«Κόμπρα» στην κόντρα ο Σωκράτης (μέρος 2ο)

Δεν ξέρω αν σας θυμίζει κάτι ο τίτλος του κειμένου. Τον είχα χρησιμοποιήσει 19 λεπτά πριν εκπνεύσει η 18η Ιουνίου, του περασμένου καλοκαιριού, όταν ο «Μπαμ και Κάτω» βγήκε και ενημέρωσε για την μεταγραφή του Μέλμπεργκ στον Ολυμπιακό. Σε εκείνο το κείμενο έκανα λόγο για το πόσο σημαντική επικοινωνιακά και αγωνιστικά ήταν αυτή η προσθήκη για τους "ερυθρόλευκους". Τις επόμενες ημέρες εκείνης της μεταγραφής, οι ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού, αλλά και από την ομάδα του «τριφυλλιού», οι πληροφορίες έλεγαν πως οι «πράσινοι» δεν έκαναν ποτέ κίνηση για τον ποδοσφαιριστή. Τελικά αναρωτιέμαι τι ήταν χειρότερο. Το να τον έχασε τον παίκτη ο Παναθηναϊκός από τον Ολυμπιακό ή να μην «ψηνόταν» ο Τεν Κάτε και να μην ασχολήθηκε καν με την περίπτωση του; Στη ζυγαριά μετά και το ντέρμπι, αλλά και με τον Ολυμπιακό να θέλει έναν πόντο (ίσως και κανέναν αν δεν κερδίσει η Σταντάρ)για να φτάσει στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ, μάλλον θα πρέπει να νιώθουν στο πετσί τους οι «πράσινοι» οπαδοί πόσο σημαντικό θα ήταν να έχει αποκτηθεί ο παίκτης που θα έκανε τη διαφορά στην άμυνα. Το ταμπλό σε άμυνα γράφει ΠΑΟ 8 παθητικό, Ολυμπιακός 6. Λογαριάστε όμως τι πρόγραμμα έχει βγάλει ο ένας και κάτω από ποιες συνθήκες και ποιο ο άλλος. Στο ενεργητικό τα γκολ ίδια. 21 και οι δύο. Τι βαραίνει λοιπόν περισσότερο;

Ο Κόκκαλης ήταν «κόμπρα» την εβδομάδα που πέρασε για έναν ακόμα λόγο. Μα φυσικά γιατί, λίγο πριν κάνει τη «γκέλα» ο Παναθηναϊκός με τον Αστέρα, αλλά και αργότερα το βράδυ της περασμένης Κυριακής, φρόντισε τα ΜΜΕ ν’ ασχολούνται με τη μεσημεριανή του επίσκεψη στου Ρέντη, παρά με το παιχνίδι του ΠΑΟ αυτό κάθε αυτό και το αν θα γινόταν τελικά το +4 ή με το ότι αυτό τελικά δεν συνέβη. Έτσι ακόμα και στα βραδινά πάνελ, ειδικά σε αυτό της «Αθλητικής Κυριακής», την περασμένη εβδομάδα, νόμιζες ότι ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει τον Αστέρα και ότι για τον Ολυμπιακό είχε έρθει το τέλος του κόσμου, αφού ο Κόκκαλης είχε κατεβεί στου Ρέντη και ήταν μαινόμενος για την ισοπαλία στα Γιάννενα. Το τι φέρεται να είπε το μάθαμε την επόμενη μέρα. Η κάθοδος του όμως στο «ερυθρόλευκο» προπονητήριο, είχε αποτελέσει από μόνο του, μεγαλύτερο γεγονός για τα Μέσα κι από την γκέλα του Παναθηναϊκού. Το ότι το κλίμα πολώθηκε, στη συνέχεια και ότι οι «πράσινοι» ασχολήθηκαν περισσότερο με το αν θα γίνει Ριζούπολη ή όχι στο «Καραϊσκάκη», βασάνισε τη διοίκηση και τους παίκτες, περισσότερο από την προσήλωση τους στο ματς. Όπως αποδείχτηκε ο Παναθηναϊκός για άλλη μια φορά ήταν αδιάβαστος. Ο Κόκκαλης πήγε τον Παναθηναϊκό εκεί που ήθελε να πάει το ματς. Στον ψυχολογικό πόλεμο. Έτσι η κούραση από το ματς με την Άλκμααρ και τα προβλήματα του Ολυμπιακού, μέτρησαν λιγότερο από ότι οι «πράσινοι» ήταν παντελώς ανέτοιμοι για την αντιμετώπιση αυτού του ματς, τακτικά και ψυχολογικά. Ο Παναθηναϊκός αγωνιστικά με το ματς και με το πώς θα το προσεγγίσει, δεν ασχολήθηκε όλη την εβδομάδα. Ότι έπρεπε για να χάσει το ντέρμπι δηλαδή, όπως και συνέβη.

Έχω γράψει για την αξία του Κατσουράνη και για το πόσο βαριά ήταν η μεταγραφή του. Έχω επισημάνει όμως και το πόσο «δειλιάζει» όταν πρέπει να κάνει συγκρίσεις των ομάδων του, της πρώην και της τωρινής με τον Ολυμπιακό, ή να μιλήσει για νίκη στο «Καραϊσκάκη». Άλλωστε σας είχα θυμίσει το περιστατικό πριν το 3-0 του Ολυμπιακού κόντρα στην ΑΕΚ το 2006 όταν του είχε χρεωθεί, έστω δίχως να την κάνει, μια δήλωση πως η «ΑΕΚ πάει για νίκη στο Καραϊσκάκη» την οποία και την άλλη μέρα διέψευσε. Για άλλη μια φορά στην καριέρα του, ήταν ένα «φάντασμα» που περιπλανιόταν στο φαληρικό γήπεδο.