Μπορεί ο Σωκράτης να φτιάξει τον «ερυθρόλευκο Ντούσαν»;

Χωρίς να σημαίνει ότι μπορεί να μπει κάποιος στο μυαλό του προέδρου του Ολυμπιακού, θα επιχειρήσω να δω από διαφορετική σκοπιά, από εκείνη που έχει ο φίλος των «ερυθρολεύκων» ή ο άνθρωπος που βρίσκεται κοντά στην ομάδα το σκεπτικό του Σωκράτη Κόκκαλη. Λαμβάνοντας υπόψη και ένα χούι που έχει ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, στον οποίο αρέσει να παίρνει ανθρώπους που στο άμεσο ή μακρινό παρελθόν έχουν περάσει από την ΑΕΚ. Άλλωστε την συγκεκριμένη παρατήρηση την είχε κάνει και ο Κώστας Νικολακόπουλος σε πρόσφατο άρθρο του στο σάιτ μας (7 Μαϊου).

Σας είχα προϊδεάσει με βάση τα όσα σκεφτόμουν προσωπικά, σε πρόσφατο κομμάτι, πως ένα από τα επιχειρήματα εναντίον του Βαλβέρδε είναι ότι δεν έγινε ουδεμία απόπειρα για ανάδειξη νέων ποδοσφαιριστών. Το άλλο που χρεώθηκε ο Ισπανός από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού στον Ισπανό ήταν σαφώς ο αποκλεισμός από την Ανόρθωση. Ο καθένας μπορεί να εκλάβει όπως θέλει το ότι παρότι έπρεπε να τον διώξει, τον στήριξε. Ως έναν βαθμό απολύτως λογικά ο Κόκκαλης βαρέθηκε να πληρώνει αποζημιώσεις σε προπονητές. Αν γινόταν κάτι τέτοιο και με τον Βαλβέρδε τον περασμένο Αύγουστο λογαριάστε πως θα είχε έναν ακόμα ν’ αποζημιώνει. Για να αποφύγει την πιθανότητα να ξαναπέσει σε περίπτωση Βαλβέρδε, παίρνει κάποιον που γνωρίζει τα περί ψύχωσης με τον τίτλο ως γνώστης της δικιάς μας πραγματικότητας και ξέρει πως ο Ολυμπιακός είναι η ευκαιρία του για να αναδειχτεί. Δεν θα είναι όμως προπονητής στον Ολυμπιακό επειδή πρέπει να προσθέσει ορισμένους τίτλους στο ενεργητικό του ή οι «ερυθρόλευκοι» αποτελούν μια καλή αρπαχτή. Γι’ αυτό και μίλησε αόριστα για τέτοιου είδους προπονητές και τα ιλιγγιώδη ποσά που ζητούσαν για μονοετή συνεργασία τους οποίους συνάντησε στην αναζήτηση, αν υπήρξε ποτέ τέτοια, πριν καταλήξει στον Κετσπάγια. Η μπηχτή πήγαινε κυρίως στον προκάτοχο του Γεωργιανού για να είμαστε ρεαλιστές.

Ο Κόκκαλης για μια σειρά από λόγους θεωρώ πως θα ήθελε φέτος προπονητή με γνώση της ελληνικής λογικής. Από τη στιγμή που ο Τάκης Λεμονής είναι πολυζεσταμένο φαγητό, έπρεπε να βρει κάτι καινούριο. Ο «δήμιος» του Βαλβέρδε στο Τσάμπιονς Λιγκ τηρούσε όλες τις προϋποθέσεις για να είναι ο «εκλεκτός» του. Η μεγαλύτερη πρόκληση για τον Κόκκαλη θα είναι να φτιάξει έναν προπονητή που κόντρα στα προγνωστικά και την γκρίνια του κόσμου θα μπορέσει να κάνει δουλειά στον Ολυμπιακό. Άλλωστε η μεγαλύτερη ηδονή του προέδρου των «ερυθρολεύκων» είναι να δικαιώνεται. Γι’ αυτό και πιστεύω πως ο Κετσπάγια ίσως στηριχθεί περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άλλο. Στο κάτω της γραφής αν επαληθευτούν οι πληροφορίες που λένε ότι το συμβόλαιο του Γεωργιανού θα μπορεί να σπάσει ανά πάσα στιγμή δίχως αποζημίωση, δίνει τουλάχιστον την πολυτέλεια στον Κόκκαλη να ρισκάρει δίχως οικονομικές απώλειες.

Δύο ακόμα λόγοι για την επιλογή προπονητή που να έχει γνώση από Ελλάδα είναι και οι παρακάτω. Ο ένας έχει να κάνει με την ανάδειξη νέων παικτών, πράγμα στο οποίο ο Ολυμπιακός δεν έχει πετύχει μέχρι τώρα. Δεν θα ήταν άσχημο για τον Ολυμπιακό να αναδείξει Έλληνες που μετά θα τους μοσχοπουλούσε στο εξωτερικό. Τόσα χρόνια πρόοδος σε αυτόν τον τομέα δεν υπήρξε, γι’ αυτό και μπαίνει πλέον και ο Αλεξανδρής στο τιμόνι των Νέων. Από την άλλη ο Κετσπάγια έχει τη φήμη του αρκετά ως πολύ σκληρού στα αποδυτήρια. Φαινόμενα χαλάρωσης δεν αποκλείεται να παρουσιαστούν σε μια ομάδα, όταν φεύγουν σημαντικοί και παλιοί ποδοσφαιριστές που κρατούσαν και ισορροπίες και κάτι τέτοιο είναι ενδεχόμενο να παρουσιαστεί σε ομάδα που αλλάζει. Ξέροντας πως θα έχει ανά πάσα στιγμή τον Κετσπάγια στην πρίζα, ξέρει πως κατ’ επέκταση μπορεί να έχει στην ίδια κατάσταση και τους ποδοσφαιριστές ο πρόεδρος του Ολυμπιακού.

Ακόμα και αν δεν τα καταφέρει με τον Κετσπάγια ο Κόκκαλης, δεν αποκλείω να ποντάρει σε άλλες δύο περιπτώσεις για να δημιουργήσει τον προπονητή που θέλει. Η μία ήδη πήρε πόστο σε προπονητική θέση και δεν είναι άλλος από τον Αλεξανδρή. Η λύση όμως που σίγουρα κάποτε θα πάρει την ευκαιρία της και πιθανώς να είναι ότι κοντινότερο στον τίτλο που έχω στο κείμενο αυτό ακούει στο όνομα Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Αυτός θα είναι γέννημα –θρέμμα Ολυμπιακός που έχει μεγαλουργήσει σαν παίκτης με την «ερυθρόλευκη» φανέλα. Και θα έρθει η ώρα τα 12 Πρωταθλήματα να τα κάνει περισσότερα σαν προπονητής. Τελειώνει το όνομα του και σε ιτς, είναι Σέρβος, οπότε οι συνειρμοί με «κιτρινόμαυρες» καταστάσεις είναι αναπόφευκτοι.