Η πίεση αυξάνεται

Πολλή κουβέντα έχει γίνει, πολλές λέξεις έχουν γραφτεί από τα κομπιούτερ μετά το παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Ηρακλή για το τι δεν πήγε καλά στα 70 λεπτά του αγώνα για την «Ενωση». Θαρρώ πως οι τεχνικές αναλύσεις έχουν εξαντληθεί. Τον κόσμο τον ενδιαφέρουν πιο χειροπιαστά πράγματα, όπως το γιατί δεν μπορεί να παρακολουθήσει καλό θέαμα ακόμα από την ομάδα του και γιατί ακόμα δεν πείθεται. Κάπου εκεί ξεκινάει το μπλέξιμο για την ΑΕΚ και τον Γιώργο Δώνη. Ο 39χρονος τεχνικός ανέλαβε τον πάγκο της «Ενωσης» με την προοπτική να την κάνει ακόμα πιο ελκυστική και να μπορέσει να είναι όσο γίνεται πιο ανταγωνιστική για τον τίτλο. Οι απαιτήσεις για τον Γιώργο Δώνη ώστε να φτιάξει γρήγορα μια καλή ομάδα αυξήθηκαν μετά τον αποκλεισμό από την Ομόνοια και κυρίως από τη δεδομένη ενίσχυση του ρόστερ της. Οι «κιτρινόμαυροι» πραγματοποίησαν σημαντικές προσθήκες και είναι αλήθεια, οτιδήποτε κι αν γίνει στην πορεία, πως ο Δώνης από άποψη υλικού έχει στα χέρια του το καλύτερο της πενταετίας Νικολαΐδη.

Το τελευταίο αυξάνει τις απαιτήσεις για τον 39χρονο τεχνικό. Εχει στα χέρια του ένα πλούσιο υλικό, αλλά γνώρισε ήδη έναν αποκλεισμό από την Ευρώπη, ο οποίος, όπως και να το κάνουμε, ήταν οδυνηρός. Οπότε, η προσδοκία για επιτυχία στους στόχους που απέμειναν για φέτος είναι ακόμα πιο μεγάλη και επιβεβλημένη. Η συγκομιδή των επτά πόντων στους τρεις πρώτους αγώνες, με δεδομένο τον βαθμό δυσκολίας αυτών των αγώνων, δεν είναι αμελητέα. Προσωπικά αυτή περίμενα κιόλας. Ομως η απουσία καλού ποδοσφαίρου σε συνδυασμό με την αγωνία για το τι θα καταφέρει η ΑΕΚ στα δύο επόμενα ματς, που είναι εκτός έδρας με Πανιώνιο και Ολυμπιακό, θα κάνουν την πίεση ακόμα μεγαλύτερη. Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη στιγμή η «Ενωση» έχει επτά πόντους στο σακούλι, αλλά υπάρχουν πολλά και σοβαρά προβλήματα να λυθούν. Το πρώτο για μένα είναι πώς θα μπορέσει η ΑΕΚ να γίνει πιο δημιουργική ώστε να τις παρουσιάζονται περισσότερες ευκαιρίες. Μέσα από ποιο σύστημα θα μπορέσει να γίνει αυτό δυνατό αποτελεί έναν ακόμα προβληματισμό που έχει ο τεχνικός της. Η κατάσταση του Μπασινά (με εξαίρεση 60 λεπτά στην Τούμπα) και το ότι ο Σκόκο δεν αξιοποιείται όπως θα έπρεπε αποτελούν δύο «αγκάθια», όπως και η εικόνα του Ράμος, ο οποίος παρά την ελαφρά βελτίωσή του δεν πείθει αμυντικά. Επιπλέον, η «Ενωση» θα πρέπει να περιορίσει τα αβίαστα λάθη που κάνει στη μεσαία γραμμή και έκανε και στο ματς με τον Ηρακλή. Επίσης, θα πρέπει να αυξήσει αυτό το καλό διάστημα που είχε με τον «Γηραιό», δηλαδή αυτά τα πρώτα είκοσι λεπτά. Εκεί που βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, αν το ματς ήταν 2-0, πολλά απ' όσα γράφτηκαν δεν θα είχαν αναφερθεί και προφανώς και θα βλέπαμε άλλο ματς και θα διατυπώνονταν λιγότεροι προβληματισμοί από αυτούς που προέκυψαν. Για μένα η ΑΕΚ στο ματς με τον Ηρακλή υποτίμησε τον αντίπαλο και είχε υπερβολική σιγουριά. Αργότερα μέσα στο παιχνίδι πήραν τη σκυτάλη το άγχος και η αβεβαιότητα. Για να μη βασανίζεστε, πάντως, ιδιαίτερα αν στα δύο επόμενα ματς δεν βελτιωθεί πολύ η εικόνα, αλλά τα αποτελέσματα είναι καλά και δίνουν σοβαρές πιθανότητες στην ΑΕΚ να μένει μέσα στο παιχνίδι του τίτλου, όλα όσα διαβάζετε αυτές τις ημέρες θα πάνε περίπατο.

Τρία πράγματα που μέσα στη γενικότερη κριτική του αγώνα με τον Ηρακλή χάθηκαν είναι τα εξής: ο Μπλάνκο βλέπω ότι έχει προσθέσει ποιοτικά χαρακτηριστικά στο παιχνίδι του σε σύγκριση με πέρυσι. Από τον περσινό Μπλάνκο δύσκολα θα βλέπαμε τόση σημαντική και λιγότερο άσκοπη κίνηση και δεν θυμάμαι να είδαμε σέντρα σαν αυτή που έβγαλε στον Σκόκο. Σε ατομικό επίπεδο έχει βελτιώσει πολλά πράγματα ο «Ζορό». Η ΑΕΚ μετά την περσινή λαίλαπα με τους γκολκίπερ φαίνεται να βρίσκει σιγουριά στο πρόσωπο του Σάχα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Χουανφράν που πείθει και παίζει μέχρι στιγμής πολύ περισσότερο από τον Αρουαμπαρένα.