Προτεραιότητα στο μέλλον της Εθνικής

Σπάνια ασχολούμαι με το θέμα «Εθνική ομάδα». Προτιμώ να ασχολούμαι περισσότερο όταν τα φώτα πέφτουν και δεν είναι στην επικαιρότητα. Μπαίνουμε σε μια περίοδο που θα είναι σίγουρα δύσκολη, υπό το πρίσμα ότι πρέπει να πείσει αρκετό κόσμο που πικράθηκε να μείνει κοντά της. Θα πρέπει ο κόσμος που ασχολείται με το ποδόσφαιρο σε αυτή τη χώρα να αποκτήσει ένα όραμα ως προς την Εθνική. Αλλιώς τα αποτελέσματα θα είναι να πολωθεί ακόμα περισσότερο το κλίμα γύρω από τους συλλόγους και είναι εξακριβωμένο πως το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα θα πάει σε δεύτερη μοίρα ακόμα και όταν θα αγωνίζεται όπως παλιά. Ειδικά αν δεν υπάρξει προοπτική ανανέωσης.

Επειδή θεωρώ ότι η Εθνική είναι πάνω απ’ οποιοδήποτε πρόσωπο και πάνω απ’ όλα είναι το δικό μας ποδόσφαιρο, θα πρέπει να διασφαλιστεί την επόμενη διετία η ομαλή λειτουργία και μετά το τέλος της θητείας του χερ Οτο από την Εθνική και κυρίως η συνέχειά της. Στην ΕΠΟ με ορισμένες αποφάσεις που έλαβαν τουλάχιστον σε μένα δείχνουν ότι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι το να δίνεις όλες τις εξουσίες σε έναν άνθρωπο ή σε δύο είναι λάθος. Δεν λέω να παρεμβαίνει κάποιος στο έργο του Γερμανού. Αλλά παντού υπάρχει ένα μεγάλο επιτελείο, γύρω από κάθε αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.

Η Εθνική ομάδα έγινε αποκρουστική για πολύ κόσμο όχι μόνο για το ποδόσφαιρο που έπαιξε. Αλλά και εξαιτίας συμπεριφορών. Ακουσα ποδοσφαιριστή που δεν παίζει πάνω από δυόμισι χρόνια να μιλάει για νέους. Ακουσα ότι είναι ώρα για διακοπές ενώ η Εθνική είχε κάνει τρεις ήττες. Δεν είδα κάποιους που περίμενα να το πράξουν, να πουν ότι ήρθε η ώρα να αποσυρθούν. Παρ' ότι δεν έχω την καλύτερη άποψη για τις συμπεριφορές σε άλλα ζητήματα του Αντώνη Νικοπολίδη, δεν μπορώ να μην του βγάλω το καπέλο για την απόφασή του. Το ίδιο και στον Παρασκευά Αντζα.

Ο Γερμανός τεχνικός, ανεξάρτητα από το αν θα προκριθεί ή όχι η Εθνική στα τελικά του Μουντιάλ, έχει μια μεγάλη υποχρέωση απέναντι στο ποδόσφαιρό μας και στην υστεροφημία του. Προσωπικά προτιμώ την ανάδειξη μιας νέας γενιάς ποδοσφαιριστών, έστω και αν αυτό κοστίσει την πρόκριση στο Μουντιάλ. Το γράφω μετά λόγου γνώσεως. Γιατί αν είναι να προκριθούμε στη Νότια Αφρική και να παρακολουθήσουμε μια Εθνική α λα ΗΠΑ το 1994, τότε θα έχουν χαθεί δύο πολύτιμα χρόνια για να αναδειχθούν ορισμένοι νέοι ποδοσφαιριστές και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ο Γερμανός στην εκτίμηση του κόσμου δεν θα έχει το φινάλε που πραγματικά του αξίζει. Πιθανόν να έχει και ένα φινάλε που στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο απρόβλεπτο…