To τένις αλλάζει δεκαετία!

Η επικράτηση κυρίως του Νόβακ Τζόκοβιτς -αλλά και της Πέτρα Κβίτοβα- στο κορυφαίο ραντεβού της σειράς των Γκραν Σλαμ φρονώ ότι βάζει το σπορ σε μια νέα δεκαετία.

Ασφαλώς, τη μεγάλη αίσθηση προκαλεί αυτό το απίστευτο φετινό 48-1 του Σέρβου -που από το πρωί της Δευτέρας θα είναι στο νούμερο 1- αλλά και ο τρόπος παιχνιδιού της πρωταθλήτριας από την Τσεχία, που ενισχύει ακόμα περισσότερο αυτή την άποψη.

Γράφει ο Κώστας Μιαούλης

Έστω και αν για τους δύο συγκεκριμένους αθλητές, η φιλοσοφία της προσέγγισης του παιχνιδιού είναι διαφορετική, το παιχνίδι τους βασίζεται στη δύναμη και στα πολύ ισχυρά χτυπήματα που διαθέτουν για να επιβληθούν μέσα στο κορτ. Συνδυαζόμενα πάντοτε με την απαραίτητη αντοχή, αλλά και τη δύναμη που χρειάζεται- σε συνάρτηση με την καλή φυσική κατάσταση και την σωστή τεχνική.

Ο Τζόκοβιτς, από την εκκίνηση του τελικού, είχε δύο βασικά πράγματα στο μυαλό του. Το πρώτο είναι πως έπρεπε να επιβάλλει τον δικό του ρυθμό και ν’ αρχίσει να πηγαίνει το ματς σε μεγάλα ράλι (πολλές εναλλαγές χτυπημάτων δηλαδή) που θα υποχρέωναν τον Ισπανό να κάνει το εύκολο λάθος. Αυτό το σχέδιο πήγε εξαιρετικά -ειδικά στα πρώτα δύο σετ, όπου ο Σέρβος είχε αναγκάσει ήδη τον Ράφα να υποπέσει σε διπλάσια λάθη. Έτσι, παρά το 90% που είχε στο πρώτο σερβίς ο Ναδάλ στο πρώτο σετ, ακόμα και αυτό το πλεονέκτημα εξανεμίστηκε χάρη στις σωστές επιστροφές του.

Το άλλο στοιχείο που κράτησε τον Ναδάλ μακριά από μια εμφάνιση του επιπέδου του ήταν πως ο Τζόκοβιτς σχεδόν πάντα επιδίωκε να φέρνει τη μπάλα στο μπάκχαντ του Ισπανού -απαγορεύοντας του με αυτόν τον τρόπο να δοκιμάσει τα «φονικά» του φόρχαντ. Αυτό το κατάφερε ο «Νόλε» με το συνδυασμό χτυπημάτων του. Πότε με βαθιά βαριά χτυπήματα κοντά στην τελική γραμμή και πότε με διαγώνια χτυπήματα που ανάγκαζαν τον Ναδάλ να πάει πολύ πλάγια, οπότε ήταν αδύνατο να κάνει παιχνίδι ο Ισπανός.

Φυσικά το 4 στα 4, που από χθες το απόγευμα έγινε 5 στα 5- έπαιξε τον ρόλο του. Η ουσία είναι πως η αποκαθήλωση των Ναδάλ και Φέντερερ από τον Τζόκοβιτς ήρθε πολύ γρηγορότερα απ’ όσο πολλοί θα περίμεναν. Πάντως, στην εκπληκτική άνοδο του Τζόκοβιτς φέτος, σύμφωνα με την τοποθέτηση του προπονητή του στο BBC, έπαιξε ρόλο και η εξής ανακάλυψη για τον οργανισμό του αθλητή. Ο Τζόκοβιτς ήταν αλλεργικός στην γλουτένη, την οποία αφαίρεσε εντελώς από τη διατροφή του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να βελτιωθεί πολύ η αναπνοή του, να εισπνέει πολύ περισσότερο οξυγόνο και το σώμα του ν’ αντιδρά πολύ καλύτερα, οπότε κατ’ επέκταση να γίνει περισσότερο ανθεκτικός.

Στις γυναίκες, η Κβίτοβα μπορεί να έχει άλλον τρόπο προσέγγισης στο πως πρέπει να επιβάλλει την κυριαρχία της, αλλά τα χαρακτηριστικά της -τηρουμένων των αναλογιών0 είναι παρόμοια με του Τζόκοβιτς. Η Τσέχα θέλει να τελειώνει όσο πιο γρήγορα γίνεται τους πόντους της, είτε σερβίρει εκείνη, είτε υποδέχεται. Όμως αυτή διαθέτει εξαιρετικό σερβίς, που δύσκολα μπορεί να σπάσει. Επιπλέον, τα χτυπήματα της κοντά στη γραμμή αλλά και τα πολλά διαγώνια που βγάζουν τον αντίπαλο πολύ πλάγια αποτελούν σημαντικά στοιχεία του παιχνιδιού της. Πιστεύω πως βελτιώνοντας την φυσική της κατάσταση κι εκείνη θα γίνει ασυναγώνιστη για πολύ καιρό στις γυναίκες.

Η τεχνική του Φέντερερ και του Ναδάλ -που μας χάρισαν σπουδαίες στιγμές τη δεκαετία που πέρασε- αφήνουν τη θέση τους σε ένα τένις που θα βασίζεται σε πολύ δυνατά χτυπήματα, τα οποία θα προκαλούν στον αντίπαλο ασφυξία. Ίσως αυτό κάνει λιγότερο θεαματικό το σπορ για κάποιους, όμως το βέβαιο είναι πως το τένις στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα αλλάζει αρκετά, με τους νέους πρωταγωνιστές που ανέρχονται στο στερέωμα.