αυτών μπορεί να μας το αποδείξει η διάρκεια. Δηλαδή αν είναι ικανοί να διατηρήσουν οι «ερυθρόλευκοι» μια στάνταρ απόδοση και να μην εμφανίζονται πότε έτσι και πότε αλλιώς και αν ο Μίτσελ μπορεί να γυρίσει το χαρτί, κάνοντας τις σωστές επιλογές για κάθε παιχνίδι, μαζί με το απαραίτητο ροτέισον. Υπάρχουν δύο-τρεις αγωνιστικές για να το μάθουμε αυτό ή να έχουμε ένα πιο ασφαλές δείγμα.

Η ΑΕΚ συνέχισε τις «πτήσεις» χωρίς να πιεστεί ιδιαίτερα απέναντι στον Λεβαδειακό, η αλήθεια είναι πως είχε ένα σχετικό άγχος στην εκκίνηση του ματς και μέχρι να μπει το πρώτο γκολ. Αν μπορεί να σταθεί κάποιος σε ένα πρόβλημα, είναι η εικόνα του Βίντα που είναι η αλήθεια πως δεν είναι καλή τον τελευταίο καιρό, από τότε που επέστρεψε από το Μουντιάλ συγκεκριμένα. Το ότι δεν παίζει το ίδιο εντυπωσιακά, όπως σε μεγάλα κομμάτια του πρωταθλήματος μέχρι τώρα, έχει για μένα εξήγηση. Πειστική είναι μια ομάδα που χωρίς να «σκίζεται» κάνει άνετες νίκες και δεν μπορώ να μπω καν σε διαδικασία συζήτησης, για το αν έχει καλή απόδοση μια ομάδα που σε κάθε ματς έχει «κόψει ταρίφα». Άλλο το εντυπωσιακά, άλλο το ουσιαστικά.

Η Ένωση παίρνει με ευκολία τα παιχνίδια της, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές κάθε φορά και φέρνοντας από τον πάγκο στην τελική ευθεία των αγώνων, παίκτες που κάτω από λογικό πρίσμα, δεν θα μπορούσαν να μένουν πουθενά αλλού, δηλαδή σε καμία άλλη ομάδα στον πάγκο και να έρχονται σαν αλλαγή, πλην ίσως του Ολυμπιακού και μάλλον όχι φέτος. Εδώ πριν κλείσω με τον ΠΑΟΚ, οφείλω να εστιάσω στο εξής. Η ΑΕΚ δεν θα πρέπει να έχει στο μυαλό της ενόψει του αγώνα της Τούμπας, το τι συνέβη στην Τρίπολη στον επόμενο αντίπαλό της.

Αυτό που συνέβη στην Τρίπολη αποτελεί αποθέωση του ποδοσφαίρου αλλά τον Λουτσέσκου δε νομίζω πως τον συγκινεί αυτό. Ο Ρουμάνος είναι ντεφορμέ, για μια σειρά από λόγους και μάλλον φέρθηκε αλαζονικά. Εξηγούμαι: Ο ΠΑΟΚ έχασε ένα καράβι ευκαιρίες, δεν έμοιαζε να έχει δημιουργικό πρόβλημα και έβαλε μέσα και τον Μπίσεσβαρ και τον Τάισον. Θα έμοιαζαν όλα αυτά ίσως πταίσματα αν δεν γινόταν και η αλλαγή του Κεντζιόρα σε αχρείαστο χρονικό σημείο και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω σε τι αποσκοπεί να βάλεις για κανά δεκάλεπτο με τέταρτο έναν παίκτη.

Ο ΠΑΟΚ από το 0-1, ξέχασε πως θα μπορούσε να αμυνθεί, έμεινε με ποδοσφαιριστές που δεν μπορούσαν να το κάνουν μετά και το 0-2, ενώ θα έπρεπε να έχει μπει σε αυτή τη λογική και νωρίτερα. Και τελικά αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός πως δεν του έφτασε ούτε και το 0-2, για να μην γκελάρει σε ένα παιχνίδι που κρατούσε την τύχη στα χέρια του από το 6ο λεπτό της αναμέτρησης. Φυσικά παίζει ρόλο και η απειρία.

Η απώλεια αυτή τον φέρνει σε μειονεκτική θέση ακόμα και στο κυνήγι για να έρθει δεύτερος. Το ματς γίνεται πολύ δύσκολο ως προς την πνευματική διαχείριση την Κυριακή, ξενέρωσε τον κόσμο του, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικός, αφού στα δικά μου μάτια παικτικά, ο «Δικέφαλος του Βορρά» είναι σε φάση ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά για διάφορους λόγους, όχι πάντα το αντίστοιχο αποτέλεσμα.