Που θα έβρισκε αυτά τα 6 γκολ (και πόσα ακόμα), αν έπαιρνε τον Ένχελααρ;

Φανταστείτε πως θα ήταν ο Παναθηναϊκός, αν ο Ένχελααρ δεν είχε ρίξει χυλόπιτα στους «πράσινους» για τα μάτια της Αϊντχόφεν και δεν θεωρούσε απαραίτητη τελικά ο Τεν Κάτε την προσθήκη του Κατσουράνη. Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος στην Ελλάδα που να θεωρεί ότι θα υπήρχε κάποιος μέσος απ’ οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη, όσο μεγάλο όνομα και να είχε που αυτή τη στιγμή μετά από οκτώ αγωνιστικές θα μετρούσε έξι γκολ στο Πρωτάθλημα και αν λογαριάσουμε και εκείνο με την Σπάρτα επτά. Κατά τα άλλα ο ΠΑΟΚ με τον τρόπο που παρατάχθηκε και τις απώλειες που είχε νομίζω ότι στάθηκε όσο καλύτερα μπορούσε. Παρόλα τα προβλήματα έβαλε δύσκολα ερωτηματικά στον Παναθηναϊκό και χρειάστηκε μια πολύ γρήγορη εναλλαγή της μπάλας με τον Σισέ να δείχνει πως είναι οι πάσες που θα ήθελε να παίρνει ο ίδιος, δίνοντας μια σπάνια ασίστ στον Κατσουράνη. Ο σύγχρονος Λουκανίδης του ελληνικού ποδοσφαίρου, τούτη τη στιγμή είναι ο πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος και αυτό κάτι λέει. Πολλοί θα θυμάστε πως την ώρα που πνιγόταν ο «πράσινος» κόσμος όταν δεν είχαν γίνει οι προσθήκες του Κρουζ και του Ένχελααρ, αν ερχόταν ο Κατσούρ θα άλλαζε το κλίμα. Άλλαξε και το κλίμα και αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός βρίσκει γκολ που δεν είχε άλλες σεζόν. Η μόνη κακή συνήθεια που του προσάπτω είναι κάτι που δεν έχει να κάνει με αγωνιστικό στοιχείο, αλλά με κάποια πράγματα που δηλώνει. Άσχετα αν βγήκε η αλλαγή του Τεν Κάτε, κανείς δεν θα έβγαζε το Νίνη εκείνη τη στιγμή για να κλείσω με το ματς του Παναθηναϊκού.

Για την ΑΕΚ το πρώτο μέρος κύλησε με τα ίδια χάλια που έχουμε συνηθίσει. Στο δεύτερο μέρος είδαμε μια άλλη «Ένωση» με τις αλλαγές του Μπάγεβιτς να πιάνουν τόπο, πλην του Λεονάρντο που και πάλι ήταν κατώτερος των περιστάσεων. Ο «Δικέφαλος» έκανε ένα κάρο ευκαιρίες, ο Μάκος όσο μπήκε βοήθησε κατά τη γνώμη μου πρώτη φορά πραγματικά στο διάστημα που έπαιξε, ο Μαντούκα μπήκε λίγο, αλλά έστω και εξαιτίας της τσαντίλας του Φερνάντεζ κέρδισε την αποβολή. Η ΑΕΚ όμως αντιμετωπίζει πέρα από ψυχολογικό πρόβλημα στο τελείωμα των φάσεων με το τεράστιο άγχος και τον εκνευρισμό, έχει και πρόβλημα να εκμεταλλευτεί τις κόντρες. Θυμάμαι πρόχειρα πέντε ή έξι αντεπιθέσεις που χάλασαν ή δεν είχαν καλό τελείωμα μιας και δεν έγινε η σωστή πάσα την κατάλληλη στιγμή. Παρόλα αυτά είχε ευκαιρίες η ΑΕΚ, δεν τις εκμεταλλεύτηκε όμως. Φωνάζει σωστά για το γκολ του Αμπρέου, σε μια δύσκολη φάση που όμως ο βοηθός όφειλε να τη δει. Νωρίτερα απ’ το γκολ του Άρη υπάρχει φάση με τον Ενσαλίβα να χρησιμοποιεί και το χέρι. Η ΑΕΚ έμεινε και πάλι δίχως τρίποντο σε ένα ματς που με βάση τις φάσεις στο β’ δικαιούταν να πάρει.

Κατά τα άλλα σπουδαία η νίκη της Λάρισας, για την οποία ακολουθούν πέντε ματς φωτιά και τα δύο τελευταία ματς ήταν περίπου υποχρεωμένη να τα πάρει. Έχει ΑΕΚ, Εργοτέλη και ΠΑΟΚ έξω στα επόμενα πέντε ματς και έπρεπε να κερδίσει στην Κομοτηνή. Τις ελπίδες για σωτηρία κράτησε ο Λεβαδειακός που αν δεν κέρδιζε τον Ηρακλή χανόταν, σπουδαία και η νίκη της Σκόντα με την Καβάλα που φαίνεται πως στο β’ ξεμένει από δυνάμεις για δεύτερο απανωτό ματς. Δεν παραλείπω την έξοχη εμφάνιση του Εργοτέλη που έβγαινε στην επίθεση δίχως να σκέφτεται πως μπορεί να χάσει, έπαιξε μπάλα για να κερδίσει το Καραϊσκάκη. Αν είχαν όλες οι ομάδες το ίδιο πνεύμα, σίγουρα θα βλέπαμε πιο συχνά μεγάλες εκπλήξεις.