Η νύχτα που τα άλλοθι τελειώνουν

Σήμερα δεν έχω σκοπό να κουράσω κανέναν. Ούτε θα κάτσω να κάνω βαθυστόχαστες αναλύσεις γιατί όσο τα επεξεργάζομαι στο μυαλό μου, τόσο πιο κουδούνι γίνεται. Απλά θέλω να καταγράψω περιληπτικά ορισμένα πράγματα για δικαιολογίες και ελαφρυντικά. Επιχειρήματα που το βράδυ μετά το ματς αναγκαστικά θα έχουν πάψει να υφίστανται μιας και ο απολογισμός θα τα φέρει αντιμέτωπα με ειλικρινείς και πιθανότατα πικρές διαπιστώσεις. Αυτό ισχύει και για τον Παναθηναϊκό και για την ΑΕΚ. Τα άλλοθι σήμερα, αν αυτές οι ομάδες θέλουν να δουν προκοπή πρέπει να πάρουν ένα τέλος απόψε. Η αλήθεια είναι πως για τον «χαμένο» της βραδιάς τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα, όπως κυρίως το να ακουστεί οτιδήποτε που να δικαιολογεί τα παρακάτω. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο νικητής θα πρέπει να μείνει απροβλημάτιστος και θα πρέπει να βάλει κάτω από το χαλί τα κακώς κείμενα γιατί ήρθε δεύτερος και θα έχει καθαρίσει. Γιατί τότε ο νικητής μπορεί να βρεθεί σε χειρότερη μοίρα, λόγω άγνοιας της κατάστασης του, ακόμα κι από αυτόν που θα έχει βγει χαμένος από το αποψινό ματς.

Τέλος χρόνου για τα άλλοθι και διαπιστώσεις αλήθειας:

* Για τον Τεν Κάτε αυτό είναι το τελευταίο ντέρμπι που μπορεί φέτος να κάνει νίκη. Το ίδιο και για τον Μπάγεβιτς αλλά σε πιο περιορισμένο κατά ένα ματς αριθμό, αφού είχε δύο λιγότερα ντέρμπι στον πάγκο της ΑΕΚ στο Πρωτάθλημα, αλλά έπαιξε και έναν τελικό Κυπέλλου. Για τον Σερβοέλληνα θα είναι ισχυρό πλήγμα η απώλεια ενός 3ου τελικού μετά τους δύο χαμένους του Κυπέλλου με Άρη πέρσι και με ΑΕΚ φέτος, έστω και αν για την βραδιά της 2ας Μαϊου δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς.

* Για το μεγαλύτερο επιχείρημα των υπερασπιστών του Ολλανδού, πως δεν διάλεξε εκείνος τους παίκτες, το οποίο έχει έτσι κι αλλιώς καταρριφθεί σαν χάρτινος πύργος. Απόψε απέναντι του θα έχει αυτόν που γκρέμισε αυτή την επιχειρηματολογία, έχοντας παίκτες που πιθανώς να μην σκεφτόταν ποτέ (τουλάχιστον τους περισσότερους απ’ αυτούς) σε δική του ομάδα. Φανταστείτε ο Μπάγεβιτς να του πάρει και τη 2η θέση με το φετινό ρόστερ της ΑΕΚ.

* Για τους μετόχους της ΑΕΚ που άφησαν την ομάδα στα χέρια του Σερβοέλληνα τεχνικού και μετά την εγκατέλειψαν. Η χειμερινή ενίσχυση ήταν αέρας κοπανιστός. Το ότι η «Ένωση» έφτασε ως εδώ δεν είναι σαφέστατα δική τους επιτυχία και δεν μπορούν να πιστωθούν το παραμικρό, ακόμα και αν η ομάδα τους νικήσει. Την Τρίτη Θανόπουλος και Νοτιάς κάτι ουσιώδες πρέπει να πουν στον κόσμο.

* Για τους παίκτες του Παναθηναϊκού που δεν μπόρεσαν να πετύχουν κανέναν από τους εγχώριους στόχους και η μοίρα τους φέρνει έξι χρόνια μετά τη Ριζούπολη, να πηγαίνουν αυτή τη φορά για τη 2η θέση, αλλά και πάλι να θέλουν δύο αποτελέσματα. Ο μόνος που υπάρχει από εκείνη την ομάδα είναι ο Καραγκούνης, ενώ ο Γκούμας είναι εκτός αποστολής.

