Tον περιμένει πολλή δουλειά

Η ΑΕΚ, όπως και οποιαδήποτε ομάδα στον κόσμο που εμφανίζει προβληματική εικόνα, δεν θα μπορούσε σε μια δύσκολη αναμέτρηση ν' αλλάξει θεαματικά εικόνα. Η ίδια άνευρη, έστω κι αν υπήρχε πιο πολλή διάθεση, με φτωχή δημιουργικότητα «Ενωση», όπως και στις προηγούμενες δέκα αγωνιστικές έκανε την εμφάνισή της στο Παγκρήτιο και έσωσε έναν πόντο τέσσερα λεπτά πριν από την εκπνοή. Ασφαλώς και είχε ευκαιρίες μετά το γκολ του ΟΦΗ και μετά τη δική της ισοφάριση να πάρει τη νίκη. Το ζήτημα είναι, όμως, ότι δεν υπάρχει ούτε ψυχολογία στην τελική προσπάθεια για να μπορέσουν οι παίκτες της να τελειώσουν κάποιες φάσεις και, φυσικά, στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, δηλαδή έως το 75', πέραν των στημένων φάσεων η ΑΕΚ δεν μπορούσε να δημιουργήσει. Η είσοδος του Μαντούκα, σε μια ομάδα που δεν έχει έναν παίκτη-ανατροπέα, την έκανε τουλάχιστον αισθητά πιο απειλητική, με αποτέλεσμα να βγουν ευκαιρίες σε 15' τόσες όσες δεν έκανε σε όλο το ματς η «Ενωση». Ομως και ο Μπάγεβιτς από την πλευρά του θα μπορούσε τη συγκεκριμένη αλλαγή να την έχει κάνει νωρίτερα, από το 74', μια και η ΑΕΚ δεν είχε άλλη επιλογή απ' το να ρισκάρει.

Κακά τα ψέματα, αυτή η ομάδα είναι «βαριά άρρωστη», μια και ο μεταγραφικός σχεδιασμός της έγινε πολύ πρόχειρα. Η ΑΕΚ εξακολουθεί να «πονάει» στη μεσαία γραμμή, με άπειρα αβίαστα λάθη, με μηδέν δημιουργικότητα. Δίπλα σ' αυτά βάλτε και το ότι κανένας από τους ποδοσφαιριστές της που μπορούν να κάνουν διαφορά με κάποια ατομική ενέργεια δεν βρέθηκαν, όπως τον περισσότερο καιρό, σε καλή μέρα (Σκόκο, Μπλάνκο, Τζεμπούρ) και κάντε τη σούμα. Μέσα απ' τα παιχνίδια ο Ντούσαν Μπάγεβιτς θα πρέπει να βρει το ωφέλιμο φορτίο και να ξεχωρίσει ό,τι δεν μπορεί να μείνει σ' αυτή την ομάδα. Και, αν μπορέσει, να καταστήσει την ΑΕΚ ικανή να προσφέρει υποφερτό θέαμα στον δεύτερο γύρο. Με 10 πόντους πίσω από την κορυφή από την 11η αγωνιστική το να συζητά κανείς για κάτι άλλο αποτελεί μάλλον ουτοπία.