Έφτασε η στιγμή που περίμεναν εδώ και 12 χρόνια άπαντες στην κιτρινόμαυρη οικογένεια. Η ΑΕΚ στην κορυφαία διοργάνωση με πρώτο αντίπαλο ένα τεράστιο όνομα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, κόντρα μια από τις δύο-τρεις ομάδες που έχουν παίξει το φανταστικότερο ποδόσφαιρο πάνω στον πλανήτη.
Τον μεγάλο Άγιαξ. Μπορεί να ισχυριστείς πως πας για να το απολαύσεις, να ευχαριστηθείς το ποδόσφαιρο και άλλες γνωστές στερεοτυπίες που ακούγονται και λέγονται σε τέτοιες περιπτώσεις. Αυτή η Ένωση όμως δεν παίζει πλέον για τη συμμετοχή και τη χαρά του παιχνιδιού, παίζει για να νικά παντού και πάντα. Παλεύει για το καλύτερο και όσο περνούν τα χρόνια, τις περισσότερες φορές δικαιώνεται, ανεξάρτητα με το ποιον έχει απέναντι της.
Η ΑΕΚ πέρασε δύο σπουδαίους αντιπάλους για να φτάσει μέχρι τους ομίλους. Μόνο που εδώ είναι προφανές πως το level αλλάζει. Η πρωταθλήτρια Ελλάδος καλείται να αποδείξει τον βαθμό προόδου της, όχι όμως προσπαθώντας να παίξει για να δεχτεί μια περιορισμένη ήττα, αλλά προκειμένου να παλέψει για το καλύτερο δυνατό. Να απλώσει τις δικές της αρετές στο γήπεδο. Σε κάθε περίπτωση, κάθε club που έχει μείνει για 14 παιχνίδια αήττητο στην Ευρώπη, αξίζει κάθε σεβασμό και οι Ολλανδοί το γνωρίζουν καλά αυτό. Η Ένωση πλέον δεν είναι μια ομάδα χωρίς παραστάσεις. Οι πολύτιμες περσινές εμπειρίες, θ’ αποτελέσουν έναν οδηγό για την φετινή πορεία, με το επίπεδο δυσκολίας πάντως να είναι πολύ ψηλότερο.
Ο Άγιαξ φέτος έριξε πολλά χρήματα για τα δικά του δεδομένα, προκειμένου να ενισχυθεί. Μοιάζει σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή που αν της επιτρέψεις να βρει τον ρυθμό της, τότε η επιβίωση στο γήπεδο θα γίνει πολύ δύσκολη υπόθεση. Τα περιθώρια λάθους σε αυτό το επίπεδο είναι εξαιρετικά περιορισμένα, ο Ουζουνίδης θα έχει τις γνωστές απώλειες. Όμως και αυτοί που θα παίξουν την Τετάρτη το απόγευμα, όπως και γενικότερα η ομάδα της ΑΕΚ, έχει περάσει εξετάσεις για το αν μπορεί να καλύψει οποιαδήποτε απώλεια.
Η συμμετοχή της Ένωσης στο κορυφαίο επίπεδο, αλλά και το πόση έμφαση έδωσαν κορυφαία ΜΜΕ του διεθνούς αθλητικού Τύπου, επιβεβαιώνει το πόσο σπουδαίο ήταν το επίτευγμα του να διανύσει μια τέτοια διαδρομή, ένας σύλλογος μέσα σε πέντε χρόνια. Το ταξίδι της επιστροφής από την κόλαση στον παράδεισο, ήταν μια διαρκής μάχη, γιατί στην ΑΕΚ τίποτε δεν χαρίστηκε και κανένας. Η Ένωση κέρδισε τα πάντα με το σπαθί της. Επιστρέφει στην κορυφαία διοργάνωση για να διεκδικήσει. Οι προκλήσεις της Ευρώπης και τα παιχνίδια που υπάρχουν μπροστά, δεν θα πρέπει να θυσιαστούν ποτέ ξανά στον βωμό της μάχης για το πρωτάθλημα. Οι μεγάλοι σύλλογοι παλεύουν παντού.
Δύο σχόλια για φινάλε. Το πρώτο αφορά την δικαίωση της ΕΠΟ, έναντι της Σούπερ Λιγκ, καθώς για μένα ήταν απόλυτα αναμενόμενο να παίξει και το 13ος μπαράζ για την παραμονή με τον 2ο της Football League. To δεύτερο αφορά την πιθανότητα ν’ αναλάβει ο Άγγελος Αναστασιάδης την Εθνική. Άποψη μου είναι πως ο Γερμανός, είμαι σχεδόν βέβαιος πως δεν έχει κάτι παραπάνω να δώσει στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Ο Άγγελος θεωρώ πως αποτελεί την κατάλληλη λύση, στην συγκεκριμένη στιγμή.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.