* Για το αν το μέγεθος του Μπάγεβιτς μπορεί 21 χρόνια μετά την έλευση του στην Ελλάδα ως τεχνικός, να υπερκαλύπτει ακόμα την τεράστια διαφορά σε μπάτζετ, όπως αυτή που έχει η ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό. Αν καταφέρει τέτοια ανατροπή βάζοντας από κάτω Παναθηναϊκό αλλά και τον ΠΑΟΚ αναλογιζόμενος πάντα και το από ποιά βάση ξεκίνησε βαθμολογικά όταν ανέλαβε, για μένα προσωπικά θα είναι επίτευγμα τεράστιο που θα το πιστωθεί ο ίδιος. Αν όμως του χρόνου κληθεί να πολεμάει με σφεντόνες και οι άλλοι έχουν όπλα, τότε θα του ζητάνε και Πρωτάθλημα;

* Για το ότι όλα τα δεινά του Παναθηναϊκού οφείλονταν στον «Τζίγκερ». Αρκετά απ’ αυτά ξεκινάνε από λάθος βάσεις που ο ίδιος έβαλε, αλλά όχι ότι και η πολυμετοχικότητα έφερε αποτελέσματα τουλάχιστον στο φετινό χρόνο.

* Για τον Δημήτρη Μελισσανίδη που θα πρέπει να βγει είτε πάρει το ματς η ΑΕΚ, είτε δεν φέρει το ποθητό αποτέλεσμα η «Ένωση», να μιλήσει ξεκάθαρα στον κόσμο για το ποιές είναι οι προθέσεις του και κάτω από ποιές προϋποθέσεις θα έμπαινε.

* Για αυτούς που έχουν κάνει μεταγραφές 22εκ ευρώ κι έφεραν τον Παναθηναϊκό την τελευταία ημέρα του Μάη να παίζει για το αν θα βγει στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Υπάρχει πιθανότητα να μην βγει και καθόλου αν χάσει...

* Για αυτούς που πέρσι τα παράτησαν, έστω και αν ήταν πνιγμένοι από το συναίσθημα της αδικίας. Πέρα από τους τίτλους, Πρωταθλητής είναι κι αυτός που παλεύει κόντρα στις αντιξοότητες και στο τέλος έχει ήσυχη τη συνείδηση του. Ακόμα και αν χάσει απόψε η ΑΕΚ, αυτοί που αποφάσισαν πέρσι να αδιαφορήσουν στα πλέι-οφ είναι ήδη εκτεθειμένοι. Η «Ένωση» τουλάχιστον φέτος έδωσε με την προσπάθεια της νόημα στο τελευταίο ματς, έστω και αν παρατάχθηκε αποδεκατισμένη στα έξι αυτά παιχνίδια. Κανένας ηθικός Πρωταθλητής δεν δικαιούται να ξεφτιλίζεται στα πλέι-οφ με δύο τεσσάρες όπως οι περσινές από Παναθηναϊκό και Άρη.

* Για τον Αναστάσιο Κάκο που καλείται να κάνει μια διαιτησία, τουλάχιστον ανάλογη με αυτή του τελικού. Αν τα καταφέρει καλά σήμερα, θα πάρει δικαιωματικά στη συνείδηση των φιλάθλων τον τίτλο του - αυτή την ώρα τουλάχιστον - νούμερο 1. Αν τα θαλασσώσει από την άλλη, ούτε ψύλλος στον κόρφο του δεν θα ήθελα να είμαι.

Εν ολίγοις, για τον νικητή ή τουλάχιστον για τον ευνοημένο από το αποτέλεσμα, δεν σημαίνει πως θα έχει εξιλεωθεί για πολλά από τα παραπάνω και πως τα άλλοθι θα πρέπει να εξακολουθούν να βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, αν του έρθουν βολικά σήμερα. Ας κοιτάξουν αμφότεροι να διορθωθούν αν δεν θέλουν να σκέφτονται και του χρόνου τα πλέι-οφ από τα Χριστούγεννα.

ΥΓ: Ακόμα και ο Λεμπρόν χρειάζεται κάποιους παίκτες της προκοπής για να μπορέσει να πάρει «δαχτυλίδι» στο ΝΒΑ. Πρέπει κάποια στιγμή δίπλα του να παίξουν κάποιοι που θα έχουν μυρωδιά από τέτοια ματς σε τόσο προχωρημένος στάδιο. Όχι ότι έχουν οι άσοι των Ορλάντο Μάτζικ τέτοια, αλλά αυτοί σας είχα προειδοποιήσει πως είναι πολύ καλή ομάδα. Για μένα ακόμα και με τους Λέικερς, μάλλον είναι ψιλοφαβορί καθαρά αγωνιστικά. Όμως οι «Λιμνάνθρωποι» έχουν την εμπειρία...