Είναι βαριά άρρωστη

Ακόμα και σε ένα απόγευμα που η ΑΕΚ έδειχνε να έχει καθαρίσει από το πρώτο μέρος μετά το 2-0, κατόρθωσε απέναντι στον Λεβαδειακό να το κάνει ντέρμπι. Η ομάδα είναι βαριά άρρωστη λοιπόν και αγωνιστικά, μια και το «εύκολο απόγευμα», που φαινόταν ότι μπορεί να συνοδευτεί κι από καλό ποδόσφαιρο, έγινε εφιάλτης, από μια άμυνα σουρωτήρι, μια άμυνα επιρρεπή στο λάθος.

Αναρωτιέσαι πόσοι Ελληνες στόπερ θα μπορούσαν να καλύπτουν μια χαρά τη θέση που αυτή τη στιγμή κατέχει ο Μαϊστόροβιτς, ο οποίος είναι και ακριβός, αν αναλογιστεί κανείς τα χάλια που έχει το ταμείο της ΑΕΚ. Και ο Γιάχιτς, πάντως, λίγα πράγματα έκανε, μια και δεν απέφυγε ούτε εκείνος τα λάθη.

Οταν δέχεσαι δύο γκολ με τον Λεβαδειακό και το κάνεις ντέρμπι και πολύ περισσότερο όταν ο διαιτητής δεν σε θεωρεί καν πια μεγάλη ομάδα ώστε να σου δώσει το προφανές επιθετικό φάουλ, τότε όλα τα άλλα είναι για απλή συζήτηση. Στα θετικά, η συνέπεια του Μαντούκα, η άνοδος του Λεονάρντο για δεύτερο ματς και το γκολ του Ταχτσίδη. Κατά τα άλλα, λίγα πράγματα.

Οι οπαδοί και οι φίλοι της ομάδας είναι πια απόλυτα συνειδητοποιημένοι. Τα περιθώρια για να βελτιωθεί κάτι δεν υπάρχουν και ξέρουν ότι αυτή η εικόνα θα συνοδεύει εκτός εξαιρετικού απροόπτου την ομάδα την υπόλοιπη χρονιά.

Αυτό που τους πικραίνει περισσότερο είναι ότι αισθάνονται προδομένοι απ' αυτόν που τους έκανε να πιστέψουν στη λίμνη που έπρεπε να μεγαλώσει, αλλά και για την ομάδα που τον είχε στηρίξει σε αυτό το εγχείρημα. Από κάπου περιμένουν ν' ακούσουν μια αλήθεια, αλλά τέτοια δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα…