Kέρασαν τεκίλα οι μικροί του Τσάνα

Ήμουν βέβαιος πως αυτά τα παλικάρια, δεν έχουν πάει για …τουρισμό στην Τουρκία. Άλλωστε η παράδοση που έχουν αναπτύξει τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα των νέων ηλικιών τα τελευταία χρόνια, δεν την προσπερνάει κανείς έτσι εύκολα. Η Ελλάδα, έκανε την μεγάλη «κηδεία» στην πρεμιέρα, απέναντι σε ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης. Κόντρα σε μια ομάδα που κάποια στελέχη της, πριν από 2 χρόνια είχαν αναδειχθεί πρωταθλητές κόσμου στο Μουντιάλ U-17 που είχε γίνει στη χώρα των Αζτέκων. Ο Εσπερικουέτα που μας έβαλε το γκολ, ο Μπουένο, ο Μπρισένο και ο Γκονζάλες, αλλά και ο πορτιέρο Σάντσεζ, ήταν στελέχη εκείνης της ομάδας του Μεξικού.

Η Εθνική μας ομάδα, παρά τις απώλειες του Μαυρία, του Κατίδη και του Φούντα, πήγε εκεί για να διακριθεί, για να καταθέσει ψυχή και για να δείξει πως το ελληνικό ποδόσφαιρο, έχει μέλλον. Η Εθνική δεν φοβήθηκε τον αντίπαλο της, σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Έπαιξε με φινέτσα και στιλ και πάνω απ’ όλα με σωστό προσανατολισμό μέσα στο γήπεδο. Μπορεί οι Μεξικάνοι να είχαν κατοχή, όμως η Εθνική μας όποτε έβγαινε μπροστά, το έκανε με συγκρότηση και προσπαθώντας να βάζει μπόλικους παίκτες στην περιοχή.

Το πρώτο γκολ αποτελεί μια εξαιρετική προσπάθεια του Διαμαντάκου που δίνει ασίστ πάρε-βάλε στον Μπουχαλάκη, ενώ ο εξαιρετικός συνδυασμός, αλλά και μια ονειρεμένη ενέργεια του Κολοβού και ένα ιδανικό τελείωμα με το αριστερό έδωσε τη νίκη στην Ελλάδα, που θα μπορούσε να έχει προηγηθεί και νωρίτερα στο δεύτερο μέρος, με ένα σουτ του Μπάλλα, αλλά και το ανεπανάληπτο διπλό τετ-α-τετ του Διαμαντάκου με τον Σάντσεζ, όπου ο Έλληνας επιθετικός νικήθηκε δύο φορές.

Η τριάδα στο κέντρο, με τους Μπάλλα, Κουρμπέλη, Μπουχαλάκη ήταν το «κλειδί» της νίκης. Ο Γιαννιώτας έκανε μια εξαιρετικά ώριμη εμφάνιση και του στέρησαν και ένα πέναλτι αφού Μπρισένιο τον κόβει με το χέρι εντός περιοχής σε μια φάση στο τελευταίο τέταρτο. Ο Καπίνο ήταν «κέρβερος», εξαιρετικός ο Σταφυλίδης, ενώ καλά τα πήγε το κεντρικό αμυντικό δίδυμο με τους Μπουγαϊδη και Τριανταφυλλόπουλο.

Η Εθνική, ειδικά στο δεύτερο μέρος έπαιξε πολύ ώριμα, προσπαθώντας να έχει περισσότερη κατοχή μπάλας συγκριτικά με το πρώτο μέρος και να τρυπήσει κυρίως από τα άκρα, αφού συνεχώς προσπαθούσε να δίνει πλάτος στο παιχνίδι της. Ασφαλώς χρειάστηκε δύο φορές ο Καπίνο να κατεβάσει τα ρολά, αλλά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μεθοδικά και υπομονετικά, περίμενε την κατάλληλη στιγμή. Η νίκη την κάνει υπολογίσιμη δύναμη για τη συνέχεια κι ελπίζουμε να μας χαρίσει ανεπανάληπτες στιγμές σε ένα δύσκολο καλοκαίρι. Ο Κώστας Τσάνας, έχει βάλει τη σφραγίδα του σε αυτή την ομάδα, που βγάζει προσωπικότητα μέσα στο γήπεδο. Kι έπεται συνέχεια...